Chapter 8

9 1 0
                                    

Chapter 8

"I can't do this!" Cole cried from the bottom.

I rolled my eyes. "Seriously Cole? Hindi pa nga tayo nakakalimang hakbang, hindi mo na agad kaya? Panu pa kaya sa pinakamataas?"

"No, I'm serious Paisley! I can't!" sigaw niya.

"Just close your eyes and think about unicorn and rainbows."

He looked at me in disbelief. "You've got to be kidding me. You don't think about that do you?"

I groaned. "Just think about happy thoughts."

"It's easy for you to say!"

"You can't live forever on that 'scared of heights' phobia of yours right?" Tinaasan ko siya ng kilay. "You need to face your fears!"

"It's easy for you to say!" ulit niya.

"I'm making an effort here you know!"

"Whatever."

Nainis na ako. "Fine. Kung ayaw mong umakyat edi wag. Hindi naman kita pinipilit and besides you only promise to bring me here not to climb with me!" at umakyat na ako ng tuluyan at iniwan siya sa baba.

Siya na nga tinutulungan. Siya pa ang nagrereklamo!

I heard him groan. "Paisley!"

Wala kang narinig.

"Paisley!"

Malapit na magcross-out ang sa bucket list mo sa wakas, your first ever cross-out in the list. - sabi ko sa utak ko para lang mablock-out yung angelic voice niya.

"Aaaahhh!" narinig kong sigaw niya.

Panic rise into me. Oh My Gawd!

Nakita ko siya na nakahiga na sa ground. Dali-dali naman akong bumaba.

Hinampas-hampas ko mukha niya at inalog-alog. "Cole? Cole? Cole!"

Oh My Gawd! Anung gagawin ko? Nagpapanic na ako! Hindi ko alam ang gagawin ko!

C-cpr ko ba siya? Eh, hindi naman siya nalunod. I-pump ko ba ying chest niya? Eh, panu? Sasabunutan ko ba siya? Eh, parang lalo ko naman siyang pinapatay. Ay naku! Ugh! Sarili ko nalang ang sinabunutan ko.

"Cole! Cole? Anu ba! Gumising ka oh!" sigaw ko sakanya habang inaalog ko siya. Tears are now flowing freely in my eyes.

Hinanap ko yung phone niya. Kinapkap ko yung bulsa niya. Parang holdaper naman ako nito, nagtatake advantage sa biktima niya. I shake my head at my silly thoughts. At sa wakas na kapa ko na rin yung phone niya.

Nice IPhone!

Pagbukas ko may password.

I groaned. "Cole! Anu yung password?"

Tiniry ko yung password ng locker niya, hindi eh wrong password.

"Ugh!" I give up. Hindi ko alam ang password.

Hindi naman ako pwedeng sumigaw dito kasi kami lang ang tao dito. Humiga nalang ako sa chest niya habang umiiyak parin. "G*go ka! Isang laglag mo lang sa Ferris Wheel na hindi ka naman umabot ng limang hakbang dedo ka na agad? Anu ba namang klaseng katawan meron ka? Puro abs nga yan, puro cotton lang din naman pala ang laman! Kahit sobrang tigas niyan!"

Then I felt his chest vibrate.

I froze.

"Really, Pais? I fall from the Ferris Wheel but here you are talking about my abs." he laughed.

It All Started With An AppleTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon