"kötülükle yok oldun sevgilim. tamamen paramparçasın sevgilim."
bazen hiç olmadığınız biri, bazen de aslında olduğunuz kişiye evrilirsiniz. her duygu, isteğinize göre kendini tecelli eder ve ruhunuza girer. tabii, kafanıza dayanan soyut veya somut bir silah olmadığı sürece.
bazen o silahın bir kurşunu vardır, bazense eti, kemiği ve bir ismi, sözleri vardır.
silahtan korkar, kendiniz olamazsınız, olmadığınız birine dönüşürsünüz.
aile, aşk, arkadaş veya iş.
bu dünya baskı üzerine kuruludur. hakimdir, size hükmeder.
yanlış yapamazsınız, size hak tanımaz ve dinlemez. dinlese anlamaz, anlasa işine gelmezdir. bencildir bu dünya, size yardımcı oluyormuş gibi görünüp ruhunuza girer ve bu ruhu çürütüp, iyileştirirmiş gibi görünür.
bu dünyaya ayak uydurmaya çalışırsınız.
ve o, sonunuz olur.
"borcu nasıl kapatacağız? bu adam onca parayı alkolle kaybetmiş olamaz jeongguk. madde falan kullanıyor olmasın?"
"hyung bilmiyorum ve ilgilenmiyorum. kendimize dikkat edelim yeter."
"ne dikkatinden bahsediyorsun? fazla vurdular herhalde beynine beynine. kendine dikkat edebileceğini mi sanıyorsun?"
jeongguk içli bir of çekerek burun kemiğini sıkıştırdı iki parmağıyla. babasının son haftalarda yüzünü çok daha az görmesi işine gelir sanıyordu, ancak yanılmıştı. madde kullandığını çok düşünmese de ondaki değişimi fark edecek kadar incelememişti yaşlı babasını.
