A new story

Chapter 1

"There's nothing permanent except change."

Totoo naman wala naman talagang permanente sa mundo. Kahit nga buhay hindi permanente. Mababago at mababago yan pero hindi siya mananatili.

Kahit yung mga taong mahal mo nawawala rin sayo.

Wala tayong magagawa eh ganon ang buhay. Sabi nga ng isang author, ' may aalis at merong papalit' di ko lang alam kong yan talaga yung sinabi niya pero parang ganyan ang pagkakaintindi ko.

Wala eh ganon talaga. We need to admit it that no one will stay by your side until the end.

******
Its a new hell day for me. Lagi na lang ganito. Kaasar, kainis sobra.

Kakatok lang yan ah parang kala mo nakulong na yung tao sa loob. Kaasar, shut........ Haysssss.

Napabagon ako sa higaan dahil sa lakas ng kalampag sa pintuan ng aking kwarto. Muntikan pa kong madapa dahil sa pagmamadali.

Dahil baka sunod na gawin ay itakin na yung pintuan ko.

Hind ko na tiningan ang mukha ko kung maayos pa ba. Pero alam ko namn na kahit natutulog ako ay maayos parin ang mukha ko.

Sleeping beauty kaya ang beauty ni ate nyo. Pwedeng ng halikan ng prinsipe sa labi para magising. Hehe

Binuksan ko ang pintuan at kita ko ang pagdiin ng titig ng kapatid ko. Yung kuya ko na para ka nang papatayin sa titig pa lang.

Hays! Yung kuya kong pogi na saksakan ng sungit at pagiging istrikto sakin. Pero laloves ko yan. Pogi eh.

"Why you took so long to open your damn door? What are you doing? Ha? Do you know what time is it now?" Madiing sabi niya habang tinuro-turo yung noo ko.

Ang shaket ah. My head, my god, wala na ngang laman gaganunin pa. Kapatid ko nga siya.

"Well, i dont know. Kita mong kakagising ko lang eh. Tas mag-tatanong ka. Tinginan mo kaya?" Pilisopong saad ko sa kanya.

Kita ko ang pagiba ng mukha niya dahil sa sinabi ko.

Hala ka diyan mukang mag-aalmusal ka tas bitay na agad. Sige sagot pa more ng pabalang. Sorry hehe.

Seryoso pa rin ang kanyang mukha. Bubuka pa lang sana ang bibig ko para mag-sorry ng magsalita siya.

"Its 6:30 am. So, its time for you to downstairs so we can go to your school. May pasok ka. Baka nakakalimutan mo? You have an exam today. So can you be fasten so you can't be late. Okay?" Diing pagkaksabi niya sabay irap at alis.

Ay taray daig pa ko. Girly ka teh?

Tiningnan ko yung clock at tama nga si kuya dahil malapit na mag-7 at monday pa ngayon. I have 20 minutes to prepare. After taking a bath, nagbihis na ko. I put a small amount of  powder and a lipbalm to my face coz i dont have enough time to coloring my face.

6:40 na ako nakapunta sa garahe para sumakay sa kotse ni kuya. Pagkapasok ay hindi ko pa nga naikakabit ang seatbelt ko, pinaharurot na niya ang kotse. Muntikan pa akong masubsob sa harap.