daylight ☀️ nct dream

7

"HAY SA WAKAS!" sigaw ni renjun sabay ng paghiga nya sa damo. "natapos nadin ang kalbaryo."

actually, lahat sila ay nakahiga sa damuhan ng playground. halos pagod kakahabol at kakatawa. "ngayon lang tayo tumawa ulit ng ganito ahh? ang tagal na." sabi ni jeno.

nanatili lang silang ganyan sa damuhan, hinahabol ang kanilang mga hinga.

"basta haechan, humanda ka talaga sa akin gago ka." pagbabanta ni renjun.

"wehhh, kung kaya mo." ayan nanaman silang dalawa ni haechan at renjun. sila lang ang grabe mag-asaran pero sa tarayan (plus chenle) daig pa ang babae. bihira lang sa lalake ang mataray noh, at sanay na sila. sa totoo nga, if you ask the others, sanay na talaga sila.

"guys, may pupuntahan tayo. last destination natin." saka tumayo. tumayo nadin ang iba at umalis sa playground.

sa daan, ang ingay nila. wala silang pake kung may magising pa, masaya sila, at wala silang magagawa. nandito parin ang mga asaran at tawanan. to haechan's jokes and jaemin's energy, to mark's dumbness.

wala parin palang nagbago ehh. mark thought.

nagtaka nalang sila kung bakit nadaanan nila ang subdivision nila.

"hyung? saan tayo pupunta?" tanong ni jaemin.

"basta. ngayon, mukhang nakalimutan nyo, pero maalala nyo agad pagdating dun." nakangiting sabi ni mark. hindi na sila nagtanong pa, at naglakad nalang. tahimik lang sila hanggang sa nakarating sila sa isang pamilyar na lugar.

"what the— hyung?" tumingin si jisung kay mark.

"yes, here. kaya tara na." at nauna nang maglakad papasok sa isang abandonadong building. that is supposed to be a small establishment na isang company ang may-ari, kaya nga inabandona dahil kinasuhan ang kompanya, hindi na ito natapos, at wala nang may balak pang bilhin ito. so they occupied it, which located in...

"were here, at the rooftop." sabi ni mark nang nakarating na sila. wala paring nagbago, andyan parin ang improvised sofa nila na hindi na nagamit, yung bahay-bahayan nilang nasira na at kelangang patayuin muli, at ang mga ala-ala na kanilang natatak doon. naghiwalay sila para libutin ang buong rooftop.

"wala paring nagbago dito." sabi ni chenle.

"ang sofa natin ohh." sabi ni jaemin at hinawakan ang sofa habang si mark ay nilapag ang gitara sa sofa. "grabe, ang tagal na ahh?"

"maganda ngang ginawa ito ni mark hyung. ang tagal na din ehh." sabi ni haechan.

"honestly, kaya tayo nandito ngayon kasi may gagawin tayo. and i want you to be honest with me."

nagtaka ang iba sa sinabi ni mark, pero tumango nalang sila.

"okay, so, let's sit in a circular." at umupo sila in a circle form. katabi ni mark sa kanan ay si haechan, next to haechan is renjun, jeno, chenle, jaemin then jisung.

"okay." then he sighed. "it's been a long time since we saw each other dahil sa school. we have our own priorities and responsibilities, but this summer break is our chance to be together." he stared at his friends, one by one. "you have been important to me ever since day 1, and i am truly grateful for it. our friendship may not be perfect but its the best. the best i've ever had."

everyone smiled. that's how mark loves them. "but there is a problem that i don't know, but now i know, that you need to settle."

in friendship, fights and wars can't be avoidable. even in life. if you want peace, you need to solve and settle.

"what happened between you two, jeno and jaemin?"

*****

oooohhhhhhh, this is getting closer to the end..... long chapter again.