"Üzülme acılarına son vereceğim." Git gide maket bıçağını bastırıyordu. Acıyı ve boynumdan akan ince kanı hissettikçe bağırıyordum. Morrey bundan rahatsız olup ağzıma peçete tıkacayacakken karnına bir tekme yapıştırdım. Charlotte'nın göğsüne sertçe kafamı vurunça elindeki maket bıçağı yere düştü. Bütün güçümü toplayıp ayağa kalkıp koşmaya başladım. Peşimden koştuklarını duyabiliyordum. Arkamdan bağırıyorlardı. Okuldan çıkmama rağmen hala peşimdelerdi. Etrafa hızlıça baktım ama beni almaya gelen birisini göremedim. Bende anayola çıkıp koşmaya başladım. İlerdeki mezarlıkta saklanabilirdim. Anayoldaki bariyerin üstünden atladım. Bana durmam için bağırıyorlardı. Mezarlıkta koşmaya başladım sonunda ağaçlıkların arasında saklanacak bir mezar vardı. Mezar taşının önüne geçtim ve yere yatıp beni bulamayacaklarını umdum.
Boynumun acısını yeni fark etmiştim. Üstüme baktığımda kıyafetlerimin kanımla kaplı olduğunu görünce midem bulandı ve başım dönmeye başladı. Mezar sahibiyle üstüste yatıyorduk aramızda sadece toprak örtüsü vardı.
Morrey'in sesini duymuştum. Bana yaklaşınca adımları yavaşladı. Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu. Yaramı yine unutmuştum korkudan. Karanlık olmasa beni hemen bulmuştu.
Lütfen biri beni kurtarsın. Lütfen!!! Biri bana yardım etsinnnn!!!
Içimden devamlı dua ediyordum. Gözlerim doldu. Boynumdan mezarın üstüne damlayan kanlarımı izlerken hıckırarak ağlamak istiyordum. Morrey arkasını dönüp gidince mutluluktan yerimde zıplayacaktım.
Içime huzur dolunca bir süre daha olduğum yerde kaldım. Tam kalkarken yere elimi koyduğumda yer sallanmaya başladı. Deprem gibiydi sonra yer çatlamaya başladı.
Mezarın üstünden korkarak sıyrıldım. Mezarın üstü patlacak gibi şişti ve en sonunda ortadan ikiye ayrılıp içinden üstünde sadece beyaz bir örtü olan yarı çıplak bir adam çıktı. Korkudan çığlık atıyordum en sonunda gözüm karardı ve kafamın yere vurduğundaki acısını hissettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Canavar
VampireOkuldaki zorbalardan kaçarken kendini bir anda vampirlerin arasında bulan bir kızın hikayesidir.
