Te Amo - Luke Brooks fanfic

Hoofdstuk 1

"Fayah, pak je tassen, we gaan zo naar Schiphol!" Riep mijn vader. Hij is echt een schat, ik ben geadopteerd, maar hij behandelt me als z'n eigen dochter en dat vind ik echt heel fijn. Mijn biologische moeder kon niet voor me zorgen want ze was nog maar 15 toen ze mij kreeg. Zo oud ben ik nu, ik kan het me echt niet voorstellen om nu een kind te krijgen. Ik heb echt geen idee waar ze nu is en dat kan me eigenlijk ook niets schelen.

                                                  

"Oke allemaal, doe maar even 50 squads en daarna 20 push ups! " Schreeuwde Paolo, m'n trainer. Ik doe sinds een jaar aan hardlopen en ben er erg goed in, zo goed zelfs dat ik nu mee mag op een trainingskamp in Australië! Iedere dag trainen, ik vind dat eigenlijk niet eens zo leuk maar ik geniet gewoon van de wedstrijden. 

Sinds ik hier in Australië ben voel ik me echt heel gelukkig. Ik heb al veel vrienden gemaakt en ik slaap bij een fantastisch gastgezin! 

Vandaag heb ik een korte trainingssessie, maar 2 uurtjes. Daarna hebben we wat vrije tijd. Ik heb met een paar vriendinnen afgesproken om naar het centrum van de stad te gaan, beetje winkelen enzo.

Wow die is echt leuk! Zei Raysia. Ik paste een turkoois jurkje, ik vond m eigenlijk ook wel mooi ja. "Oke ik neem m!"

We betaalden en liepen de winkel uit. We besloten om een ijsje te gaan eten.

We zaten een beetje op het terras toen mijn oog plots viel op een massa van tienermeisjes. Nieuwsgierig als ik was liep ik er meteen naar toe om te zien wie het waren. Omfg, het zijn de Janoskians! Ik was totaal verbijsterd en kon geen woord uitbrengen. Uiteindelijk gingen de jongens weg. Fml, dacht ik. Waarschijnlijk zou dit de enige keer in m'n hele leven zijn dat ik ze in real life zou zien, en ik had gewoon dom staan kijken daar..

'S avonds besloten we om naar de kermis te gaan. Ik heb een hekel aan de kermis maar ja, m'n vriendinnen wilden graag dus ging ik maar mee.

We stonden in de rij voor de 'Magnificent Mover' toen ik 3 jongens zag staan. Ze kwamen me bekend voor, ik vond ze wel knap. Ik stond echt een lange tijd te staren en toen had ik het door.