Liçi (BxB)

14. Bölüm

Eveytt, her biriniz çok bi hoş geldiniz güzel kuşlarım benimm 💖💖

Bu bölümü aylardır söz verdiğim @gazanferane kuşuma ithaf ediyorumm 💗

Hepinize keyifli okumalar diliyorumm, umarım beğenerek okursunuzz 💋💋

Cefa çekenler gönül kapısına her yeni günde bir çizik atarmış. Sarhoş olmuş günler ardı unutkanlıklarına sarılır yoksayarmış. Hayatı boyunca bir hiç uğruna çabalar, asıl hayat felsefesine karıştığı esnada tutunurmuş ona, sıkıca. Öylesine bir açlık duyarmış ki ona karşı, sıkı sıkı tutup kıymetini bilmek, kıymet vermek istermiş. Herkese karşı sonuna kadar kapalı olan kilitli kapılar ardı sırları, ardına kadar açılırmış ona karşı. Ben anlamam bu işlerden dediği zamanlara tekabül edermiş, en halis zamanlar gözdesi.

İşte ben de şimdi gözleri gözlerimin arkasını, en içimi görürmüşcesine bakan adamın yüzünü avuçlarımın arasında incitmekten korkarcasına sararken, içime dolan yabancı korkular nehrine kapılmıştım. Ben bu akıntıya nasıl kapılmıştım? Sudan korkarken dalgalı denizlerde nasıl gözüm kapalı açılmıştım? Ay ışığı bir dolunay misali sürüklenip giden ruhumu örterken, çırılçıplak dalgalarla savaşan bedenimi nasıl olmuştu da yitirmiştim tek bir suret hatrında?

Çocuk, o Baba denilen herifin dudağının kenarında açtığı yaranın nemini dudaklarını sıkıca birbirine bastırarak kurutmaya çalışırken, feyyaz kirpikleri hayali meltemlerle kıpraşarak benim en kuytu yanlarımda kalmış olan halimi hatrımı sorar olmuştu, usul usul bir gizden. Kalender yapısı tüm içsel kırıklıklarına rağmen suskunca gözlerimin içerisine doğru bakarken, henüz az öncesinde baldan nem çalmış dudaklarının tadıyla şenlenmiş dudaklarımı sıkıca birbirine bastırmıştım ben de, öylesine.

"Hayatım, öyle gizli gizli ahır köşelerinde benden yana arzularını Gölge ile paylaşacağına bana gelip açık yüreklilikle söyleseydin ya. Oysa, ne de güzel dinlerdim ben seni, sıkıca sarar, doya doya öperdim bir bilsen..." Az öncesine kadar gül cemali avuçlarımın arasında olan ve tutuklu kalmışcasına uysallaşmış bedenin sözlerim ile kaşlarını sertçe çatması ve hırçınca bedenimi geriye doğru ittirmesi cilveli sözlerime bir nokta olurken, hafifçe gülerek ellerimi havaya doğru kaldırmış ve hayali alevler tarafından yanmışcasına iki yana doğru sallamıştım.

"Seni sinsi, hain, fırsatçı sirk meşalesi! Sapık gibi gizli gizli nasıl dinlersin sen beni! Gebertirim seni, ahmak herif!" Kulaklarıma en güzel şiirlerden kafiye misali dolan hakaretler zinciri, yüzümdeki gülüşün biraz daha bahsettiği gibi ahmak bir kıvrım kazanmasına neden olurken, içime dolan bütün korkuların ve kayıp yarınların bir hiç gibi kayboluşunu parıl parıl parıldayan şeytan tuzağı gözlerimle telaşsızca süzmüştüm.

"Neden öyle diyorsun şimdi yavrum? Ne sinsiliğimi gördün, tamam biraz sapık olabilirim ama o da bir sana özel yani," Hala daha bal tadından nem kazanmış alt dudağıma doğru baş parmağımı usulca uzatarak okşamış ve dudaklarımın üzerindeki baldan petek tadını ağzımın içerisine göndererek derince emmiştim.

Sert yüz hatlarını ele geçiren cinnet ifadesine karışan utangaçlığıyla hareketlerimi gözleyen nazlı beden ise geceden imza saçları çatılı kaşlarını işveyle okşarken, dişlerini birbirine bastırarak güneş çili yanaklarının gerilmesine neden olmuştu. Ne de güzel bir görseldi ama bu böyle sinirden kudururken, beni kendimden ederek kudurtan...

"Hayır bela da değil ki başıma kovayım gitsin, ıstırap. Koskocaman bir ıstırap!" Benim aval aval baş parmağını yalayarak kur yaptığını varsayan bedenime doğru ters ve ayıplarcasına bakışlar atarak sözlerini sürdüren bedenin beni de sözlerine eş bir şekilde süründürüşü yalancı bir alınma ifadesiyle yüzümü asmama neden olmuştu. Çocuk'un benim üzerimde gayet tabii kullandığı kozunu onun üzerinde bir kere daha kullanabilme fırsatını iyice yakalamış ve kısmetsiz kedi misali şeytan tuzağı gözlerimi yalan bir hüzünle doldurmuş, yüzümü de asmıştım.