A new story

Chapter 7

Pagkarinig ko pa lang ng halaga noon ay parang gusto ko ng isangla iyon. Hindi sa naghihirap kami ay pwede na talaga. Pwede na akong bumili ng mga damit, gammit sa bahay at higit sa lahat bahay at lupa.

Ay kung ganyan kagalante itong future husband keneme ko ay ayos lang noh basta laging may pera chosss.

"Pero bakit mo nga pala ibibigay sakin yung price mo eh sayo yan. Napalanunan mo, kaya ikaw ang magtago nito." I said.

"Wala naman talaga akong balak na sumali doon napilitan lang. Well, i didnt expect that I won, and they gave the price. When I saw it i dont know what to do for that necklace, so I decide to give it to you. I know you like it." Mahabang lintahan niya.

Well yeah his right I like it but it his price. And also we're not friends, pero sabi naman niya we're childhood, keme lang niya yun. Hindi ko pa nga nakikita yung mukha niya eh.

"Hindi....." Sagot habang binabalik yung box sa paper bag.

"Anong hindi?" Tanong niya.

"Hindi ko to matatanggap. Sayo ito at I guess I dont deserve this, sorry. Ibigay mo na lang to sa mama mo o di kaya sa nagugustuhan mo hindi sakin." I said

" but you are the girl I like. I referred you as my wife coz I love you. Adi I know you want to see me but its not the right time, but i promise once everything is okay. I'm going to hug and kiss you first but now sorry." Bumuntong-hininga siya ng malalim. Ramdam mo doon na malungkot siya.

Eh bakit hindi pa ngayon kung ganoon. May problema ba? Gusto ko siyang makilala, makita, pero bakit hindi pa ngayon.

Hindi ko alam kong bakit, pero simula nung sa cafeteria na tawagin niya akong 'misis collins', sa pagkidnap sakin. Parang naging magaan ang loob ko sa kanya.

Lagi ko ring sinasabi na nakita ko siya pero hindi ko lang matandaan. Para bang part na siya ng buhay ko. Ngunit hindi ko lang talaga matandaan o makita sa alaala ko siya.

Baka nga tama siya, baka nagka-amnesia ako. Kasi alam mo yun, sa isip mo napaka-labo ng mga imahe niya sayo. Pero ang lakas ng sinasabi ng puso ko na kilala ko na nga siya, na nakita ko na siya, part na siya ng buhay ko.

Ang gulo-gulo talaga. Dalawa sila ni Kyle,ewan ko pero ganon nalang ang epekto nila sakin.

"Eh bakit hindi ka pa magpakilala sakin ngayon?" I asked him. Nangingilid na rin ang mga luha ko.

"Adi my love sorry pero hindi talaga pwede. Hanggang usap na lng muna tayo sa phone. But dont worry because i keep my eye on you. I will protect you no matter what." Sabay patay ng tawag.

Naguguluhan talaga ako,may nagtatangka na ba sa buhay ko kaya sila nagpaparamdam?

Tumayo ako para pumuntang CR ng magring ulit yung phone ko. Akala ko si Sky na yun pero si kuya pala.

"Hello kuya, napatawag ka?" Sagot ko sa tawag niya.

"Kumain ka na?" He asked.