Aşk yalan
Bir kaç dakika daha Yusuf'u izledim sonra ise tekrar gözlerimi yıldızlara çevirip "üzülme intikamını alacağız hem sen demedin mi intikam almaya var mısın? Diyen şimdi ağlaman çok saçma özlem olsaydı sana çok kizardi " bunları söylerken ağladığımın farkında bile değildim Yusuf'un gülmesiyle bunu anlamam beni utandırmıştı "ne ye gülüyorsun"dedim neye güldüğünü bildiğim halde "ağlıyorsun sende özlem sanada kızardı bu halini görse "gülümsemesi silindi derin bir iç çekti ve kafasını arkasındaki duvara yaslayıp yıldızları izlemeye başladı bende gözlerimi ondan ayırıp göz yaşlarımı sildim "haklısın" dedim bende başımı arkaya yaslayıp yıldızları izlemeye devam ettim kaç saat öyle durdum bilmiyorum ama özlemi düşündüğümü biliyorum. Yusuf'un hareketlenmesiyle kendime geldim kafamı çevirdiğimde Yusuf'un uyumuş halini gördüm ne ara kulaklık takıp müzik dinlemeye başlamıştı ki yavaşça kulağındaki kulaklığı aldım telefonunu da aldım bana verdiği ceketi çıkartıp onun üzerini örttüm şifre olmamasını dua ederek telefonu elime aldım şifre yoktu ekranı aşşağı indirdim çalan şarkı özlem'in en sevdiği şarkıydı Batuhan kordel - anıları sakla bunu o kadar dinlemiştim ki özlem'le gözlerim dolmaya başlayınca telefonu indirdim balkondan odaya girdim sonrada odanın kapısını açıp koridora çıktım bu sefer karanlık deildi aydınlıktı odamın kapısını buldum tam açacakken Zeynep'in sesi durdurdu beni "Ela" arkamı döndüm "efendim" dedim "napıyorsun""yanımıza gelsene ben ve Eren bahçede oturuyoruz "nasıl yani bahçedelerse benle Yusuf'u da görmüşler miydi? "Aslında gelmesem daha iyi biraz başım ağrıyor "
"Geçer ağrısı ya gel lütfen hem biz Yusuf'tan daha eğlenceliyiz"burada göz kırpması içimi acıttı çünkü yusuf benimle acılarını paylaşmıştı bundan böyle bir anlam çıkartmak çok bencilceydi Zeynep bu kez cevap vermemi beklenmeden kolumdan tutup bahçeye çıkarttı ilk fırsatta göz ucuyla Yusuf'a baktım kalkmıştı ordan yoktu Eren "nasılsın daha iyi misin? " Diye sordu "iyi gibiyim teşekkür ederim " Zeynep "gelsenize şöyle geçelim "başımı salladım onlarla pek fazla samimiyet kuramıyor dum konuşurken çekiniyordum akşam olmasına rağmen gökyüzündeki yıldızlar bahçeyi aydınlatıyordu sonunda dedikleri yere geldiğimizde bahçede görmediğim bir yer hatta iki yer keşfetmiştim ilk yer şuan Eren ve Zeynep'in oturduğu masa fakat ikinci yer arkamızda kalan bir köşeydi eğer ki bir daha bunalırsam buraya gelmem iyi olabilirdi Zeynep "canım otursana neden ayakta dikiliyorsun" dedi bende gülümsemeye çalışarak masanın boş sandalyelerinden birine oturdum ve sohbet başladı
"Zeynep cem'le aranız nasıl"
"İyi canım senin kiraz'la aran nasıl "
"Tartışmalar var ama olcak o kadar bide biraz az kıskansa ama işte dinletemiyoruz kiraz hanıma "
Zeynep ve ben küçük bir kahkaha attık Eren bana döndü "senin var mı sevgilin falan"
Ona gülümsedim "hayır yok olsunda istemem ben aşka inanmıyorum bence aşk yalan"
Zeynep "bence saçmalıyorsun Ela eğer ki yalansa ben neden cem'i seviyorum yada Eren neden kiraz'ı seviyor Yusuf gibi düşünmeyi bırakır mısın? "
"Yusuf gibi düşünmüyorum ki bence öyle o da en iyisini düşünüyor"
"Saçmalama aşk diye bir şey var ve çok güzel bir duygu "
Tartışmanın fazla uzadığını anlayınca "belki de haklısın gerçek aşk'ı bulamadığım için inanmıyorum dur"
Zeynep gülümsedi "evet bence de ondan " dedi bende biraz olsa gülümsemeye çalıştım aslında haklıyım aşk diye birşey yok eğer olsaydı annem ve gerçek babam ayrılmazdı ve gerçek babam annemi aldatmazdi yada şuan ki o herif annemi parası için sevmezdi . Saat epeyce ilerlemişti neredeyse 1 saattir onlarlaydım ilk defa birileriyle sohbet ederken sıkılmamıştım kiraz ve Eren 1 aydır sevgililermiş kiraz çok kıskançmış Eren her ne kadar kıskanç deilim desede anlattığı şeylere göre kıskanç tı Cem ve Zeynep'e çok şaşırdım çünkü onlar 1 senedir sevgililermiş ve Zeynep'in anlattığı çok şeye göre çok uyumlu bir çiftler böyle konuşmuştuk Cem ve Kiraz'ı az çok tanımıştım artık Zeynep'in bir çok kez esnemesi hepimizin uykusunu getirmişti sonra hepimiz odalara çekildik ve ben yine uykuya daldım.
