ყელსაბამი{მიმდინარე}

7

-პატარავ, ვერ ვითმენ სახლამდე.

-ვერც მერც მე 
ჩავიჩურჩულე, მის ბარძაყებზე დავასრიალებდი ხელებს,რაც უფრო ზემოთ ვწევდი ხელს მით უფრო ხმამაღალა კვნესოდა.
ამის გამო გზიდან ყურადღება მთლიანად მასზე გადავიტანე.

იუნა-ეს რა არის?
მანქანას უცებ ვაჩერებ, რაც ორივეს წინ გვიწევს,უსაფრთხოების ღვედი კი უკან გვხევს.

იუნა-პატარავ, ყველაფერი კარგადაა?"

შეშინებული ტონით მეუბნება და ცდილობს გაანალიზოს რაც ახლახან მოხდა.

-ალბათ ცხოველს დავეჯახეთ.
ვუთხარი იმედია არაფერი სერიოზული არ არსი.

იუნა-ასე დატოვე, არავის აინტერესებს, წავიდეთ სახლში და დაივიწყე, რომ რაც ახლა მოხდა

უბრალოდ თქვა და საკუთარ თავს ამოწმებდა,

-მე წავალ, შევამოწმებ, ცხოველია თუ რამე სხვა.

მანქანიდან გადმოვედი

-ოჰ სრული  სისულელე.
ჩავიბუტბუტე
როცა დავინახე როგორ ეგდო ადამიანის სხეული.
სუნთქვაშეკრული ცივ მიწაზე, დაზიანებები და სისხლჩაქცევები მთელ მის სხეულზე.
-ეს ცხოველია, არა?
მკითხა, ვერ ბედავდა მანქანას მოსცილებოდა რადგან კიდევ უფრო დასველდებოდა  წვიმაში.

-ეს გოგონაა."
ვერ ვიჯერებ რომ ამ წამს ავტოკატასტროფაში მოვხვდი.

იუნა-დატოვე ის.
მის ადგილას კარგად მიკალათდა
მანქანაში და მე მელოდება.
"სერიოზულად მეუბნები ამასახლა?!"
ვიყვირე, რადგან  არ მჯეროდა, რომ მან ახლა ეს სერუოზულად მითხრქ. ღრმად ამოვისუნთქე,სანამ მის წინ დავიჩოქებდი,
ყურადღებით ვათვალიერებ მას. მე შემოვხვიე ჩემი
ხელები მის წელზე და ფეხებზე და
ფრთხილად ავწიე მაღლა, ვცდიობდი მისთვის რამე არმეტკინა,

იმ მომენტში, როცა იუნამ დამინახა რომ ხელში გოგონა მეკავა,
ამოისუნთქა, იცოდა, რომ უბრალოდ არ მოვუსმენდი
მას და გავაკეთებდი ისე როგორც მე მსურდა.