||Living as a Shadow||

||Rozdział 3||

Obudziłam się , serce mi stanęło , a żołądek podszedł do gardła. Mamy nie było już trzeci dzień. Czym prędzej otworzyłam oczy.Alvis , razem z moimi siostrami stali przy wyjściu z domu. Podeszłam do nich z miną nietęgą , i w rozkojarzony sposób zapytałam:
-Co wy kombinujecie?
-A nie widzisz? Idziemy szukać mamy!-parsknęła Błyskotka.
-Ale drzwi są zamknięte.....cholera jasna , psia krew!-Burknął Alvis , a ja zastanawiałam się skąd wziął słowa „psia krew".
-Drzwi są zamknięte , ale balkon nie-odpowiedziałam spokojnie. Lotte spojrzała się na mnie.
-Ale czy będziemy skakać po gałęziach?-zapytała Lotte z miną , jakby odpowiedź „tak" miała spowodować falę płaczu. Związku z tym , że uwielbiam doprowadzać do płaczu moje rodzeństwo odpowiedziałam kiwnięciem głowy. I miłam rację. Lotte prawie że się popłakała.
-Nie ważne , chodźcie już przez ten balkon-mruknął Alvis , a jak on powie , tak musi być.

Na tarasie od razu skoczyłam na gałąź. Postanowiłam sprowadzić ich na dół trochę inną drogą niż w tedy kiedy polowałam na wiewiórkę , by znów nie sturlać się w dół.
-Chodźcie za mną-mruknęłam. Posłuchali. Kiedy tylko skoczyłam na kolejną gałąź usłyszałam jak czyjeś łapy lądują za mną. Ruszyłam dalej , skacząc delikatnie po konarach , by żadnego z nich nie złamać.W pewnym momencie przystanęłam ponieważ nie wiedziałam który z patyków byłby najbezpieczniejszy. Gałęzie były teraz już cienkie , bo byliśmy już prawie na dole. Jednak nie chciałam ryzykować jeszcze upadkiem z takiej wysokości. Zupełnie nie uslyszałam jak moje zatrzymanie się powoduje fale niemiłych komentarzy na ten temat. W końcu jakiś kot skoczył na gałąź z której szukałam kolejnej , a ta załamała się pod naszym ciężarem. Zauważyłam tylko brązowe , pręgowane futro lecące w dół obok mnie. Nie musiałam myśleć kto to był. Błyskotka. Ten rozwydrzony kociak skoczył na gałąź , która już pod moim ciężarem uginała się , tak jakby zaraz miała się złamać. Jednak postanowiłam zbesztać siostrę już na ziemi , więc umiejętnie obróciłam się na łapy i...pac. Głuchy stuk oznajmił że wylądowałam już na ziemi , ale nie na czterech łapach. Podniosłam się , i zerknęłam na ciągle leżącą błyskotkę. Wrzasnęłam tylko:
- Wstawaj , ty rozwydrzony kociaku , i wytłumacz mi co skłoniło ciebie do skoczenia na tę samą gałąź na której stałam ja!-splunęłam , ale Błyskotka nie wstawała. Sapnęła tylko dając znać że ma duży problem ze wstaniem. Chwyciłam ją za kark , i pomogłam jej stanąć na łapy , a następnie nie panując nad sobą wyciągnęłam pazury , i trzepnęłam nimi w jej pysk. Zmrużyłam oczy gdy pazur wylądował na jej futrze. Gdy otworzyłam je Błyskotka kuliła się przerażona z wielką raną na pysku. Ogarnęły mnie wyrzuty sumienia. Tak , co prawda sprawiła nam kłopoty , ale czy to był powód żeby ją zranić? Mruknęłam w roztargnieniu „przepraszam" i rzuciłam okiem  na moje przerażone rodzeństwo. Alvis stał bez ruchu wpatrując się we mnie z oczami pełnymi gniewu , i rozczarowania. Lotte natomiast wpatrywała się we mnie z otwartym pyskiem , jak gdyby próbowała coś z siebie wydusić , ale nie była w stanie. Jej oczy lśniły strachem.
-Czemu to zrobiłaś?-Miauknął Alvis strasznie cicho.
-Ja przepraszam...ja się po prostu...wkurzyłam-odmruczałam.
-Tak , ale to nie powód żeby ranić swoją siostrę!-syknął kocur obnażając pazury , i strosząc futro. Myślałam że się na mnie rzuci , ale ten po momencie Alvis spokojnie usiadł , rzucając mi przeszywające spojrzenie. Błyskotka w końcu wyprostowała się , i oczami wypełnionymi żalem miauknęła do mnie:
-Przepraszam , nie powinnam...nie chciałam , nie takie miałam zamiary. Nie chciałam złamać gałęzi. Ale...czemu mnie zraniłaś? Znaczy , po prostu...nie rób tego więcej. Wejdę jeszcze do domu , i zabiorę tą ścierkę od naszych domowników , i już możemy iść- Błyskotka zawróciła , i wbiegła do domu. Wróciła dość szybko niosąc w pysku małą ściereczkę. Alvis wyrwał giętką , długą gałąź i przytwierdził ścierkę , owijając ją gałązką.
-Ruszajmy-mruknął , nie  Zerkając na nikogo z nas.