Vante's Stitches|Taekook

The Last Time

Hepinize Vante bebeğimizin sonundan merhaba uwucuklarr.

Bu yazıyı yazabilmek için çok önceden düşünmeye başladık çünkü bizim için bu hikayemiz çok değerli. İnanın, nasıl giriş yapacağımızı asla bilmiyoruz ama onlara bir hoşça kal demek için de ayrı bir bölümün bulunması gerektiğini düşündük. Bizim için çokça özel bir kurguya bu yazıyı eklemek; yazdığımız ve sizlerle paylaştığımız yüz binlerce satırdan inanın çok daha zor.

Düşüncelerimizi asla toparlayamıyoruz, her ne kadar anlatsak da hep eksik kalacakmış gibi hissediyoruz. Ama sanırım bir yerden de başlamamız gerekiyor.

İki uwucuk olarak Taekook aşklarını izlemekten o kadar çok keyif alıyorduk ki, artık ficlerine ve her şeylerine dahil olmuştuk. Bu yüzden de
içimizdeki bu sevgiyi bir hikaye ile sizinle de paylaşmak istedik.

Vante... Güzel bebeğimiz. Her hâliyle. Tüm hatalarına rağmen bizim için en güzeli. Kitapta bir sürü hata, kusur bulunabilir. Bunun farkındayız. Tekrar okuduğumuzda birçok eksik noktasının olduğunu da fark ediyoruz. Zaten bunu sizlerle de paylaşmıştık.

Sizler çok güzel yorumlarda bulundunuz. Hepsi için tekrar ve tekrar teşekkür ederiz. Bunun böyle olmadığına inanan onlarca kişi, tiktok, yorum ve wattpad mesajlar kısmından bize yazdı.

Her ne kadar hâlâ aynı düşünüyor olsak da bizim için özel olan ilkimizin profilimizde kalmasının daha doğru olacağına karar verdik.

Tüm eksikliklerinin farkında olmamıza rağmen rahatlıkla söyleyebiliriz ki, Vante gerçekten bizim için güzel ve özel.

Çünkü içinde Vante ve Judyball var.

Vante ve Judyball'un birçok ilkelerini birbirinde paylaşmaları gibi biz de birçok ilkimizi bu kitapta yaşadık. İlk korkumuz, ilk heyecanımız, ilk acemiliğimiz, ilk kaçışımız, ilk göz ağrımız, ilk bebeğimiz... Birçok ilkliğin ev sahibi bizim için Vante.

İlk günden söz edecek olursak biz iki uwucuk bu fici tatilde WhatsApp üzerinden bir anda yazmaya başladık. Her şey çok hızlı ve spontene gelişti. Öyle ki text kısımlar hariç, birkaç bölümlük düz yazıyı bile WhatsApp'tan yazıp birbirimize atarak kararlaştırdık.

O günlere dönünce hatırladığımız en özel şey; ne olursa olsun düzenli yazıp, yayınladığımız ve daha üç, dört kişinin okuduğu bu ficin bizim için en değerlisi olduğu.

Yeri geldiğinde okulda boş derslerde, ya da teneffüslerde boş sınıflarda tamamlamak için uğraştığımız, bu bebeklere olan sevgimizi gün geçtikçe katlanarak arttı.

Hatta öyle ki Laura boş derste hoca varken bile sıra altından düzenlemeler yapıyordu. Mila derste telefona bakmaktan korkuyordu. Bu yüzden sadece kağıt üzerine gizlice yazdığı şeylerle müdahale edebiliyordu.

O günleri o kadar özledik ki, sanırız okula dair tek özlediğimiz zamanlar bunlarla sınırlı. Ve galiba heyecanımız da. Bazı satırlarda da bizim kahkahalarla doldurduğumuz o okul koridorunda yankılanan sesimiz saklı.

Her şekilde biz ona sığındık. Tüm umutsuzluk dolu zamanlarımızı onunla güzelleştirdik. Eğer biraz daha derine inersek, ikimizin de duygusal olarak kötü olduğu zamanlarda bile bu hikayemiz bizim mutluluk kaynağımızdı.

Vante bizim umudumuz. Umarım, birkaç kişi için de bu durum böyledir.

İlk smut yazma deneyimimizi hatırlıyoruz da, o da okuldaydı. Sırayı yatak olarak hayal edip, kalemlerle pozisyon ayarlamaya çalışmıştık. Kalemlerle gerçekten kurgu hayal ederken çok şey yaptık. O yüzdendir ki, o kalemlerin bile yeri bizim için çok önemli. Hatta, hâlâ saklıyoruz. Neyse ki bunu gören arkadaşlarımız sadece kendi kendimize eğlendiğimizi düşündüler.

Eheheh dönem boyu onları baya keklemiştik.

İlk 100 okunmaya ulaşmamız yine okuldaydı, ne kadar mutlu olduk anlatamayız. Şans eseri görmüştük ve o an sıraya çıkıp dans etmemek için zor durduk. O yüzümüzdeki mutlululuğun yansıması, maskenin altından bile net bir şekilde hissedilebilirdi.

İlk yorum geldiğinde gerçekten mutluluktan ağlayacak noktaya gelmiştik. Biri bizi okuyor ve yorum yapıyor. Gerçekten çok değerli, bu hissi asla anlatamayız. Çünkü bu hisler bizim için çok ulaşılmaz ve daha önce hiç tadılmamıştı.

Hâlâ da sizden gelen oylar ve yorumları, sizin onları sevip onlara değer verdiğinizi her gördüğümüzde biz yine olduğumuz yerde tepinip, uwuwuuwuwuu oluyoruz.

Vante bir yerde demişti ki; biz seviliyoruz, hayalimizden bile çok. Evet, seviliyorsun güzel bebeğimiz. En çok Judyball, sonra bu hikayeyi devam ettiren yüzlerce kişi seni seviyor.
Ve umarız ki bu hikayemiz bir gün bütün uwucuklara ulaşır.

Çoğu zaman yetersiz bulsak da kitabımızı okuyup, bizim de okuduğumuz ve gerçekten kaliteli bulduğumuz ficlerin olduğu listeye ekleyen herkese teşekkür ederiz.

18. bölüm ikisinin de artık birbirinden haberdar olduğu bölümdü. Ve o otoparkta Jungkook'a verilmemiş bir yanıtımız vardı, bunu unutmadık sadece finale saklamak istedik.

Çünkü bizim en sevdiğimiz bölüm o. Ve oranın yorumlarından anladığımız kadarıyla da çoğu kişi de o sahnede bizim gibi hissetmiş.

Ve biz hikayelerinin başlangıç sözüyle onlara veda etmeyi uygun gördük. Vante'nin dediği gibi, o Judyball'unu bırakmaz. Judyball'u da onu. Onlar birlikte olduğu sürece her daim mutlu. Onlar mutluysa biz de her ne kadar eksik hissetsek de mutluyuz demektir.

Ve bu bebek için de daha ilk günden beri yanımızda olan uwucuklara, bizi sonradan görenlere, okuyan, oy veren ve yorumları ile bizi sevindiren tüm uwucuklara çok çok teşekkür ederiz. Hepinize çok minnettarız.

Vante bebeğimizin hikayesi burada sona eriyor ancak siz istediğinizde ya da bizim onlar için düşlediğimiz bir anı yazmak istediğimizde özel bölümlerimiz de gelecek.

O zamana dek başka ficlerimizde, yorumlarımızda ve panomuzda görüşmek üzere aşklar.

Hepinize bir sürü bir sürü ayıcıklı ve tavşanlı kalpler yolluyoruz.

Şimdi kitabı tamamlandı olarak işaretleyip, açıklamaya bitiş tarihini yazmaya gidiyoruz.

Umarım, Vante'yi sonuna kadar okuyan herkes onu gerçekten sevmiş ve anlamıştır.

Kendinize de çok iyi bakın.

Lütfen bu bebeklerimizi de unutmayın.
Vante ve Judyball'la birlikte kalın.

ʕ♡˙ᴥ˙♡ʔ

Muahkelerce... 🧚🏻‍♀️💘🍓🪄🐰🧸💖🥂

ʕ╯• ⊱ •╰ʔ

(Bu yazıda Laura ve Mila'nın gözyaşları saklıdır.)

ʕ ಡ ﹏ ಡ ʔ

♡ Laura ʕノ)ᴥ(ヾʔ Mila ♡

(✿˵•́ ૩•̀˵)৴♡*৹

Her şey ilk günkü gibi. Bu yazı da duygularımızı WhatsApp üzerinden birbirimize atmamız sonucunda ortaya çıktı.

Milau 🌼⃟🔗