dwie strony medalu

jak jest teraz

Teraz jest naprawdę dobrze ludzie mogą mnie ranić a ja i tak się im nie dam bo po co. Mam nadzieję że ktoś z was też ma to podejście. Stojąc przed lustrem zawsze widzę siebie lecz teraz w innej wersji parę miesięcy nauczyło mnie życia. Kocham siebie ale nie cierpię tego że nie mogę rano jeść nie potrafię nie czuje się gruba a bardziej to że nie mam rano apetytu widzę kanapki które robi mi mama to patrzę i wiem że nie dam rady już tego zjeść.ale no cóż