Between Worlds

Κέφ.3 Εβένινος επισκέπτης-Ο ερχομός του Ερέβους

@MerianShadowΟ ουρανός είχε πάρει ένα ιώδες χρώμα ενώ μυριάδες αστέρια άρχισαν να εμφανίζονται αχνά.Ο Φέργκους επεξεργαζόταν αυτά που έβλεπε με το κεφάλι του σηκωμένο χωρίς να του αποσπά την προσοχή τίποτα.Προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό του ότι σίγουρα υπάρχει κάτι παραπέρα από αυτό..Κάτι πιο μεγάλο που δεν θα μπορούσε ανθρώπινο μάτι να δει..Ούτε και το ίδιο του το μυαλό να συλλάβει..Άραγε θα μπορούσε να υπάρχει ένας κόσμος σαν και τον δικό του? Συνοφρυώθηκε.

Η φωνή του Ρόγκναρ ακούστηκε να τον φωνάζει και εκείνος,λες και ξύπνησε από λήθαργο,απάντησε χαμηλόφωνα. ''Έρχομαι.''

Ο Ρόγκναρ ετοίμαζε τα άλογα για να συνεχίσουν ενώ κοίταγε εξεταστικά τον Φέργκους.

''Ωραία δεν ειναί?''

''Ποιό πράγμα?'' ρώτησε όλο απορία ο κοκκινομάλλης που ακόμα φαινόταν να ταξιδεύει στις σκέψεις του.

''Εκεί που κοίταγες τόση ώρα,μικρέ..''απάντησε ο ηλικιωμένος άντρας ενώ άφησε ένα χαμόγελο να φανεί στο ρυτιδιασμένο πρόσωπό του.

Ο Φέργκους δεν απάντησε συνεχίζοντας να μαζεύει τα δικά του πράγματα.Έσφιξε τα λουριά του αλόγου και πέρασε το σπαθί του στη ζώνη του.Ο Ρόγκναρ έριξε λίγη στάχτη στα ξύλα και στο μέρος που είχαν ανάψει φωτία το χθεσινό βράδυ.Αφού ζέψανε τα άλογα,ξεκίνησαν βορειοδυτικά.

Ξαφνικά,ένας υπόκωφος ήχος ακούστηκε και το έδαφος από κάτω τους να τραντάζεται.Οι δύο φίλοι κοιτάχτηκαν και άρχισαν να καλπάζουν προς το μέρος που ακούστηκε ο ήχος.

Χωρικοί αριστερά και δεξιά τρέχαν μανιασμένα,ενώ ο τρόμος ήταν ζωγραφισμένος στα πρόσωπά τους.''Τι συμβαίνει?! Έ'ι'!!! Μπορεί κάποιος να μας πει τι γίνεται?!'' ούρλιαξε νευριασμένος ο Φέργκους αφού δεν πήρε απάντηση από κανέναν χωρικό και δεν γύρισε κανείς να τους κοιτάξει.

Ο Ρόγκναρ ενοχλημένος από την συμπεριφορά του κοκκινομάλλη φίλου του και ενώ προσπαθούσε να καταλάβει τι γινόταν,είπε με σταθερή φωνή.:''Φέργκους,σταμάτα.Κοίτα τους..είναι λες και είδαν το θάνατο με τα μάτια τους.Ο ήχος ακούστηκε από το δρόμο που καλπάζαμε έτσι και αλλιώς..ας βιαστούμε,πρέπει να δούμε τι τρέχει..και έχε το νου σου...''

Ένας πυκνός και ζεστός αέρας τους περικύκλωσε λίγο πιο πέρα,στο μονοπάτι που κάλπαζαν και φωνές από τα γύρω σπίτια ακούγονταν.Άλλοι μάζευαν τα πράγματά τους και έφευγαν,άλλοι άφηναν τα πάντα πίσω τους και έτρεχαν χωρίς να ξέρουν προς τα που.Άλλοι προσπαθούσαν να σώσουν τα παιδιά τους και άλλοι τους ηλικιωμένους.Καθώς πλησίαζαν στο σημείο που νόμιζαν ότι άκουσαν τον ήχο,άρχισαν να διακρίνουν με δυσκολία μία θολή,ακανόνιστη μάζα.Ο αέρας πλέον ήταν αποπνιχτηκός.Ο Ρόγκναρ κάλυψε το στόμα και τη μύτη του με το γάντι του.Ο Φέργκους έκανε μια γκριμάτσα''Τι μπόχα είναι αυτή?!''