Canavar

○°4-Güçler°○

Derin bir nefes aldım. Duyduklarım karşısında mantıklı bir şeyler arıyordum. "Doğru anlamış mıyım? diye tekrar edeceğim. Sen aslında ölüydün ve ben seni geri döndürdüm." Şaka yapıyorum demesini beklesem de başıyla beni onayladı. "Ne olacak şimdi?"

"Bende bilmiyorum. Bir çözüm bulurlar diye arkadaşlarımı çağırdım. Birazdan burada olurlar."

"Babam beni çok merak eder. En azından onu aramam sorun olmaz galiba." Bir süre düşündükten sonra çepinden telefonunu çıkarıp verdi.

"Kısa konuş ve nerede olduğunu söyleme."

"Tamam söylemem." telefonu elime alıp numarayı tuşlarken korkmaya başlamıştım. En son okul dışında bu kadar uzun zaman kaldığım zaman babam bana haftalarca evden çıkmama cezası vermişti. Belki bu sefer istemeden olduğunu anlarsa anlayış gösterir diye umdum. Babamın telefonu açtığını arama sesinin kesilip bir sessizlik olduğunda anladım.

"Baba benim."

"Neredesin? Seni almaları için birilerini göndereceğim."

"Şuanda gelemiyorum. Buradaki işimi halledip kendim geleceğim. Geldiğimde detaylıca açıklama yapacağım baba." Sinirli iç çekişlerini duyabiliyordum. "Son olarak baba benim hakkımda bana söyleyeceğin bir şey  var mı?"

"Yok. Hava kararmadan evde olsan iyi olur." Cümlesi bittikten sonra hemen kapattı.

"Bu arada benim adım Heath. Seninki ne?" Ona cevap vermedim. Bakışlarımı pencereye çevirdim. "İsmin yok mu senin?. Güzel o zaman bende sana isimsiz derim" Sinirlenip ayağa kalktım.

"İstediğini söyle benim böyle bir gücüm yok olsaydı bile sana kullanmazdım." Tam arkamı dönüp uyandığım odaya geri dönecektim ki dışarıya çılan kapı dan diye açıldı ve bir kadın ve bir erkek içeri girdi. Kadın koşarak Heath'a sarıldı ve ağlamaya başladı. Geride kalan adamsa sinir olmuş bir ifadeyse onları izliyordu. Henüz beni kimse fark etmemişken kaçmayı düşündüm. Kadın bunun nasıl olduğunu sorgulardan bir yandan ağlamaya devam ediyordu. Ufak adımlarla dış kapıya doğru ilerledim tam dışarıya adım atacakken Heath'la göz göze geldim. Bir anda koşmaya başlasam da diğer adam beni pat diye kolumdan yakaladı.

"BIRAK BENİİİ!!! GİTMEM GEREKK!" Gözümü kapatıp ağlamaya çırpınmaya başladım. Ben çırpınmaya devam ettikçe kolumu daha çok sıkıyordu. Kolumu sertçe savurduğum sırada beni bıraktığını hissettim. Gözlerimi açtığımda adamın duvara savrulmuş olduğunu gördüm. Her yerinde kan vardı. Kadın birden savrulan adamın adını bağırmaya başlayınca şoktan çıktım ve koşmaya başladım. 

Nereye gittiğimi bilmiyordum.

Ne yaptığımı bilmiyordum.

Kim olduğumu bilmiyordum.