Tesadüfün Böylesi

3.Bölüm

Ayşe'den

Uzun ve yorucu bir günün ardından eve varmıştık.Ayakkabılarımı çıkardım ve odama ilerledim.Yengem bana seslendi:

- Gökhan sana tutuldu mu ne ?

- Umrumda değil.

-O çocuğa iyi davran.Elinden kaçırma,koskoca tekstilfabrikası var ne de olsa..

-Evleneceğim kişinin zengin olması sana ne kazandıracak?

-Kes sesini!Gökhan'ı elinden kaçırırsan benden çekeceğin var.

Yengeme cevap vermeden odama girdim.Kendimi yatağımın üzerine attım.2 ay önce dayımı çalıştığı dükkandan kovmuşlardı.Kendine göre bir iş bulamayınca yurtdışına gitti.Şimdi gurbette ekmek parası kazanıyor.Dayım burada olsaydı ,kızardı belki yengeme "Rahat bırak kızımı. "diye...

Ağır ağır yatağımdan doğruldum.Ayağa kalktım,yere bastığım an ayaklarımın sızladığını hissettim. Dolabımdan pijamalarımı çıkarttım.Uyuşuk bir şekilde üzerimi değiştirdim.Vücudum bana öyle ağır geliyordu ki, kendimi uykunun kollarına bırakmaya karar verdim.Belki de bana ağır gelen,beni yoran düşüncelerimdi.Yarın onun yanına gitmeli miydim? Gitmesem ayıp olurdu.Benimle konuşacakmış .

Sanki,konuşacak bir mesele var ortada...

Galiba şuan yapabileceğim en iyi şey uyumak,Çünkü uyuduğum zaman bütün sıkıntılarım yok oluyor.

Berkay'dan

Sabah 7'de ,çalan kapı ziliyle uyandım.Bu saatte kim gelmişti? Kalkmayacaktım.Çalar çalar giderdi.Ama ben kapıyı açmadıkça,o gerizekalı zile daha çok abandı.Yetmiyormuş gibi bir de telefonum çalıyordu.Komidinin üzerindeki telefona uzandım.Arayan Sami'ydi.

-Kanka kapıyı açsana,ağaç oldum burada.

-Tamam la kapat.

Kapıyı açtığım an Sami içeriye daldı.Salona geçti ve oturdu.Ben ise hala uyukluyordum.Koltuğa uzandım.İstediğim tek şey uyumaktı.

-Oğlum,bomba haberlerim var.

-Mesaj atsaydın.Sabahın köründe uyandım senin yüzünden..

-Bu haber fazlasıyla önemli.Şirketten geliyorum,babanla konuştum.

Yerimden fırladım ve Sami'nin yakasına yapıştım.

-Ne diyon Lan?

-Adıyaman şubesi sorunluymuş,ikimiz bugün ilk uçakla Adıyaman'a gideceğiz.

-Vay anasını,abi ben artık tesadüf diye bir şeyin var olduğuna inanıyorum.

Beni arayan o kızda Adıyaman'da çıktı.

-Her neyse,uçak biletlerimiz tamam.12'de biniyoruz. Orada da bir araba kiralarız.

-Tamam,tamam da biz ne kadar kalırız orada?

-İşleri düzeltene kadar.Bavulunu hazırla derim.

-Anladım,sen aşağıya in bende üzerimi değiştirip geliyorum.

-Nereye gidiyoruz?

-Kahvaltı salonuna tabiki. Açım.

Yazar'dan

Bütün hazırlıklarını tamamlamışlardı ve pilotun uçağı kaldırmasını bekliyorlardı.Şirket büyük arazileri satın alıp,lüks ve pahalı yaşam alanları inşa ediyordu.Bu yaşam alanlarında aklınıza gelebilecek her şey mevcuttu.Şirketin Adıyaman şubesi şehrin dışında , bir köyün ilerisindeydi.

Ayşe'den

Öğle vakitleriydi .Yengem oturma odasında televizyon izliyordu.Tekli koltuğa oturdum.

-Bugün beşte dışarı çıkacağım.

-Nereye gideceksin?

-Dün Gökhan'a söz verdim, onunla buluşmaya gideceğim.

Yengem Gökhan lafını duyar duymaz bana döndü .

-Git tabi.Git de ne giyecen kızım?

-Herhangi bir şey ne giydiğimin önemi yok.

-Sen bilirsin.

Yazar'dan

Uçak Adıyaman'a inmişti.Bavullarını aldılar ve ek işlemleri tamamlayarak havalimanından ayrıldılar.

Şehir merkezinde siyah bir Jeep kiraladılar.Berkay sürücü koltuğuna geçti ve emniyet kemerini taktı.Saat 16.03'ü gösteriyordu.Önlerinde bir buçuk saatlik yol vardı..

xxxxxx

Ayşe çoktan yola çıkmıştı.Yeşil tepeye gidiyordu.Ağaçlara,kuşlara,doğaya,yeşile koşuyordu.Yarım saat kadar yürüdü.Yeşil tepeye varmıştı.Yere oturdu.Etraf papatyalarla kaplıydı.Çiçeklerin hoş kokusu ciğerlerine doluyordu.Birden birisi gözlerini kapattı.

-Bil bakalım,ben kimim?

Bu ses yabancı değildi.Gülümseyerek,

-Gökhan ,dedi.

Ayşe'nin yanına oturdu,elindeki papatya tacını büyük bir özenle Ayşe'nin başına taktı.Utanmıştı Ayşe,yere eğdi yüzünü.Gökhan parmaklarıyla çenesine dokundu ve hafifçe Ayşe'nin yüzünü kaldırdı.

-Artık utanmasan benden.

Ayşe sessizce Gökhan'a bakıyordu.Düşünemiyor,konuşamıyordu.Sadece derin derin bakıyordu.Gökhan saçlarını okşadı ve yanağına bir öpücük kondurdu.Sonra belini kavradı,kendine doğru çekti.Ayşe korkmuştu.

-Bırak beni be.

-Rahat dur..

Bir araba geliyordu Ayşe bağırdı.

-İmdaaat,kurtarın beni!!

Gökhan Ayşe'nin ağzını kapattı.Araba durdu.Sürücü koltuğundaki adam koşarak yanlarına geldi.Gökhan'ın suratına sert bir yumruk attı.Ayşe'yi kolundan kavradı ve arkasına aldı.Gökhan olayın şokuyla olduğu yerde kalmıştı.Adam Ayşe'yi kolundan tuttu ve arabaya doğru ilerlediler.Arabada bir genç daha vardı.Şaşırmış gibiydi.Ayşe arka koltuğa oturdu.

-Evin nerede?

-İlerideki köyde oturuyorum.

Genç adam köy yoluna saptı.Ayşe evlerinin yolunu tarif etti.Evin önüne geldiklerinde genç adam arabayı durdurdu.

-Teşekkür ederim.

-Önemli değil.

Ayşe arabadan inmek için kapıyı açtığı sırada ,

-Ben Berkay ,senin adın ne ?

-Şey,ben...Ben Ayşe...