First At Last

Chapter 6: Police Station

Azi's Pov
Lumipas ang mga araw ng umalis kami sa Liwan. Sa edad kong 18 nagnenegosyo na ko kasabay ang pag-aaral. Naging mahirap yun noong bago pa lang siguro kasi nga baguhan. Isang taon na ganun na ang routine ng buhay ko hanggang na sanay na. Marami na akong na patayong Resorts, Beach, Cafe. Balak kong magpatayo ng eskuwelahan kung sakaling may mahanap akong lupang pagtitirikan. This year is my last year sa pag-aaral at magiging ganap na kong Bussiness Woman.

Ako at si Rolfer ay pumunta sa police station ngayon. Dala namin ang record sa dash cam. ni Rolfer. Isa ito sa magiging ebidensya upang mahuli ang driver ng sasakyan na iyon.

"Sir may irereport po kaming aksidente noong nga nakaraang araw pa po ito" pa unang sabi ni Rolfer

"Ano 'yan?" Police man

"Kuha po sa dash cam ko itong record na ito. Pinapakita po diyan yung babae na nasagasaan at iniwan itong nakahandusay." Rolfer

"Bakit kayo ang naririto at hindi ang babaeng tinutukoy niyo na sinagasaan? Ka ano ano ba kayo?"

"Kami po ang nagligtas sa kanya. Ngayon po ay kasalukuyang nagpapagaling pa siya at kami na lang po ang nagpunta rito para sabihin sa inyo. Sana po ay matulungan niyo siya humihingi po siya ng hustisya maawa po kayo" Sagot ko

"Osige iha, papanoorin ko ito at magiimbestiga kami ng mga kasama ko ng malaman kung sino man ang may ari ng sasakyang ito at ipapabluter" Police man

"Maraming salamat po" sabay naming sabi ni Rolf

Nilisan na namin ang presinto.

"Saan tayo ngayon?" tanong no Rolf
"Sa bahay na lang ako gusto ko ng umuwi"

Hinatid nga ako ni Rolf sa bahay. Pinapasok ko pa siya pero hindi na daw para makapagpahinga ako. Pumayag na rin ako dahil sobra na istorbo ko sa kanya. Baka napagod na rin.

Na sa loob na ako ng kuwarto ng may tumawag. Balak ko pa namang maligo ulit. Inis kong sinagot ang tawag ng di tinitingnan kung sino ang tumawag.
"Oh?"

"Batrip agad?" Minji

"Na patawag ka?"

"Wala lang, nabalitaan kong pumunta ka sa police station..Anong nangyari?"

"May inereport lang kami ni Rolf"

"Kayo ni Rolf?"

"Oo, about dun sa aksidente nung babae na tinulungan namin"

"Ahh.. kasama mo pala si Rolf-"
"Kanina."

"So ngayon 'di na?" He chuckled

"Na sa bahay na ko ngayon kakaalis lang niya. Magpapahinga na ko istorbong chismoso ka." and I end without his word. Mangaasar na naman

Kung 'di ko pa in-end ang call niya marami pa yung bubungangain tsk. Kalalaking tao napakachismoso.

Na isip ko na tawagan ko na rin si Ary tutal inistorbo na naman ni Minji ang pagtangka ko sa paglinis ng katawan. I dialed the number of Ary hindi pa nagtatagal ay sinagot niya na.
"Hi" pa una kong bati

"Hello, 'te Azi?"

"Kamusta ka na?"

"Ok naman po, kayo?"

"Ok naman din, sugat mo maayos na?"

"Opo wala ng bakas ng galos, maraming salamat"

"Nah don't thank me. Thank Oyi to do that. He is the one to cured you"

"Pero kayo po ang nagligtas sakin. Kung hindi niyo ko dinala dito sa liwan at pinatawag si Oyi para pagalingin ako baka hindi ako gumaling"

"Na pa tawag ako.." I paused for a while for a change topic

"hmm?"

"To tell you that I blutered about your car accident early before I call you now"

"Hala salamat po ate Azi. Sana hindi niyo na po ginawa. Nakakaabala na po ako ng sobra"

"Naku hindi ah! don't think like that masaya ako dahil nakatulong ako sayo"

"Maraming salamat ate Azi. Nga po pala kailan po ang balik niyo ni kuya Rolf?" Minention na naman si Rolf.. hayst

"Baka sa susunod na araw pa mga hapon"

"Sige po, Maghahanda po ako ng makakain niyo"

"Marunong ka?" na aamazed kong tanong

"Opo"

"Wow, sa umaga na lang kaya kami pumunta? Turuan mo ko magluto"

"Sige po kung iyon ang gusto niyo"

"So sa saturday morning, see you"

"Ingat po"

"Kayo rin, I'll hang up this call na ha? I do something"

"Sige po, Bye"

"Bye"
End of call I decide to turn of my phone so that no one can ruin my plan to clean my self.

Ary's Pov
Nang pinatay na ang tawag ay nag-isip ako ng maluluto para sa muling pagbalik nila. Wala si Oyi dahil bumalik ng siyudad para mag-aral. Tuwing gabi lang siya umuuwi dito at aalis ng madaling araw para umuwi sa kanila. Laging ganun ang routine niya pag sabado naman hapon pa lang nandito na siya at mag iistay ng linggo at uuwi sa hapon. Sabi ko sa kanya na kaya ko naman na pero nagpumilit pa rin siyang pumunta dito dahil wala namang siyang ginagawa. Pumayag na lang ako wala naman akong magawa desidido naman na siya.

Naglilinis ako ng biglang may ibon na dumapo sa mesa. Binukasan ko ang mga bintana dahil sariwa ang hangin dito. Nakakatuwa lang na ang ganda ng lugar na ito kahit kubo lang ang tahanan ay mararamdaman mo ang seguridad at kapayapaan.

Masaya sa lugar na ito. Ngunit sa tuwing ako'y nag-iisa na aalala ko ang mga ginawa nila. Oras na siguro para tanggapin at harapin ko na ang kasalukuyang hindi na maibabalik sa dati, salamat na rin kasi nangyari.

Oyi's Pov
I never imagine like her gives me goosebomb when I see her face, feel her presence makes me comfortable like a real home. But I need to stop my feelings to her. It's not about anything, its about her. I don't know if she accepts me whatever am I. I'm the playboy heartless to all girls but my hearts beat for Ary. All this time I'm not sure of it or maybe I pity her about that accident.

Rolf's Pov
Gabi na ng magtext si Ata na sa umaga ng sabado ang uwi namin sa Liwan. Hindi pa kami in-relationship pero ang dating ay parang kami na. Not really like kissing or hugging thing but loving without commitment na para bang 'lowkey'

'Turingan magkaibigan, astig pero nakakakilig'

Lalaki ako pero kinikilig ako ewan ko ba simpleng pagsulyap lang sakin, pag-may lakad siya sinasama ako mga ganun nakakatuwa kase sakin niya binigay yung tiwala niya. Hindi ko yun sasayangin, My Ata.