Unicode
ညစာစားပြီးကတည်းက အလုပ်စားပွဲမှာထိုင်လိုက်တာ အကုန်လက်စသတ်ပြီးလို့ နာရီကိုကြည့်မိတော့ ၁၂ ထိုးခါပင်နီးနေပြီ။ ဟီဆွန်းတစ်ယောက်အညောင်းအညာပြေအောင် အကြောဆန့်လိုက်ရင်း အိပ်ခန်းဆီသို့ ဦးတည်လိုက်တော့သည်။
ဒီအချိန်ဆိုအိမ်မှာ ကျန်တဲ့နှစ်ယောက်က အိပ်နေလောက်ပြီပေါ့။ အမြဲတမ်းလိုလို သူအခန်းထဲရောက်ပြီဆို ဂျယ်ယွန်းကအိပ်နှင့်နေပြီဖြစ်သည်။
ဒီနေ့သူအခန်းထဲရောက်တော့ ဂျယ်ယွန်းဟာ ဟိုလှိမ့်ဒီလှိမ့်ဖြင့် စိတ်ရှုပ်သလိုမျက်နှာပေးဖြစ်နေတာကို သတိထားမိလိုက်သည်။ ဂျယ်ယွန်းရဲ့ပုံစံကို မြင်ကာမှညစာစားတုန်းကရောက်ချလာတဲ့ ကောင်လေးအကြောင်းကို ဟီဆွန်းပြန်တွေးမိသွားသည်။
ဂျယ်ယွန်းကသူ့ကိုမြင်တော့ တစ်ဖက်လှည့်သွားတယ်ဆိုပေမယ့် မအိပ်သေးမှန်းသေချာနေတာမို့လို့ စကားပြောကြည့်ဖို့ကြိုးစားလိုက်သည်။ ဂျယ်ယွန်းကသူ့သူငယ်ချင်းကောင်လေးနဲ့ပတ်သတ်ပြီး ဘာတွေကိုစိတ်ဆိုးနေတာလဲဆိုတာ သူသိထားဖို့လိုတယ်လေ။
တခြားထက်ဂျယ်ယွန်းရဲ့ သူငယ်ချင်းကောင်လေးကို စသိကတည်းက သိပ်သဘောမကျခဲ့တာ။ ဂျယ်ယွန်းကသူ့ဘာသာအေးဆေးနေတောင် သူကတော့သံသယများတတ်သူမို့လို့ တစ်ဖက်ကလူအပေါ် အပြည့်အဝယုံကြည်နေတာမျိုးမရှိခဲ့။
"ချန်းမင်းဆိုတဲ့တစ်ယောက်ကို စိတ်ဆိုးနေတာလား။ ဘာလို့လဲ။"
လက်မှာပတ်ထားတဲ့နာရီကိုချွတ်ပြီး မေးခွန်းကိုစလိုက်သည်။ သူ့မေးခွန်းကိုကြားတော့ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်သွားတဲ့ဂျယ်ယွန်းက ပုံ့ခနဲထထိုင်ပြီး
"စိတ်မဆိုးပါဘူး။ ပြီးတော့ကိစ္စက ချန်းမင်းတစ်ယောက်တည်းနဲ့ပတ်သတ်နေတာလဲမဟုတ်ဘူး။ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းသုံးယောက်နဲ့ပတ်သတ်ပြီး ကျွန်တော်စိတ်မကောင်းဖြစ်နေတာ။"
ဂျယ်ယွန်းရဲ့မျက်နှာကသမားရိုးကျစိတ်မကောင်းတဲ့ပုံသာဖြစ်နေသည့်အတွက် ဟီဆွန်းစိတ်အေးမိသွားသည်။ ဂျယ်ယွန်းဘေးနားဝင်ထိုင်ရင်းဖြင့်