NE DEMEK BENİM SEVİMLİ ÖĞRENCİLERİM YANDERES? [ Çeviri ]

Bölüm 1 : Dönüş

Ben ölüyüm.

Nasıl bir yol.

Dünya Düzleminde bir dahi olmam gerekiyordu, gücüm ve zekam rakipsizdi ve çevremde saygı görüyordu.

Cennet Tarikatı'ndaki prestijli Üstat rütbesine yirmi yaşımda eriştim ve bu rütbedeki çoğu insan seksenlerini çoktan geçmişti. Övgüler ve ilgi, egomu o kadar çok ateşledi ki, hiçbir sonuç almadan daha yüksek Spiritüel Düzlem'e kolayca adım atabileceğimi düşünerek fazla özgüvene kapıldım.

Çok erken, çok düşüncesizce yükseldim ve bunun bedelini ödedim. Tüm meridyenlerimi sakatlama ve Yetiştirme Noktamı tamamen yok etme pahasına daha yüksek aleme adım atabildim, gücümü Uygulayıcı olmayan bir ölümlüden başka hiçbir şeye düşürmedim.

Hâlâ tanındığım ve saygı duyulduğum Dünya düzlemine dönebilseydim iyi olurdu, ama kimsenin beni tanımadığı ya da tanımak istemediği bu Spiritüel düzlemde, dönüştüğüm sefil böcek gibi ayaklar altında çiğnendim.

Bu zorba alçaklara karşı savaşacak gücüm olmadığı için, hizmetlerimi sunarak ancak Ruhani Kraliyet Ailesi Tarikatı'na sığınabilirdim. Ama orada bile, karşı koyamadığım için sürekli alay ve dayaklarla karşılaştım.

Leydi Şans hala bana gülümsedi, kaynak gücüm olmasa bile, zekam hala Uygulayıcı Dünyasının birçok sırrının saklandığı Kraliyet Arşivlerinde bir arşivci olarak bir pozisyon elde edecek kadar saygındı. Orada, çok sayıda simya reçetesi ve çeşitli diğer bilgileri biriktirmenin yanı sıra çok sayıda yetiştirme tekniğini, savaş kılavuzlarını gizlice ezberlemeyi başardım.Meridyenlerimi yenileyebilecek ve Yetiştirme Noktamı onarabilecek olası bir hapı orada öğrendim.

Ne yazık ki, daha fazla bilgi, daha fazla bilgeliğe eşit değildir, çünkü başka hiçbir şeyi umursamayacak kadar sakat durumumu tersine çevirmeye odaklanmıştım.

Hapın bileşenlerinden biri yalnızca Bulut Düzleminde bulundu ve benim gibi sakat meridyenleri olan bir Uygulayıcı olmayan veya bir Uygulayıcı için imkansız olması gerekirdi. Ama ne pahasına olursa olsun kendimi yenilemeye kararlıydım ve bir sonraki uçağa geçmek için yasak tekniklere başvurmuştum.

O zamanlar bilmediğim şey, hapı tamamen etkisiz hale getiren parçalanmış Kuark Damarlarıma zorla aşıladığım Karanlık kuarklardı. Daha da kötüsü, Yetiştirme Noktam yok edildiğinden, kendime doldurduğum Karanlık kuarklar tamamen dağıldı ve beni ilk kareye geri getirdi.

Böylece, en zayıf varlığın sadece genel yönüme hapşırarak beni öldürebileceği bu son derece tehlikeli uçakta tamamen savunmasız kaldım.

Aslında böyle öldüm.

Tamam pek değil ama yakın.

İlkel İlahi Ejderha bir şekilde benimle ilgilendi, önüme indi ve hapşırma olabilecek bir şey yaptı. Bu eylemden yaydığı Elemental Kuarklar, ölümlü benliğimi anında bastırdı ve anında anında yandım.

O iki yıl bir daha asla yaşamak istemediğim bir şey olsa da, orada yaklaşık iki yıl hayatta kaldığım için hala biraz övgüyü hak ediyorum.O manyak Uygulayıcının oyuncağı ve deneği olmak, kimsenin, hatta en büyük düşmanımın bile maruz kalmasını isteyeceğim bir şey değildi.

Yine de, ejderha hapşırmasıyla ölmek de bir yerlerde bir başarı olmalı.

Ah~~ Çok denedim ve bu kadar ileri gittim, ama sonunda yine de hepsi boşuna. Bu hayatta olduğu gibi bu kadar çok mücadele etmek yerine, vaktimi hayattan zevk almaya ayırmadığım için pişmanım. Geri dönüp her şeyi yeniden yapabilseydim, gerçekten sakinleşmek ve işleri kendi hızımda yapmak isterdim.