A new story

Chapter 6

Ang sakit sakit sakin na laging ganoon ang eksena namin ni mama. Gusto ko nang maayos yung relasyon namin pero siya ang may ayaw.

Hindi ko siya masisisi may kasalan din ako sa kanya. Nawala ang mahal niya ng dahil sakin.

Habang kumakain ako ay sinubukan kong tawagan si mama pero nakapatay yung phone niya. Nag-aalala ako sa kanya kasi tuwing umaalis siya hind ko alam kong saan siya nagpupunta.

Nang matapos akong kumain hinugasan ko na yun. Nilagay ko na rin yung mga tira sa ref. May napansin akong tatlong mga baonan doon.

Sa pagkakatanda ko, magiisang linggo na yun sa loob dahil nung nakaraang linggo ko pa iyon niluto. Inilagay ko na lang yung tira sa baunan para makain ni mama. Pero mukang hindi niya ginalaw iyon.

"Kawawang pagkain, madami yung nagugutom pero ito....." I whispered.

I took all the food and place it to trash can. Nakaramdam ako ng panghihinayang dahil dito. Sayaang at hindi niya pa natitikman ito, napanis lang.

My phone rang, I immediately took it. I dont see a name of the caller and the number is not phonebook. I hesitate to answer it or maybe drop it. But maybe its important.

I dont have a choice, I answered the call. In the first, i dont hear anything so i guess its a prank call. But before im going to press the call-out.I hear someone chuckled.

Naguluhan pa ako kung bakit ganon, pero bahala siya diyan. Pipindutin ko na sana yung drop call ng magsalita siya.

"Wag mo munang patayin. I'm going to listen to your voice. I miss that." He said in a husky deep voice.

"Sorry? Kuya kong nangpraprank ka, baka gusto mo sapak sakin." Banta ko doon sa lalaking tumag.

I heared him chuckled. Nababad-trip na ko dito sa lalaki na to. Tatawag pero hindi muna nagpapakilala kung sino.

"Sorry, parang ang cute mo kasing magalit sa tono pa lng ng boses mo. Sana nakikita kita ngayon." Sabi niya habang humahagikhik.

Ano daw?

"Kuya, hindi nga kita kilala tapos akala mo kung sino kang makapag-judge sakin."

"Sorry, nagkausap na tayo kanina pero nakalimutan mo pa din. May amnesia ka ba? O sadyang kinakalimutan muna ako?" Sagot naman niya.

Nagkausap? Kanina?wag mong sabihin?.....

"Ikaw na naman si Sky.... Sky....."

"Leigh.... Skyleigh Arch Collins. yeah, you remembered me. Akala ko nakalimutan na ako ng mahal ko. Magtatampo ako?" Dugtong niya sa sasabihin ko sana.

Lakas din ng amats nitong lalaki na to.

"Eh bat ka naman magtatampo? At tsaka tigil-tigilan mo ako sa kaka-mahal na yan, sasapakin talaga kita dyan."sabi ko pa habang nagsusuntok sa hangin na akala mo nasa harap ko lang siya.