2.Bölüm

114 5 1
                                    

Asansöre aniden çekilince ne olduğunu anlayamamıştım.Tabi insan beklemediği biri tarafından kolundan tutulup bir yere çekildiğinde afallardı.Ben de afallayıp ortaya saçma bir tepki koydum.sonra kendimi toparlayıp"Napıyosun sen ya?Ya da ne yaptığını sanıyosun?"diye sesimi yükselttim."Hiç bir şey yapmıyorum.Ya da seninle konuşmam gerektiğini düşünüyorum."diyerek cevapladı sorumu.Hemen"Nedenmiş?"diye sordum."Çünkü böyle olmalı.Şimdi söyliceklerimi iyi dinle,bunların doğruluğuna emin olabilirsin yani bana güvenmelisin."Neden ona güvenecekmişim ki.Gerçi onu seviyorsam ona kesinlikle güvenmeliydim."Peki,dinliyorum seni."dedim.Tam konuşmak için ağzını açmıştı ki telefonumun zil sesi asansörü doldurdu ve Poyraz'ın açılan ağzı gerisin geri kapandı.Telefonumu arkamdan çıkardım.Arayan abim Tuna'ydı.Hiç düşümeden açtım."Efendim.""Nerdesin?Geldin mi eve?""Evet, yeni geldim sayılır,asansördeyim.""Tamam,beş dakikaya evde olurum.Annemi özledim,onu görmeye gidelim.""Olur.Ben de yarın gidelim diyecektim.Bugün gidelim o halde.Hadi görüşürüz.""Bay bay."
Telefonu kapattıktan sonra Poyraz'a döndüm" Evet ne diyordun?"diye sordum."Neyse ya boşver.Pek de önemli değildi.Hadi sana güle güle."dedi ve asansörden çıktı.Bende altıncı kata,evimizin olduğu kata,çıkmak için altı rakamının yazılı olduğu tuşa bastım.Eve girip direk odama gittim.Alışveriş poşetlerini elbise dolabımın önüne koydum ve dolabın kapağını açtım.Giymek için siyah kot şort,hafif beyaza çalan straplez bir üst ve ceket olarak da şortumla aynı boyda yakalı kot gömlek tarzı bir şey seçtim.Duşa vaktim olmadığı için çıkardıklarımı giydim.Düzleştirdiğim saçlarıma güllü bandajı geçirdim.Siyah,krem rengi topukları olan bağcıklı botlarımı giydim.Telefonumu elime alıp odamdan çıktım.Tam mutfağa gidip bi' şeyler atıştırmak üzere mutfağa doğru yürüyordum ki çalan zilin sesini duyar duymaz kapıya yöneldim.Gelen abimdi.Kapıyı açtım."Lets Melt gidelim."dedi.Onu onaylayıp anahtarlıktan anahtarlarımı aldım ve evden çıktım.
Oturduğumuz sitenin birkaç sokak ilerisinde çok büyük ve lüks villalar vardı.Önce yaşadığımız,yani abimle ayrı eve çıkmadan önce yaşadığımız,ev de o sokaktaydı.
...
Araban iner inmez eve koşturdum.Çünkü abim koşmaya başlamadan koşup eve girip anneme önce benim sarılmam gerekiyordu.Bu yaptığımız bizden başka birine göre saçma olabilir ama benim abimle yaptığım her şey bana eğlenceli ve güzel geliyor.
...
Evin yardımcısı Rukiye Hanım kapıyı açar açmaz abimle içeri daldık.Abim mutfağa ,ben salona,annemin yanına,gittim.Büyük ihtimalle akşam yemeğinde ev yapımı pizza vardı.Çünkü onu kolay kolay mutfağa sokamazsınız.Yani en azından tehdit falan etmezseniz.

Ulaşılmaz AşklarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin