1.6 Havaalanı

38 9 14
                                    

Sabah olmuş, kahvaltı edilmişti. Etrafı iş birliği ile toplayıp hazırlanmışlardı. Bu gün Hyunjin gidiyordu.

Riki üzgündü. Kahvaltıda neşesi yerinde değildi ayrıca hala ağrıları vardı. Üstüne üstlük babasından korkuyordu. Çantasına kıyafetlerini koyduğu sırada yanağına bir ıslaklık hissetti. Sunoo ona güneş gibi olan gülümsesini bahşetti.

Riki'de karşılık verdi ona. Ardından kızların " Yaa yeni çifte bak sen! " Söylemlerine maruz kaldılar.

Telefon çaldığında aşağı indiler. Hyunjin onları almaya gelmişti. Önde Annesi ile Hyunjin; arkada ise biraz sıkışarak oturmuş dörtlü vardı. Babası gelmemişti.

" Gününüz nasıldı çocuklar? " Diye aynadan baktı Hyunjin. " Eğlendiniz mi? " Diye ekledi annesi.

" Mükemmeldi Hyung! " Hyunjin kardeşine bakıp gözlerini kıstı. Muhtemelen gülümsüyordu.

" Kızlar? Bu iki çapkın siz rahatsız etti mi? " Dedi Hyunjin. "Hayır ! Aksine çok tatlılardı~"

" Ne oldu ki? Neden çapkın dedin Hyunjin...!!!" Annesi hemen arkaya dönüp bir Sunkiye bir ni Hyunjine bakıp durdu. " CİDDİ OLAMAZSINIZ!?"

" NE ZAMAN??? "

" AŞIK OLDUĞUNU BİLİYORDUM ANCAK....!?"

Annesi şaşkınlığını sorular ile belli ederken Hyunjin kahkaha atıyordu. " Ne zaman olduğunu boşver, sadece bundan sonra ikisine senin dikkat etmen lazım. Çok fazla baskı görecekler. "

Annesi derin bir nefes alıp verdi. Ardından akşam konuşuruz diyip konuyu kapattı. Sunoo, kendisi yüzünden Riki'nin başının derde gireceğini düşünsede bu doğru değildi. " Sunoo, coğrafya dersini ne kadar mükemmel anlattığımdan arkadaşlarına bahsettin mi?"

" Üzgünüm Hyunjin Hyung, bahsetmedim! Ama bahsedeyim; Hyunjin Hyung öğrencilerden harita yapıp depremi canlandırırken yarımızı dışarı atmış ardından 'kıtalar böyle oluştu ve Amerika'dan kimsenin haberi olmadı!' dedi. Sorun şu ki diğer yarıyı iki hafta derse almadı."

Kızlar ve Riki şaşkınlıkla Hyunjin 'e bakarken Mire konuştu. "Ne güzel işte iki hafta dersten yırtmışlar!"

" Dersten kaçmak güzel değil ki! " Dedi Sunoo. Yakında üniversite sınavına girecek olmasının etkisi vardı ki derslerden başka bir şey ona işkence gibiydi. " Ciddi misin Sunoo? Özellikle Hyunjin 'in öğretmen ise derse girmemek en iyisi!"

" SEN HYUNG'UNA NASIL BÖYLE DERSİN RİKİ!!? Ah anne... Görüyor musun o kadar emek, o kadar çaba... BEN SENİ DOKUZ AY KARNIMDA TAŞIDIM! "

" NE ?!"

⋆⋆⋆

" Burası soğukmuş " dedi Riki. En son Japonya'ya giderken gelmişti Havaalanına. İçinde bir burukluk oluştu. Hyunjin 2 valiz ve bir sırt çantasını arabadan indirdi. " Ziyarete gelişimde sıcacık olacak emin ol. " Dedi Hyunjin. Kardeşinin bahsettiği şeyin farkındaydı. Bu yüzden alttan alttan teselli vermeye çalıştı. Bagajı kapadıktan sonra ona bakanlara döndü.  " Veda vakti... "

" Tanıştığımıza memnun olduk Hyunjin Oppa...! " Dedi Mire. "...Gerçekten çok iyi birisiniz ve umarım hayatınızda güzel bir başlangıç olur. "

" Evet, Mire haklı Hyunjin Hyung. Umarım iyi vakit geçirirsin~" diye devam etti Hikaru.

" Bende teşekkür ederim Hyunjin, her şey için. Verdiğim sözü tutacağıma emin ol! Bu güne kadar olan desteğin için sana minnettarım! Git ve güzel anılar biriktir. " Sunoo 'dan sonra Kardeşi ve Annesine geldi sıra. İlk önce Annesi konuştu. " Oğlum, biriciğim... " Sarılmak için Hyunjin'e yaklaştı. Oğlu elindeki valizleri bırakıp sıkıca annesine sarıldı. " Sık sık gel olur mu? Seni çok seviyorum ben, çok zor emin ol! Lütfen, lütfen dikkat et kendine. Aklım sende kalır biliyorsun ve..."

" Merak etme anne, iyi olacağım! Her gün ararım! " Annesinden ayrılıp yere bakan Riki'ye döndü. " Bir şey demeyecek misin kardeşim ? "

Riki başını yerden kaldırmadı bir süre. En sonunda gözlerini silip Hyunjin'e baktı. " Ne duygusal konuşma mı bekliyorsun benden?! Hah! Üzgünüm değilim gittiğin için... "

" İyi o zaman ben gidiyorum, görüşürüz!" Diyerek valizlerini alıp arkasına dönüp yürümeye başladı Hyunjin. "YA HAYIR HYUNJİN!"

Riki, abisinin peşinden koşup ona yetişti. Kolundan tutup çekiştirdi. Sessizce kulağına yaklaştı. " Lütfen, lütfen beni o adamla aynı evde bırakma. "

" Riki, kardeşim..." Elini yüzleri arasına alıp konuşmaya devam etti. "... Sen çok güçlüsün. Her şeyin üstesinden gelebilirsin. Yalnız değilsin, Annem ve Sunoo yanında; arkadaşların yanında. Ben daima yanındayım."

⋆⋆⋆

Nasıldı?

Safe Place ┈ Sunki Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin