BİZ 4 KİŞİ MİYİZ ŞİMDİ??
Zeynep'te bende susmuştuk 1 saat geçti gelmediler 2 saat geçti gelmediler ben artık merak etmeye başlamıştım. Sadece 1 saat daha dayanabildim. Zeynep telefonla mesajlaşıyordu,
"zeynep"
"efendim Ela"
"3 saat oldu hâla gelmediler"
Zeynep telefondan başını kaldırıp bana baktı
"biliyorum yoldalar şimdi konuştuk"
Az da olsun merakım gitmişti
"peki ne olduğunu söylediler mi? Yani adamı bulabilmişler mi?"
"malesef Ela adam resmen yer yarılmış içine girmiş. Yusuf'un adamları da Yusuf ve Eren'de aramış ama bulamamışlar."
"anladım. Biraz önce Yusuf'un adamları dedin, yani Yusuf kim bana biraz anlatır mısın?"
Zeynep yüzüme boş boş baktıktan sonra iç çekti ve konuşmaya başladı.
"Yusuf'un babası yani babası demiyim dedesi İstanbul'un en büyük mafyasının başı o yüzden bir sürü düşmanları var, dedesi de Yusuf'a ve babasına yüzlerce koruma bıraktı. Yusuf'un annesi yusuf cok küçükken onları terk etmiş nedeni ise Yusuf'un babasının mafya olduğunu öğrenmesi olmuş. Yusuf annesiz büyüdü yani kısacası Yusuf'un hikayesi böyle. "
" peki annesini hiç görmedimi yada araştırmadı mı?"
"araştırdı ama hiç görüşmedi en son 6 yaşında görmüş annesinin yüzünü unutmaktan o kadar korkuyor ki her gun annesinin fotoğraflarına bakıyor."
"anladım" dedim baya üzülmüştüm. Dışarıdaki sesle üzüntüm hafifledi Zeynep ve ben hızlı adımlarla cama çıktık gelen Yusuf ve Eren'di içim baya rahatlamıştı sonra arabadan biri daha indi orta yaslarinda takim elbiseli bir adamdi Yusuf'a cok benziyordu Zeynep bana döndü ve
"Yusuf'un babası işte bu"
"benziyorlar Yusuf'la ama bir mafyaya benzemiyor."
"o zaten mafya gibi deil bir şirketi var bildiğin ünlü iş adamı fakat sinirlenince onu tanıyamıyoruz. Kemal amca yani Yusuf'un dedesi de öyle ama o tepesi atınca deil her saat her saniye öyle"
Biz bunları konuşurken onlar eve girmislerdi. Odanın kapısı açıldı Yusuf ve Eren "selam" dedi bizde karsilik verdik. Yusuf'un babası elini uzattı "hosgeldiniz ben okan"dedi. Bende elimi uzattim
" hoşbuldum bende Ela"
"Özlem'in arkadaşı olduğunu duydum doğru mu?"
"Evet doğru neredeyse 4 5 senem onunla birlikte geçti"
Tabiki yine gözlerim dolmuştu oturduk Okan amca Zeynep in sorduklarini sordu bende cevapladım. Sorular bitti biraz durduktan sonra yemek fln yedik tabiki benim iştahım bek yoktu zaman nasıl geçti anlamadım. Okan amca oturduğu koltuktan kalkti
"bu gece burada kalıcaksınız. Hizmetlilere söylüyorum odaları sizin için hazırlasın"
Ardından odadan çıktı iceriye bir hizmetli girdi ve konuşmaya başladı
"Ela hanım isterseniz size odanızı göstereyim"
"olur" ayağa kalktım ve hizmetlinin peşine takıldım bir odanin önünde durduk kapıyı açtı içeri girdim ve konuşmaya başladı
"şurası lavabo şurada da giyinme odası var içerisindeki dolapta bir kaç parça kiyafet var isterseniz giyebilirsiniz"
"Teşekkür ederim "
"rica ederim, iyi akşamlar efendim"
"iyi akşamlar" kapi üzerime kapandı uykum yoktu yatağın üzerine oturdum 0 her eyer karanlıktı sadece oturup düşüncelere daldım kafamin icinde tonlarca sey vardi nasıl bu işe bulaştım, annemler ne kadar telas yapmıştır ne diyeceğim onlara ben bunlari düşündükçe oda o kadar sicaklamisti ki dayanamadim odanın kapısını hızlı bir sekilde actim ve ciktim koridorda bi o kadar karanlikti disari cikip biraz oturucaktim karanlıkta yönümü bulmaya çalışarak ilerledim bir kapı gördüm dış kapıya benziyordu açtım dış kapi değildi ama evin arka bahçesine cikan kapiyi bulmuştum kapının önünde durup derin derin nefesler aldım rahatlamaya çalıştım tekrar düşüncelere daldım artık ne olacaktı? Hayatıma yeni tanıştığım 3 cocuk la mı devam edeceğim? Biz 4 Kişi miyiz şimdi ? tek kişiden 4 kişiye mi çıktım o ozan denen adami bulup ondan intikam alacaklar peki ben ne yapacağım? Zor da Olsa dusuncelerden çıkabildim oturacak bir yer ararken gözüme hoş bir hamak takıldı ve üzerine oturdum sadece biraz sakinleşip odaya gidicektim ama gökyüzündeki yıldızlar o kadar güzeldi ki izlerken gözlerim kapanıyordu kalkmaya calistim uykum agir basıyordu hava esiyordu yıldızlar güzeldi ve ben uyuyordum.
