Safe Place ┈ Sunki

02 . Buluşma / Misafir

2022.03.16

Havalimanında geçmeyen dakikalar, elleri titreyen bir Riki ve yanında dik duran Hyunjin. Yaklaşık altı yılın ardından annesine kavuşacak olan Riki yanında orta boy bir valiz ile uçağın gelmesini bekliyordu.

Mahkemede çıkan karar sonucunda her iki taraf arasında yapılan yolculuklarda bir refakatçinin olması gerekiyordu. Hyunjin ise bu iç için gönüllü olmuş, kardeşi ile beraber Japonya'ya giden uçağı bekliyordu.

"Orası çok güzel bir yer Hyunjin! Sana Tokyo merkezini göstericem! Ondan sonra sakura bahçesine gideriz yakında açacak, ondan sonra seninle Tapınaklarda gideriz! Ondan sonra He-Ran'a kimono alırız, çok yakışacağına eminim! Ondan sonra..."

"Hepsini yaparız Riki. Önümüzde uzun bir 5 ay var!"

Riki 14 yaşındaydı ve hem mental hemde yasal olarak bir çocuktu. Soruları ve davranışları yeni açmış bir çiçek gibi çok doğaldı. Abisi her sorusuna ve davranışlarına olumlu yaklaşır, düştüğünde kalkmasını gösterirdi.

"Japonya-Tokyo 14 uçağı piste inmiştir. A-10 ve B-7 kapılarından giriş yapabilirsiniz!"

Hyunjin hadi anlamında Riki'ye döndü. Yerinden fırladığı gibi koşmaya başlayan Riki'nin peşine abisi de takıldı. Riki çocuk olan bir genç, Hyunjin ise genç olan bir çocuktu. İkisi birbirinin tıpatıp aynısı, aynı zamanda ise birebir zıttıydı.

•••

Yolculuk sırasında çoğunlukla uyuyan Hyunjin ve buna rağmen yığınla şey anlatan Riki 7 saatin sonunda yolculuğu tamamlamıştı. Açılan 4 kapının ikincisinden inip, valizleri almak için sürekli valizler ile dönen platforma ilerlediler.

Riki bütün valizleri gözden geçirirken Hyunjin çoktan kendi valizi almıştı. Valizi alıp hemen gideyim düşüncesi ile yerinde zıplıyor, kendi valizini arıyordu. En sonunda pastel mavi valizini abisinin yardımı ile platformdan aldı.

Büyük an için son dakikalar

Platformun bulunduğu alandan çıkıp havaalanın bekleme bölümüne geçtiler. Riki heyecan ile Hyunjin'in kolunu çekiştirirken onlarca insanın arasından onu gördü. Küt kesilmiş kahverengi saçları, kırık beyaz bluzu, siyah bol paça pantolonu ile Riki'ye özlem ile bakıyordu...

O an yaşanan dakikalar kelimeler ile tarif edilemez aslında. Bir annenin çocuğuna, bir çocuğun annesine kavuşması kadar özel bir şey anlatılmaz yaşanır. Ama size kaba taslak şöyle anlatabilirim.

Riki annesine koştu, annesi kollarını açtı. Riki annesinin kanatları altına girdi, bütün göz yaşları boşaldı.

"Riki-ya!"

Annesi bırakmayacak kadar sıkı sarmıştı Riki'yi. 4 yıllık bir özlemdi sonuçta. Kokusunu içine çekti, ellerini sıkıca tuttu. Kulağına onu özlediğini fısıldadı, dizleri üstüne çöküp onu yanına almadığı için pişman olduğunu dile getirdi.

Hyunjin arkada titrek nefesler vererek onları izliyorken Riki'nin annesi oğlundan ayrılıp Hyunjin'e yöneldi. "Oğlumu koruyup sahip çıktığın için çok teşekkür ederim Hyunjin."

Hyunjin dediğinden Japonca bilmediği için tek kelime anlamasada karşısında ki kadın ona sarılınca bütün taşlar yerine oturdu. Ona yöneltilen kolları geri çevirmedi, sarıldı.

"Anne! Sana anlatacak...." Kollarını iki yana açılabildiği kadar açıp "Bu kadar çok şey var ki!"

"İster bütün hayatını, ister bütün evreni anlat ben bıkmadan dinlerim seni."

•••

O hafta Riki için tarif edilemez haftaydı. Yıllar sonra ilk defa annesi ile yemek yemiş, ilk defa birlikte uyumuştu. Beraber yemek hazırlamış, beraber film izlemişlerdi.

Güzel zamanlar hızlı geçer derker ya, son haftaya nasıl geldiklerini anlamamışlardı. O pazartesi günü akşamı eve bir misafir gelecekti. Riki'nin gelecek kişi hakkında hiç bir fikri yoktu.

Masa kurulmuş, yemeklerin en güzelleri hazırlanmıştı. Hyunjin ve Riki etrafı toplamış, misafir hakkında fikir yürütüyorlardı.

"Bu kadar hazırlık yaptıysak bence önemli biri gelecek Riki."

"Bence bir mangaka gelecek!"

"Mangaka ne alaka!?"

"Annem o vitrinde ki anime desenli bardakları çıkardıysa bir şey vardır Hyunjin!"

Hyunjin sırıtıp önüne döndüğünde, Riki'nin annesi alel acele saçını düzeltiyordu.

"Hyunjin sence nasıl olmuşum?

Hyunjin başıyka onayladıktan sonra kadın gülümsedi ve eksik olan bir kaç şeyi getirmek için mutfağa gitti. Aklınıza takılan soruyu biliyorum. Hyunjin nasıl Japonca öğrendi. Hyunjin japoncayı hem Riki hemde internetten tanıştığı japon kızlar sayesinde hızlıca öğrenmişti. Garip ama etkili bir yöntem olsa gerek ki, aksanlı bile konuşabilir hale gelmişti.

" Hyunjin... Annem manga sevmez ki mangaka gelsin eve... Üstelik neden bu kadar hazırlandı? "

Hyunjin aslında her şeyin farkındaydı. Sadece Riki'ye durumu abisi olarak nasıl anlatacağını düşünüyordu.

" Kapı çalıyor anne! "

Genç kadın hızlı ve heyecanlı adımlar ile kapıya doğru koştu. Riki ise arkasından meraklı bakışlar ile aralanan kapının ardındaki gelen adama baktı.

" Ahh! Hayatım! "

Hayatım?