Between Worlds

Kέφ.1 Η άλλη όψη του νομίσματος- Η Αρχή

13 Nοεμβρίου 2015,Μπρά'ι'τον,Αγγλία

''Φρεντ? Φρεντυ? Είσαι εδώ?'' ακούστηκε μια γυναικεία φωνή και μία πόρτα να κλείνει παράλληλα.

''Ναι,μαμά..Εδώ είμαι..τι θες?'' απάντησε βαριεστημένα και χωρίς καθόλου όρεξη ο Φρεντ.

''Πάλι στον υπολογιστή κάθεσαι?! Για όνομα Φρεντ..έχεις και μια σχολή από πίσω,ήθελα να'ξερα τι στο καλό κανείς όλη μέρα μπροστά από μια οθόνη...Φαγητό έχει στο ψυγείο και αργότερα να περάσεις να δεις τον παππού σου..δεν ήταν καθόλου καλά σήμερα''.

''Που να πάρει η οργή!!! Παράτα με!!! Δεν πάω πάλι στον ετοιμοθάνατο για κανένα λόγο!!Δικός σου πατέρας είναι,εντάξει?!'' φώναξε ο Φρεντ ενώ είχε γίνει κατακόκκινος απ'τα νεύρα.

''Ω Φρεντ...κοίτα πως είσαι,κοίτα πως σε κατάντησε αυτό το ρημάδι..''δείχνωντας τον υπολογιστή.Η μητέρα του,επέστρεψε στο υπνοδωμάτιο αμίλητη και ανέκφραστη γυρίζοντας την πλάτη στο γιό της.

............................................

''Λοιπόν,γερο-Ρόγκναρ?Πώς και από δω πάλι σήμερα''? είπε ειρωνικά ο χοντρός και άξεστος κάπελας στον ηλικιωμένο άντρα.

''Βλέπω φίλε μου,το χιούμορ και την κάλη σου διάθεση δεν θα τη χάσεις ποτέ..Περιμένω έναν παλιό φίλο''είπε κοιτάζοντας εξεταστικά τον κάπελα.''Και...όσο θα περιμένω,βάλε μου ακόμη ένα ποτήρι ρούμι''.Ο κάπελας,ενώ είχε σκάσει στα γέλια και ενώ πνιγόταν με τον παρατεταμμένο βήχα του,του έγνεψε καταφατικά:''Έφτασε,χαχαχα!!!''

Έξω, ακούγονταν οι έντονες και ρυθμικές σταγόνες της βροχής,ενώ αργά βήματα ακολουθούσαν το δρόμο προς το πανδοχείο,που άφηναν τα υγρά αποτυπώματά τους στη λάσπη.Ήταν μία μορφή με σκούρο πράσινο μανδύα και μια κουκούλα,χωρίς να φαίνονται τα χαρακτηριστικά της..Κοντοστάθηκε έξω από την πόρτα του πανδοχείου,λες και δεν ήταν σίγουρη αν ήθελε να μπει ή όχι.

.Έτριβε αμήχανα τη λαβή του σπαθιού του,το οποίο είχε καλά κρυμμένο κάτω απ'τό μανδύα του.

Άνοιξε την πόρτα και προχώρησε αργά,προσέχωντας το βηματισμό του,προς το μέρος που καθόταν ο Ρόγκναρ.

Ο Ρόγκναρ του έγνεψε να καθήσει.''Ένταξει,Φέργκους.Μπορείς να βγάλεις την κουκούλα τωρα.Τόσο νερό που έχεις πάνω σου,θα έφτανε για να ξυπνήσει 10 μεθυσμένους σταβλίτες μαζί με τα γουρούνια τους!'' είπε με ειρωνικό τόνο ο ηλικιωμένος άντρας και ο Φέργκους μόρφασε.Από το βάθος ακούστηκε το τρανταχτό γέλιο του κάπελα για ακόμα μια φορά.Πλησίασε προς το μέρος τους.

''Ορίστε το ρούμι σου,Ρόγκναρ.Και έσενα τι να σου φέρω....μικρέ?χεχεχε''.είπε κορο'ι'δευτικά ο κάπελας.

Ο Φέργκους έβγαλε την κουκούλα.''Προς το παρόν κάτι ζεστό.''είπε ανέκφραστα,ενώ σκούπιζε τις λιγοστές σταγόνες από το μέτωπό του.Οι κόκκινες μακρύες του μπούκλες είχαν κολλήσει στο πρόσωπό του και τα πράσινα μάτια του κοίταγαν επίμονα αριστερά και δεξιά λες και φοβόταν για κάτι.Ο Ρόγκναρ του έκανε νόημα να ηρεμήσει.

''Λοιπόν?Πώς σε λένε,μικρέ?'' ρώτησε ο κάπελας.

''Φέργκους..''είπε καχύποπτα

O Pόγκναρ μαζεύτηκε πιο κοντά στον Φέργκους.''Αυτός εδώ ο βλάκας είναι τόσο πιστός,όσο ο σκύλος στο αφεντικό του.Τώρα λέγε.''είπε με σοβαρό ύφος,ενώ φοβόταν τι θα ακολουθούσε.

''Ό,τι ξέρεις,ξέρω.Φάρμες και ολόκληρα χωριά εξαφανίστηκαν στις κάτω πεδιάδες ..Οι χωρικοί τριγύρω λέγαν το ίδιο πράγμα..Κάτι σαν..τεράστειο εξώγκωμα,σαν μάζα..δεν μπορώ να το εξηγήσω..σε δευτερόλεπτα εξαφανίστηκε..''

Ο Ρόγκναρ τον κοίταζε εξεταστικά'' Εύχομαι να μην είναι αυτό που φαντάζομαι..Είδες μαυροφορήτες εκεί κοντά?''

''Ούτε ένας.''απάντησε καχύποπτα ο Φέργκους.

Ο Ρόγκναρ ξεφύσηξε''Όπως και να'χει,πρέπει να φύγουμε γρήγορα από δω.''

Ο Φέργκους κούνησε το κεφάλι σαν να συμφωνούσε,φόρεσε την κουκούλα του και βγήκε με προσοχή έξω απ'το πανδοχείο.Ο Ρόγκναρ,αφού πλήρωσε και ευχαρίστησε τον κάπελα,ακολούθησε τον φίλο του.Καθώς οι δύο φίλοι απομακρύνονταν απ'το πανδοχείο,δεν

πρόσεξαν πίσω τους μια μαυροφορεμένη σκιά που έπαιζε με δύο στιλέττα και τους περιεργαζόταν μ'ένα επίμονο και ειρωνικό βλέμμα..Ενώ ακούγονταν καλπασμοί αλόγων να αφήνουν πίσω το πανδοχείο,έξω από την πόρτα εμφανίστηκε η μαυροφορεμένη σκιά και ένα αχνό μειδίαμα μέσα στο σκοτάδι..