-პარკ ჯიმინის თაობაზე განცხადება ვინ შემოიტანა? - იკითხა ერთმა ოფიცერმა.
-ჩვენ! - თითქმის ყვირილით ამცნო იუნგიმ და ფეხზე წამოიჭრა. - სიახლე არის?
-აი ამ მისამართს წავაწყდით. დიდი ალბათობით იქ არიან.
-გასაგებია, მადლობა.
იუნგიმ მისმართი ჩაიწერა და მათი ადგილმდებარეობის შესახებ დანარჩენებსაც ამცნო.
ისინიც გიჟივით წამოვარდნენ ფეხზე და ჰოსოკის მანქანით ზუსტად ამ მისამართისკენ დაიძრნენ.
***
ჯიმინი უკვე ვეღარ იკავებდა ცრემლებს, როდესაც თემინი მის წინ სრულიად გაშიშვლდა.
მისი პენისი ამდგარი და საშინლად დაწითლებული იყო.
უკვე ტკივილისგანაც კი კვნესოდა.
თემინის ორგანო სასწრაფო ხვრელს საჭიროებდა და აი ჯიმინიც.. თითქოს სწორედ მისთვის იყო აქ.
-არ გააკეთო ეს. გეხვეწები..
პასუხი არავინ გასცა. მხოლოდ გამაღიზიანებელი ოხვრა ესმოდა.
-თემინ! რასაც გინდა იმას გავაკეთებ შენთვის, ოღონდ ნუ მაიძულებ.. არ ვარ მზად ამისთვის - ქვითინით უხსნიდა ქერა, მაგრამ მისი სიტყვები მეორეს ახლა ფეხებზე ეკიდა.
ნელა, ზედმეტი სისწრაფის გარეშე მიუახლოვდა ძირს მწოლიარე ჯიმინს, წელზე ორივე ხელი მოხვია და ამჯერად მუცლით გადმოატრიალა ცივ, უსწორმასწორო იატაკზე.
-ჩშშ.. - ყურში ჩასჩურჩულა თემინმა, როდესაც ბიჭმა ისევ დაიყვირა და ბინძურად ააუსვა ენა ლოყაზე..
ჯიმინი დაიკლაკნა და როგორც შეეძლო ისე მიატრილა თავი გვერდით, მაგრამ მალევე დააბრუნეს პირვანდელ ადგილზე. ნაჭერი ააკრეს პირზე და თავს უკან შეუკრეს, რათა ხმის ამოღება აღარ შესძლებოდა.
-არაა აუცილებელი შენც მოგეწონოს. ბოზის მოვალეობა მხოლოდ კლიენტის სიამოვნებაზე ზრუნვაა - ჩაისისინა მან, პენისი თავისი ხელით ერთი ორჯერ დაანძრია და ქერას დუნდულებს შორის მოაქცია, ვარდისფერ ხვრელს "წაეთამაშა" და უხეშად მიაწვა.
ბიჭს არაფერი უგრძვნია. შიშისგან და ნერვიულობისგან მთელს ორგამიზმში აკანკალებდა. ამ ყველაფერმა კი თავისი ქნა.
სიბნელემ მოიცვა პატარა მოჩის გონება, თუმცა ეს კარგი იყო...
კარგი იყო, რადგან გათიშვამდე, უკანასკნელ წამებში ზუსტად ამას ევედრებოდა უფალს.