Te Amo - Luke Brooks fanfic

Hoofdstuk 4

FAYAH’S PERSPECTIEF

We zaten in de trein. We waren stiekem 1e klas gaan rijden, wat ik normaal niet zou durven maar op de een of andere manier voelde ik me zo ontspannen met Jai.

Ik dacht dat Jai altijd druk was, maar op dit moment hebben we echt een heel rustig en fijn gesprek. ‘Waar kom je eigenlijk vandaan?’ vroeg Jai. “Ik kom uit Nederland, ik ben hier op trainingskamp voor een paar weken..” Ik voelde me zo stom, waarom woon ik hier niet gewoon? Het is hier veel leuker dan in Nederland. En ik heb me al lang niet meer zo ontspannen gevoeld als ik hier doe. Nu kan ik nog maar 2 en een halve week met Jai doorbrengen. “Echt? Dat had ik niet verwacht, je kan best goed Engels praten. Ik wou dat je hier woonde, want ik vind je best leuk” Zei Jai en hij kreeg blosjes op z’n wangen. Ik kreeg het ook helemaal warm. Oh god, zei hij dat nou echt? Ik kon een grote glimlach niet onderdrukken. “Wat voor een sport doe je dan eigenlijk?” We praten nog een tijdje over m’n trainingen enzo maar toen vroeg Jai iets waar ik meestal moeilijk over praat.

“Missen je ouders je niet?” Oh nee, wat moet ik nu zeggen. “Oh shit, uhm, je hoeft er niet over te praten als je niet wil..” Zei Jai die zag dat ik me een stuk slechter voelde. “Nee, nee dat is het niet. Het is gewoon… Ik ben geadopteerd, en ik heb echt ge-wel-dige adoptie ouders maar ik wil zo graag weten hoe m’n biologische moeder is. Ik heb haar nog nooit ontmoet. Het enige wat ik weet is dat ze niet in staat was om voor me te zorgen toen ik klein was en dat ze een paar jaar geleden naar Australië is geëmigreerd. Mensen zeggen dat ik erg op haar lijk. Sinds een tijdje denk ik eigenlijk pas aan haar, eerst kon het me niet veel schelen en heb ik het weggedrukt maar nu ik ook zelf in Australië ben, voelt het toch heel anders.”

Jai knikte en knuffelde me, precies wat ik nodig had. Ik weet zeker dat we goede vrienden kunnen worden, misschien zelfs nog wel meer. De trein stopte weer en we waren in het centrum.

Jai trok me mee door de massa en toen we het station hadden verlaten liepen we richting het winkelcentrum. “Wat gaan we doen, Jai?” vroeg ik.  “We gaan een dance dare doen!  De bedoeling is dat je rond een persoon gaat dansen en dat die persoon het dan niet doorheeft. Degene die dit het vaakste lukt, die heeft gewonnen en de verliezer trakteert!” Zei Jai opgewonden.

Oh god, waar ben ik nou weer in verzeild geraakt… Ik kon een lach niet onderdrukken “Haha, ja nu lach je nog, maar dit is heavy-competition babe. Oke ik doe het wel voor, wil je het asjeblieft opnemen? Dan kan ik het aan mn broers laten zien.” Hij gaf me zn mobiel.

Ik nam een test shot en zei tegen Jai dat hij kon beginnen. Hij gaf mee een kusje en sprintte weg naar de plek waar hij de dance dare wilde doen. Schattig!

Ik stak mn duim op en begon te filmen.

HAHAHAHAHAAAHA dit is echt grappig! Die meneer had helemaal niets door en toen zich omdraaide deed Jai snel net alsof hij zich aan het uitrekken was.

Jai kwam terug en zei "Nu is het jouw beurt" en hij moest grinniken.

Okee, waar zou ik eens beginnen.....

-----------------------------------------------------

Als je en voorbeeld van de dance dare wilt zien, zoek dan op youtube naar 'Ellen dance dare Janoskians'

WATCH IT!