The Reality Aheads

PROLOGUE

We might find dream impossible but trust me, some dreams are possible to be true.

Hi! I'm Andrew Vincent Santos, isa akong estudyante ng grade 8. Ang hilig ko ay imahinasyon, ang isip ko ay puno ng imahinasyon na tila hindi ito nawawalan. Pero may isang bagay na nagpagumbay sa aking buhay.

"Maqua-quarantine muna ang Pilipinas sa kadahilang nakapasok na ang kinakatakutang virus." Sabi ng reporter sa tv.

Actually gusto ko ng mga ganto pero diko inaasahan na yung 2 weeks naging 2 years.

Sa aking panaginip sa early pandemic ay iisang tao lamang ang aking pinapanaginipan. I don't know why kung bat parati siya pero etong panaginip na ito ang pinakamagandang panaginip, napapagalitan tuloy ako kasi palagi akong tulog tapos nagrereklamo pa pag ginising.

Nagdaan ang mga taon siya parin ang aking napanaginipan.

Ngayon ay mag gre-grade 11 na ako. Excited ako kasi may mga pangyayari sa panaginip ko na same place sa school na aking pinasasukan. Hayst yung dati kasi naming school tinanggal yung stem yan tuloy lipat sa karatig school, ay katabi pala.

Pero diko din alam bakit ako nagstem.

Pasukan na nang tila may nainag akong mga mata na tilay kilalang kilala ko na ito. Ang kanyang mukha. Oo siya yun, yung...nang tumila ang ulan, sa pagbagsak ng ulan tila'y hindi gusto ng tadhana na makasama ko siya. Maraming mga dahilan para hindi kami mag-usap, pano nga ba? Matitigil ba ang ulan?

O? Magpapakabasa nalang ako makasama lang siya, ano ba talaga ang gusto mo destiny? Bakit  mo pa ipapakilala sakin kung hindi naman kami ang nakatadhana? Tama na please suko na ako.

"Gusto mo ba si Andrew?" Tanong ng mga kagrupo ko ngunit alam ko na ang kasagutan.

Napisip siya nang nagulat ang lahat sa ibinigkas niya.

"Hindi." Malamig niyang sabi.

Ang sinabi niya ang nagpainit sa katawan ko na tila diko na kayang nandito pa, gusto ko nang umuwi at iiyak ang lahat nalang. Tumila kana please para ako naman.