အချစ်လေတံခွန်

အခန္း(၃)

ဦးေကာင္းျမတ္ ရက္လည္ေန႔တြင္ ေဖေဖႏွင့္ေဝ အန္တီ့အိမ္သို႔ တရားနာသြားၾကပါသည္။ အန္တီတို႔ အမႊာႏွစ္ေယာက္ကို နီးနီးကပ္ကပ္ ျမင္ရမွ အသုဘခ်သည့္ေန႔က ေဝေခါင္းမူးေန၍ ႏွစ္ေယာက္ျမင္ျခင္းမဟုတ္၊ တကယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိ၍ ႏွစ္ေယာက္ျမင္သည္ ဆိုျခင္းကို လက္ခံလိုက္ရသည္။ အန္တီတို႔ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္မွာ တကယ္ကို တူပါသည္။ ဒီေနရာမွာ မဟုတ္ဘဲ တျခားတစ္ေနရာမွာဆိုလွ်င္ ေဝခြဲတတ္မွာမဟုတ္။ သို႔ေသာ္ ခြဲလို႔ရသည့္ အခ်က္မ်ားကို ေဝ လိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။

အန္တီခင့္ အသားအရည္က ဝါညက္ညက္ကေလး၊ အန္တီ့အမႊာကေတာ့ အျဖဴဘက္မသမ္းသည္။ ေနာက္ၿပီး ဆင္ယင္ထုံးဖြဲ႕မႈကိုၾကည့္ၿပီး ခြဲလို႔ရေသးသည္။ အန္တီခင္က အၿမဲ ျမန္မာဝတ္စုံႏွင့္ ျဖစ္ၿပီး အန္တီ့အမႊာက blouseႏွင့္ jeansႏွင့္။ ဆံပင္က ႏွစ္ေယာက္စလုံးစည္းထားၾက၍ သိပ္ေတာ့ မကြဲ။ အန္တီခင့္ေဘးတြင္ အန္တီ့အမႊာရွိေနလွ်င္ ေဝ သိပ္မၾကည့္ရဲ။ ေဝ အန္တီခင္ကို ၾကည့္ေနတာ အန္တီ့အမႊာက သိေနပုံရသည္ကို ခံစားရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဝ့မွာ အန္တီခင္ကို ၾကည့္ခြင့္သိပ္မရွိ။

တရားနာၿပီး၍ ျပန္အထြက္တြင္ ေဖေဖက အန္တီ့အမႊာႏွင့္ စကားလက္ဆုံၾကေနသည္။ ေဝသည္ ေဖေဖ့ေနာက္တြင္ရပ္ကာ ေဖေဖတို႔စကားဝိုင္းကို စိတ္မဝင္စားဟန္ျဖင့္ ဧည့္သည္မ်ားကို လိုက္ၾကည့္ေနေလသည္။ ေဖေဖက 'သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို သြားႏႈတ္ဆက္လိုက္ဦးမယ္၊ သမီး ဒီမွာ ေမျဖဴနဲ႔ စကားေျပာလိုက္ဦး၊ ၿပီးမွ ျပန္ၾကတာေပါ့'
ေဖေဖသည္ ေဝ့ထံမွ စကားျပန္ကိုေတာင္ မေစာင့္ဘဲ သူ႔သူငယ္ခ်င္းဆီသို႔ ထြက္သြားေလသည္။

အန္တီ့အမႊာက ေဝ့ကိုၿပဳံးၾကည့္ေနၿပီး 'လာ ဟို ပန္း႐ုံေအာက္က ခုံမွာ ေအးေအးေဆးေဆးထိုင္ၾကရေအာင္' ဟုဆိုသျဖင့္ ေဝလည္း မလိုက္ခ်င္ လိုက္ခ်င္ႏွင့္ လိုက္သြားသည္။
'ကဲ ေျပာပါဦး၊ တို႔ကို သိလား'
'ဟို...အန္တီခင္ျဖဴစင္နဲ႔....အမႊာ....'
'ဟင္ ၊ ဒါပဲလား'
ေဝ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ ေဝ သိထားသည္မ်ားေျပာျပေနလွ်င္ စကားရွည္ေနလိမ့္မည္စိုး၍ ျဖစ္သည္။
'တို႔က ေမျဖဴစင္။ ခင့္ထက္ ၅မိနစ္ေနာက္က်ၿပီးမွ လူ႔ေလာကထဲ ေရာက္တာ၊ မင္းနာမည္ကေရာ'
'အိမ့္သက္ေဝ'
'အဲ့ဒါနာမည္အရင္းေပါ့၊ အသက္ကေရာ'
'၁၉ႏွစ္ပါ အန္တီ'
'ဟင္ ေနပါဦး အန္တီဆိုတာႀကီးက နားထဲခါးလိုက္တာ၊ တို႔အသက္က ခုမွ ၃၄ထဲဝင္႐ုံရွိေသး၊ ခင့္ကို မင္းအန္တီလို႔ေခၚတာ ကိစၥမရွိပါဘူး၊ သူက အိမ္ေထာင္နဲ႔ေလ၊ တို႔က single၊ ေနာက္ၿပီးမင္းနဲ႔တို႔ အသက္ကြာတယ္ဆိုေပမယ့္ ၃၄ဆိုတာ အဲ့ေလာက္လည္း အသက္မႀကီးေသးပါဘူး၊ ရန္ကုန္မွာေနလာတာ ကေလးပိစိေကြးေတာင္ တို႔ကို အန္တီလို႔မေခၚဘူး၊ မမပဲ၊ ဒီေရာက္မွ အန္တီလို႔ေခၚတာၾကားဖူးတာပဲ'