ÜSTÜMDEKİ LANET

LANETLİ EV

Oturmuş şehir manzarasının karşısında müzik ile derin düşüncelere dalmış oturuyordum.Taki Elif'in
"Duygu gene o çocuğu mu düşünüyorsun?"
sesi ile irkilene kadar
"Sen bölmeseydin, evet"
Diye karşılık vermiştim oysaki onu düşünmek çok hoşuma gidiyordu sonuçta kimseye duymadığım kadar aşk duymuştum ona.
"Ahh ondan vazgeçmen gerektiğini bir türlü anlamıyorsun"
Diye karşılık verdi ama umursamadan olduğum yere uzandım .Elif hemen atladı
"Dün bizim yan taraftaki lanetli evden çığlık sesleri geldi."
Demesi dikkatimi çekmedi açıkçası.Bu gibi konulara karşı pek ilgim yoktu,olucanıda düşünmüyordum.İlgimi çekmediğini anlayan Elif hemen atladı.
"Hep beraber o eve bakmaya gidelim mi bu gece."
"Saçmalama istersen Elif"
"Niye ki"
"İki kız tek başımıza,sıkıntı yaşarız"
"Tek ikimiz değiliz ki"
"Nasıl yani,şunu açıkça kimin geldiğini söyler misin?"
"Ben,sen,gizem ve Burak da gelcek"
Demesiyle olduğum yerden fırladım çünkü sevdiğim çocuk da gelecekti.
Hemen atladım ve kabul ettim.akşam 10'da buluşup gidiceğimizi söyleyen Elif bulunduğum yerden uzaklaştı. Aslında içimde korku vardı.Sonuçta herkesin içinde cinlerin perilerin olduğunu söylediği lanetli eve gidicektik. Ama sevdiğim çocuk için gidicektim. Saat 10'na çeyrek vardı.Evden çıktım ve lanetli eve doğru yürümeye başladım. Vardığımda Gizem ve Elif ordaydı ama Burak yoktu. Geç kaldığını zannederek yanlarına doğru yürüdüm.
"Çok şükür gelebildin Duygu"
"Anca gelebildim Elif"
"Hadi içeri girelim ve o çığlığın kaynanı bulalım." Dedi Elif ama benim aklımdaki sorun bambaşkaydı Burak neredeydi
"Elif, Burak gelemicek mi?"
"Hayır."
Diyip evin kapısının açmaya çalıştı. Ben ise ona boş bir ifadeyle bakıyordum. Bana Burak'ın da geleceğini söylemişti. Sinirlenip Elif e dönerek ;
"Hani Burak'da gelecekti"
"Ehh sende iyice saçmalıyorsun Duygu ya bizim o çocukla alakamız bile yok tanımıyoruz,sen seviyorsun ama biz değil,senin gelmen için bir yalandı."
Elif bu söyledikleri normalmiş gibi kapıyla uğraşmaya devam etti. Ama ben sinir krizi geçirecek duruma gelmiştim. Bana yalan söylemişti ve benim aşk duymamı saçma bulduğunu söylemişti. Sinirle;
"Ben gidiyorum."
Dememle Elif ve Gizem bana dönüp aynı anda "neden" dedi ve ben umursamadan yürümeye başladım. Yürürken bir el benim elime temas etti.
"Elif ben gelmicem madem Burak yok bende yokum."
Dedim ve duyduğum ses karşısında şok üstüne şok yaşadım. Bu ses biraz kabaydı ama çok güzel bi sesti çünkü bu Burak'ın sesiydi.
"Ama bende varım Duygu."
Demişti o sözleri beni beni benden almıştı. Adeta içimde kelebekler uçuşuyordu. Arkamı dönmemle Burak'ın dudaklarıyla benim dudaklarımın birleşmesi bir oldu. Ayrılamadım o dudaktan ama Gizem boğaz temizleme sesi ile bizi ayırmayı başarmışdı. Elif hemen
"Biz seni çağırmadık senin burda ne işin var."
Demişti Burak'a. O sözleri benim kalbime sağlanmıştı sonuçta ben Burağı sevmiştim ona asık olmustum ve bunu ilk Elif'e söylemiştim. Ama Elif bunu umursamadan Burak'a bunları söyleyebiliyordu.
"Bir yerden duydum her neyse konu bu değil hadi su ses kaynağını bulalım."
Demesi hem benim hemde Elif'in hoşuna gitmişti. Elif kapıyı açmıştı. Önümüzde kocaman bir villa vardı ve biz içeri doğru gitmeye başladık. Yavaş yavaş ilerliyduk ve en sonunda giriş kapısına gelmiştik. Hepimiz çok korkuyorduk kalbimiz ağzımızda atıyordu. Ama genede bunu yapıcaktık. İçeri giricektik.....

                             2.Bölümde görüşürüz.