Saklı şehir - Dün
Gözlüğümü çıkardıktan sonra kucağımda ki kitabin kapağını kapatarak kaldırdım. Bugünlük fazla bile okumuştum.
Ağrıyan gözlerimi ovuşturarak üzerimde ki ince örtü ile odama kadar gittim.
Feci üşütmüştüm. Selim abiden kitapları alıp çıktığımda yağmur bastırmış ve yol boyunca sırılsıklam olmuştum.
2 gündür sırtımda ince kırmızı örgü örtü ve elimde peçetem ile geziyordum, aynı zamanda kitap okuyordum. Onun satırlarını çizmemi istediği kitabı...
(Kitap hayali olsun o zaman daha rahat yazarım :)) )
Kitap ilk elli sayfasında kadının insanlar arasında bir erkek olarak yaşarsa neler kazanacağından bahsediyordu. Bir sonraki elli sayfada kadının doğru bir şekilde kadın gibi yaşadığı zaman neler yaşayacağından ve son elli sayfasında günümüzde olandan bahsediyordu.
Kitap bu üç bölümden sonra yazarın kendi yorumunu kattığı 80 sayfalik bir bölümden daha oluşuyordu.
Normal zamanda bitirmesi 3 saatimi bile almayacak olan bu kitabı 2 günde sadece 2 kere okuyabilmiştim. O benden hissettiğim yerlerin altını çizmek istemişken ben çizmekle yetinmeyip boş buldugum her köşeye her alıntıyı not etmistim.
Çekmecemden ayağıma 3. çorabımı geçirdikten sonra sıcacık yatağımda yorganımın altına girdim. Altımda kalın bir eşofman üzerimde ise uzun kollu, ucuz bir ikinci elciden aldığım için biraz eski, swit vardı. ( ya swit nasıl yazılıyo bilmiyom ve bakmaya useniyom mazur görün nütfenn :* )
Açık pencereden dışarı baktığım da yeni yeni batan güneş gülümsememe neden oldu.
Belki de hayat böyle daha kolay ve huzur vericiydi. Hiç tanımadığım bir adamın sırf altını çizdiği satırlardan etkilenerek onunla iletişime geçmek istemiştim. Şimdi o benden aynısını yapmamı istiyordu. Garip ama huzur vericiydi. Çünkü iyi veya kötü kim olduğunu bilmiyordum karşımdaki kişinin. Her ne kadar genç hayat etsemde yaşlı bir dede de çıkabilme ihtimali vardı...
Düşüncelerim yine gülmemi sağlarken daha fazla düşüncenin bana zarar vereceğini bilerek uykuya daldım.
Yarın erkenden işe gitmem gerekiyordu. Yeterince kaytarmıştım.
🪐🪐🪐
@ke_mal_iste: günaydın ablaaaaammm
@ke_mal_iste: çok kötü bir haberle geldim sana yaa
@hepsigitti: sanada günaydın kemalcımm
@hepsigitti: ne oldu yine yaaa bir yüzüm gülmüyor zaten
@ke_mal_iste: senin bu yüz bu gidişle hiç gülmez abla
@ke_mal_iste: Bu haftasonu yine gittik dedemi ziyarete
@ke_mal_iste: bakındım bakındım bulamadım bir türlü
@ke_mal_iste: sonra bir dondum bahçeye elinde koca bir kutu ile dışarı çıkıyor
@ke_mal_iste: yetişemedim ona ama güvenliğe sordumm kimdir diye
@ke_mal_iste: Abla senin kitapçı gönüllü bakıcılık yapıyormuş burada
@hepsigitti: yaaa ne kadar guzelll
@hepsigitti: bunda üzülecek kisim nerede kema-
@hepsigitti: ELİNDE KUTU İLE Mİ GİTMİŞTİ O
@ke_mal_iste: malesefff abla...
@ke_mal_iste: Bu haftasonu bırakmış.
@hepsigitti: hersey için teşekkür ederim Kemal
@hepsigitti: artık yapacak bir şey yok ben yine Selim abiye gelenleri okurum
@ke_mal_iste: beraber okuruz be ablamm sıkma güzel canını ya
@ke_mal_iste: ben okurum senle :))
@hepsigitti: teşekkür ederim Kemal teşekkür ederimm :))
...
Tekrar işimin başına döndüğümde başımda " YA AYLA DÜZ DİK ŞUNU LUTFEEĞĞNN !!" diyen bir patronum vardı.
Küçük bir terzi dükkanında Hayal Hanıma yardımcılık yapıyordum. Aslında bana asla kizmazdi ama ileride ek bir mesleğim olabilsin diye her boş vaktinde beni o makinenin başına oturtur bir şeyler dikmemi saglardi.
Gün böyle kötü bir başlangıçla birmisken eve vardığım da tekrar hasta moduna girip sıcak bir kahve eşliğinde yeni bir kitaba başlama kararı almıştım, ama bunda bir farklılık vardı.
Gönderdiği seri olan 3 kitabı da hiç çizilmemiş sanıyordum ama bu kitapta çizili bir alıntı vardı.
" Hapsolduğu kafesten kurtulup özgürlüğe kavuşan bir kuşsun.
Ama uçmayı unutmuşsun. "
...
Bölüm bitti
Zaman ilerledikçe kurgu daha çok içime sinmeyen başladı galibaaa
Tam kafam karisikken gelip böyle sakin bir şeyler yazmak çok hosss
Seviliyorsunuz gulleriiimmm :**
İki bölüm atamadım ama uzun bir sayılır bir textinge göre yaa
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAHAF PRENSİ | TEXTING
General FictionAkıl Hastası: Sen söyle umudum lütfen Akıl Hastası: Sen dersen yaparım Akıl Hastası: Bırak beni de lütfen... Kalan Umudum: ben çok kovuldum İlkay Kalan Umudum: çok kez de terk ettim o çöplükten evleri Kalan Umudum: Ama anlıyorum ki soğuk olsa b...