First At Last

Chapter 4: Dinner

Rolf's Pov
Ang layo ng distansya ko kay Ata dahil sa ackward siguro.Na sa likuran ko sya. Dumiretso kami sa kusina. Dali dali akong kumuha ng plato para saming dalawa.

"Bakit dalawa lang?"

"Kumuha na si Oyi, para sa kanila ni Ary" sagot ko habang patuloy sa pagkuha ng makakain namin.

"Ahh"

"Kanina sino kausap mo?"

"Minji" at na upo na siya

Tahimik kaming kumakain. Ni isa sa amin ay nagpapakiramdaman kung sino ang magsasalita ngunit nakatikom lang ang aming bibig.

Ary's Pov
Nang makalabas si Oyi ay natulala ako ng ma alala ang mga nangyari bago ang aksidente. Ang nangyare sa kaarawan ni Walter. Kamusta na kaya siya? Masaya kaya dahil binigay ko ang kalayaan niya? Sila ni Marga maayos kaya?. Sa tingin ko oo masaya at kuntento na siya. Masakit man tatanggapin ko na wala akong magawa sa gusto niya.. bakit kasi yun pa. Na paiyak ako sa iniisip. Hinayaan kong tumulo ang mga naguunahan kong mga luha.

Mga ilang minuto pa ay may kumatok kaya pinunasan ko ang mga ito gamit ang kumot na nakabalot sakin. Kinalma ko ang sarili.

Bumukas ang pinto ay pumasok si Oyi sa aking silid dala ang mga pagkain. Inilapag niya ito sa gilid at lumingon.

"Oh Ary, umiyak ka ba?" na pansin niya yun..? Ganun ba ko kahalata. Nakakahiya
"Ha?" pagbibingihan ko
"Miss mo agad ako?" sabay tawa niya. Siniringan ko lang sya at ngumisi ng bahagya
"Halika na kain ka na iinom ka pa ng gamot"
"Hmm.." pagtango ko. Bumangon ako hindi na ganun kalala kanina ng di pa niya ko ginamot pero masakit pa rin.
"Ay Ary, tulungan na kita 'di mo pa kaya"
"Nakakahiya-"
"Wag ka mahiya, pasyente kita responsabilidad ko na alagaan at alalayan ka" ngumiti na lang ako at nagpaubaya na sa kanya.

Nang makabangon nga ay umalis siya at kinuha ang pagkaing inilapag niya sa upuan upang matulungan ako. Inabot niya ang pagkain na nasa isa pang plato.

"Ary ito ang sa iyo. Sana kumakain ka nyan" Tinanggap ko ito at "Salamat, oo naman baka paborito ko 'to" May ngiting litanya ko.
"Seryoso? Pinaasim na manok?"
"Oo"
"Dapat ko na pa lang matutunan itong lutuin" pagtukoy niya sa ulam.
"Halina't magsimula na tayo"

Kumain na nga kami ng biglang mabilaukan siya agad kong kinuha ang basong may lamang tubig at iniabot sa kanya. Walang alinlangang tinanggap niya sabay lagok

"Ha!"

"Ayos ka lang ba, Oyi?"

"Oo, ayos na ko. Salamat dito" Tinitigan niya ang basong binigay ko ng maalala niyang
"Sayo ito di ba? Bigay ko sayo?"

"Oo, sensya na e kasi nabilaukan ka na kaya binigay ko na sayo para makatulong kahit na papaano tsaka nagpanik na rin kasi ako. 'Wag ka mag-alala di ko pa naman na iinuman yan" pagdadahilan ko. Di na siya umimik at lumabas ng walang paalam. Ano kaya nangyare dun?

Winaksi ko sa isipan kung ano ang dahilan sa kanyang pag-alis at nagsimula ulit na kumain.

Oyi's Pov
Kanina nakarinig ako ng paghikbi kanina ng palakas na ito ay kumatok a ako sa pag-aalala. Tinanong ko siya pero alam ko namang nagbibingibingihan lang siya. Siguro nga'y masakit ang pinagdadaanan niya kaya agad kong pinigilan ang sarili sa pagbubukas ng masakit na paguusapan sa kanya at nagbiro na lamang.

Lumabas ako dahil sa kahihiyan. Seryoso? tubig niya inabot niya sakin para matulungan ako..? What a nice girl. She saves my life. I think I start to like her.

Napahinto ako ng maalala na iniwan ko pala siya doon sa loob. Napasapo ang kamay ko sa noo, another nakakahiya na naman Oyi. Nagiisip ako kung ano ang dadahilan ko sa pagiwan sa kanya ng walang paalam. Sa kalagitnaan ng pagiisip ay napagtanto ko na lamang ang aking mga paa na papunta sa kusina. Tama sa kusina kukuha ako ulit ng tubig para sa amin ng dalawa. Your so handsome and brainy as fudge Oyi.

Nakita sila Azi at Rolf na kumakain. Paeho silang na pa lingon sakin.

"Ayan ha?! Sabay na sabay hihi" Ani mo'y kinikilig kong sabi
"Ma-isyung bakla" Azi
"Sinong bakla?" tanong ko sa kanya
"Sino na tamaan?" balok niyang tanong sakin
"Ikaw Azi ha-!"
"Sinisigawan mo ko?"
"Hindi, kukuha lang ako ng tubig"
"Kumuha ka na diyan at lumayas ka na dito"
"Ayieee gustong magsulo, nakakaistorbo ba ko?"
"Get out, gay" Rolf
"Tsh, parang di mabiro osige enjoy sa date niyo"
"Ligpitin mo na mga gamit mo at lumayas na sa kubong pagmamayari ko, Oyi Han"
"Ito naman si Azi di mabiro, ito na nga oh aalis na ko wag mo na ko palayasin may pasyente pa kong gagamutin" may double meaning kong sabi.
Nilisan ko na sila at seryosong umalis sa kusina dala ang dalawang basong may tubig. Bakas pa rin ang pagtataka nila sa sinabi ko panigurado HAHAHAHA lt ng mga mukha. Nang makalayo na ko sa kusina ay sinimulan kong bumungisngis  ng mahina baka marinig ako ng amazonang Azi na yun yare na naman ako. Pumasok muli ako sa loob at nakiya si Ary na kumakain pa rin.

Hatazi's Pov
For Oyi it's a date? What the fever his mind! Kumakain lang naman kami. Na pa ka malesyoso talaga nung impakto na yun sarap niyang sapakin kung di lang ako na sa harap ng pagkain.

Buti na lang at lumabas na siya kung hindi ay tatayo ako  at sasapakin siya. Pero napaisip ako sa sinabi niya

'Ito naman si Azi di mabiro, ito na nga oh aalis na ko wag mo na ko palayasin may pasyente pa kong gagamutin'

'wag mo na ko palayasin may pasyente pa kong gagamutin'

'wag mo na ko palayasin may pasyente pa kong gagamutin'

'wag mo na ko palayasin may pasyente pa kong gagamutin'

'wag mo na ko palayasin may pasyente pa kong gagamutin'

Anong ibig sabihin niya dun? Si Ary kaya? Natigil sa pagtatanong ang isipan ko ng magsalita si Rolf
"Kumain ka na Ata wag mo nang intindin yung bakla na yun"
"Oumm.. sige" tango ko sa kanya. At nagsimula na ulit kaming kumain.