Canavar

°<5-YALANLAR>°

Evimin önüne geldiğimde kapıdan girmeye cesaret edemedim. Nadiren kullandığım ve zorlandığım penceremden girme yöntemimi kullanmam gerekecek. Canavara benzediğim için evdekilere görünmeden birkaç eşya alıp geri çıkmam gerekecekti.

Uzun uğraşlar sonucu odama penceremden girdikten sonra hızlı ve sessiz biçimde dolabımdaki sırt çantasını alıp içine bir kaç kıyafet koymaya başladım. Beni durduran şey babamın sesiydi. 

"Kimsin sen?! Çabuk arkanı dön ve bana yüzünü göster" Ne yapacağımı bilemez halimle çantamı yavaşça yatağımın üstüne koydum ve sonra arkamı döndüm. Yüzüne baktığımda babamın sadece şok olduğunu gördüm. Bir süre ikimizde sessiz kaldık. "Korkma, her ne olduysa bunu konuşarak çözebiliriz. Duş alıp aşağıya geldiğinde bunu sakince konuşacağız kızım." Cevap veremeden odamın kapısını kapattı. Bende yatağıma oturum düşünmeye başladım.

Babam benim hakkımda hiçbir şey bilmiyordu. Ona okulda neden zorbalık gördüğümü anlatamazdım. Onu anlatamazsam da mezarlığa neden gittiğimi anlatamazdım. Kaçsam nereye gidebilirdim?. Dışarıdaki hayatı sadece filmlerden izlemiş biri olarak, çok yabancıydım. Yine kolay yolu seçmem gerekiyordu. Yalan söylemek zorunda kalacaktım. 

Duş aldım ve odamdaki boy aynasının karşısına geçtim. Canavara benziyordum. Vücudumun her yerini saran dövmeler adeta siyah boyayla duş almışım gibi hissettiriyordu. Normalde omuzlarıma gelen siyah saçlarım ayak bileklerime kadar uzamıştı. İyi yanına bakarsak bu halimle okulda biraz korkuya yol açabilirdim. Ben bile kendimden ve yapabileceklerimden  korkuyordum. Sadece bir kaç damla kanım birini diriltti ve o adamı duvara fırlattım. Düşünürken bile dehşete düşüyordum. Ne yaşarsam yaşayım aklıma şiddet içerikli fikirler bile belirmedi. Belki de sadece kaçmaya gücüm vardı.

Odamdan çıkıp emin adımlarla merdivenlerden aşağıya indim. Babam elinde kahvesiyle oturuyordu. Benim geldiğimi fark ettiğinde bana bakmayıp önüne geri döndü. Kahvesini önünde sehpaya koydu ve bana oturmam için eliyle koltuğu işaret etti. Evde sadece ikimiz var gibiydik.

"Gel otur. Seni dinliyorum."