Aysun hanımın ölümünün üzerinden 40 gün geçti ve birçok şey değişmişti artık. Tayfun bey yavaş yavaş kendine gelmeye başlamıştı. Eşinin ölümü onu çok etkilemişti. Çünkü eşinin katilinden ne bir iz ne bir delil bulunabilmişti. Bu da biraz daha Tayfun beyi öfkelendiren birşey di. Katili bulup neden eşini öldürdüğünü öğrenmek için herşeyi i seferber etmeye hazırlanıyordu. Tayfun bey hemen bir dedektif aramaya başlamıştı. Hızla ülkenin en iyi dedektiflerine haber göndererek yüklü ödemeler yaparak eşinin katilini bulmalarını istemişti.
Bir çok dedektif birden işe koyuldular. Her yerde delil bulmaya çalışıyorlar. Şüpheli gördüklerine sorular soruyor bir iz yakalamaya çalışıyorlardı. Kolay birşey değil ama dedektiflerine Tayfun beye katilin izini bulacaklarına karşı sözler verdiler. Bu da Tayfun beyin biraz da olsa umutlanmasına yol açmıştı.
3 ay geçti üzerinden. Onlarca dedektiften biri bile elle tutulur bir ilerleme kaydedemedi. Tayfun beyin git gide kızgınlıktan gözü dönmeye başlamıştı. Ne yapacağı belirsiz di. Dedektifleri çağırdı ve kayda değer birşey bulamadıkları için ateş püskürdü resmen. Çünkü söz vermişlerdi. Ama hiç bir sonuç yok.
Tayfun beyin aklına çocukluktan beri arkadaşı olan Orhan'ı aramak geldi. Hemen hız kesmeden Orhan'ı aradı ve acilen görüşmek istediğini söyledi. Orhan'ı bir telaş ve merak sardı. Hemen Tayfun beyin konağında buluştular.
