2 bölüm

281 72 389
                                    

Huzurlu ve rahat bir anımdaydım buna uyku diyolardı, ama bu huzurlu anım ilk yüzüme tokat yemişim gibi  bir acı ile son bulduğunda, yatığım yerden doğruldum ve kendime gelmemi hızlandıran şeyin su olduğunu ve her yerimin ıslandığını anladım.

En azından ilk anormal uyanışımın açılışını yaptım

“hey! Uyansana uykucu su perisi Burda öğlene kadar uyumak yok”

Dedi başımda dikilmiş olan elinde bir bardak su ile dikilmiş Carlos
“burda derken pardon patronla mı görüşüyorum, ve beni ıslatarak uyandırmayı nerden akıl etin”

Dedim sakin kalmaya çalışan bir sesimle

“ay canım kusura bakma bu kadar kıymetli bir canın olduğunu bilmiyordum”
Dedi alay eder tiz sesiyle.hayır Carlos yanılıyorsun gayete kıymetli bir canım var
Doğrulduğum  yerde ayaklarımı yataktan sarkıtarak oturur pozisyonu aldım ve bir kaşımı kaldırarak

“ öyle değil miyim? Bana ihtiyacınız yok muydu?”

“benim yok”
Dedi bunca yüz ifade ve konum değişikliği yapmama rağmen ,daha etkileyici emin ve en önemlisi saniye bile beklemeden .

“belli oluyor zaten. Ama bir kova su ile uyandırmak cidden zeka göstergesi”

Abartiyordum, bir kova dediğim sadece bir bardak su idi

“bir kova dediğin Bir bardak amip fln mısın ama eğer beğenmediysen seni seve seve eve geri götürebilirim “ 

Dedi umutla ama hiçde samimi durmayan bir gülümseme ile

ama maalesef bu hevesini yıkacağım  Carlos  Ama nede güzel bakıyormuş o hevesli gözlerin. Seni böyle umutlandırıp gözlerindeki o altın detayını daha çok mu belli etsem yok daha neler

“miyop olmasın o ve yok saol burası çok hoşuma gitti”

Ve maalesef o parlak gözlerindeki o detay hayalkırıklığu ile kayboldu . Ağzımı düğümleseydim de oyalasaydım biraz daha keşke.

“bu kadar rahat olma bence” Dedi bu sefer öne çıkan gözlerindeki detay değil detayı gizlemeye çalışan kırmızı örtüsü daha çok parlıyordu.

“nedenmiş o ?”  Gözlerini sanırım benim gözlerime zincirlediler. Çünkü ne ben bırakabiliyorum bakmayı nede o
Ama beni korkutmak istediği belli idi yada tehdit etmek istediği çünkü öyle bakıyordu
“Seni sevmiyorum “ dercesine
Bakıyordu . İnanmak istemiyordum ama beni sevmesine de ihtiyacım yoktu.

Beni onun gözlerine bağlayan zincirden kurtaran, lucasın odaya dalmasıydı.

“carlos?” Lucas Önce bana sonra carlos bakıp Cümleleri bir araya getirdikten sonra  konuşmaya başarabilmişti
“carlos yeter artık kendine gel”

Dedi simet edercesine ve odanın ortasına Carlos ile benim arama girerek konuştu

“ben gayet kendimdeyim”

“Belli oluyor “ Dedi bizi kapıdan izlemiş ve lucasla aynı yüz ifadesinde olan  sanki dün bayılmamış gibi canlı olan nalla
Ve oda lucasın yanına, aramıza girdi. Neden herkes aramıza giriyordu da yanımızda durmuyordu. Neden herkes benim ve onun arasında engel oluşturuyordu .en başında da Carlos neden en büyük duvarı o örüyordu.

“avanda haline bak sırılsıklam olmuşsun”

Diyen Nalla yanıma gelip beni yakından inceledi

“evet carlos soğulsun”

“seni suyla uyandırdığıma şükret daha kötü yöntemlerim de var”

Lucas ve Nalla  aynı anda carlos baktılar o ise o güçlü olduğu belli olan kol kaslarına tüm yükünü vermiş duvara yaslaniyorda.o büyük vücudunu kol kasları nasıl dengede tutabiliyordu anlamıyordum .

Kutsal Güç Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin