Kayıp Prens: Banzai

Yedi arzu

Yırtık kıyafetler içersinde yürüyen yeşil gözlü, siyah saç ve sakalı bir birine karışmış ihtiyar bir görünüme sahip bakışlarında yorgun bir ruh barındıran kaplumbağa melezi ve arkasında dik duran, mavi saçlara ve kırmızı gözlere sahip uzun ve yapılı denile bilecek bir vücuda sahip meleze göre lüks kıyafetler içersinde duran adam sessizce dar sokakta ilerliyordu.

"Kibir herkeste vardır, kibri hak etmek gerekir. Ölümsüzler ve ölümsüzlük yolundakiler en çok kibire sahip kişilerdir, bu sebeple ölümleri mutlaktır."

Yaşlı adamın konuşmasıyla birlikte mavi saçlı genç kaşlarını çatmıştı, kibir ölüm mü? Bu düşünce konuşunda tereddütlüydü ve düşüncelerini dile getirdi.

"Kibrin hak edilmesi gerektiğini söylediniz üstat Fu, yani sizde mi kibirlisiniz?"

"Bazen sevgili öğrencim, kibir hak edilmesi gereken bir şey doğru. Gücü olan kibirli olur, ağabeyim Araknes bunun için güzel bir örnek, güç yanında kibir getirir ama kibir nedir?"

Shai duydukları ile bu kez kaşlarını kaldırmıştı, kibir nedir mi? Basit bir soru olduğu ortadaydı, cevabı da basitti Shai konuşmak için ağzını açtığında Fu konuşmasına devam etti.

"Kibir kişinin kendini diğer herkesten üstün görmesidir, doğru peki kibrini kim gösterir? Güçlü olanlar, yetiştiriciler dünyasında kibir sonsuza kadar varlığını sürdürecektir Shai diğer arzular içinde bunlar geçerlidir.

Shai Rio bu dünyada kibrinden arınmış tek bir canlı yoktur, ben kibrimi kölem yaptım dediğimde kibirliydim, bu dünyada kimse kibirsiz değildir ancak kibrin tarafından yönetilmek ve kibrini yönetmek farklıdır. Kimse kibiri hakkında muhakkar kontrole sahip değildir, kibirsiz olan kimse yoktur.

Bir köle bile kibirinden arınamaz söyle bir olay düşünelim, bir köle çiftlikte çalışıyor ve hayvanların bakımıyla ilgileniyor, pisliklerini temizliyor bir köle bile bu durumda öfkelenir ve kendini hayvanların pisliğini temizleyecek kadar aşağılık olmadığını düşünerek kibirlenir."

"Bu durumda köle sadece öfke duymuyor mu?"

"Kölenin işi buydu, hayvanlarla ilgilenmek, bakımlarını yapmak ve pisliklerini temizlemek eğer bir insan görevine öfke duyar ve kendisinin birazcık bile daha iyi bir yerde olması gerektiğini düşünürse kibirlenir. Kibir her insanda vardır."

Shai duydukları ile öfkesini bir süreliğine terk etmişti, Fu'nun sözleri kafasında bir plak edasıyla tekrar ediyordu. Her insan kibirliydi, bir köle görevini yapardı doğru ancak bu onun kendini o işe ait olduğunu düşündüğü anlamına gelmezdi, kimse bir pislik içinde olmak istemezdi.

"Siz kibrinizi nasıl yendiniz üstat Fu?"

Shai'nin sorusuyla birlikte Fu adımlarını durdurmuştu, Shai de beraberinde olduğu yerde durup sessizce bekliyordu Fu siyah sakallarını sıvazlarken yeşil gözlerini Shai'nin kırmızı gözlerine çevirdi.

"Kendini küçük görmek, kibrini yenmeni sağlamaz küçük Shai. Bir insan kendini düşürürse o zaman o insan aşağılıktır, aynı şekilde kendini aşırı yüceltmek de sadece ölümü erken karşılamaktır.

Kibrini yenmenin yolu sadece zamandır, ağabeyim Araknes'in en büyük zaafı kibri. Buna rağmen o bile sadece kendinden aşağı olanlara kibir gösterir, uzun yıllar kardeşlerimle birlikte dünyada dolaştık. Ağabeyim bu zaman boyunca en kibirlimizdi, insanları birer araç olarak görmekten var oluşundan beri vaz geçmesede sadece babamız ve yüce olana karşı kibrini sakındı.

Ben her zaman böyle sakin birisi değildim küçük Shai, ağabeyim ve ablamdan sonra ki belkide bu dünyada ki en kibirli kişi bendim. En küçük kardeş olduğum için ağabeyler ve ablalarımın bana dokunmayacağını düşünürdüm, ağabeyim Araknes'ten bile fazla insanları değersiz görür ve bu şekilde dolaşırdım.