BENİM DÜNYAMDA

Bölüm 7 Final

onu zorla arabaya bindirmeye çalışırlar.Eda hüngür hüngür ağlar. Tam o sırada aden gelir. Eda? Ne oluyor? Ela hanım lütfen bırakın Eda'yı ne yapıyorsunuz o deli değil. Hata yapıyorsunuz?

Ela hanım aden'i dinlemez bile ve ağzını sıkarak kızının bu haline hüngür hüngür ağlıyordur. Aden madem bu kadar üzgünsünüz neden kızınızı kendi elleriniz ile veriyorsunuz ona ha? Eda ağlayarak onları izliyordur.

Ela hanım :anlamıyorsun! Mecburum buna. Bu onun iyiliği için. Bir gün beni anlayacaksın kızım. Lütfen bana darılma lütfen. Anneeeeğğğ ben deli değilim...Ben  hep doğruları söyledim bana inanmayanlar sizlersiniz. Gerçekten doğruları söylüyorum. N'olur bana bir kezcik olsun inan.

Bana güven lütfen annee!
diye yalvarır eda... Annesi ağlayarak başını çevirir ve hüngür hüngür ağlamaya devam eder. Götürebilirsiniz!  Aden edanın elini tutup oda onunla gider hastaneye.

Hastaneye kadar ağlarlar beraber. Merak etme kurtarıcam ben seni. Üzülme sen. Deli olan onlar. Hastayeneye varırlar. Kızı yaşlı bir doktorun yanına elleri bağlı bir şekilde getirirler.

Eda korkarak doktora bakar. Aden elini tutar. Eda adeni yanında görünce bir nebze olsun rahatlar. Gülümser. Doktor ise kıza korkmaması gerektiğini, kendisinin iyi bir insan olduğunu söyler.

Eda yavaş yavaş dahada sakinleşmeye başlar.Doktor, adamlardan kızın ellerindeki düğümü açmalarını ister. Adamlar düğümü çözerler. Eda çaresizce olan biten her şeyi doktora anlatmaya başlar;

"Lütfen, ben doğruları söylüyorum ama ailem bana asla inanmıyorlar. Bari siz bir şey söyleyin. Bakın, sevdiğim adam burda. Ama ailem yinede istemiyor birlikte olmamızı. Doktor adene bakıp  anlıyorum kızım merak etme. Söyle sen.

annem elimdeki yüzüğe bile bakmadı. Evlenicez biz ama yine de annem.... annem beni takmıyor bile.
Doktor kızın eline bakıp, elini tutar ve kızın yüzüne bakarak şöyle söyler:

"evladım anlıyorum seni. Kimsenin sana inanmaması çok zor bir şeydir. Tıpkı Aden'in şuan karşında olmaması gibi... N-nasıl yani? Aden burda ama. Tam karşımda. Evladım, şizofreni olduğununun farkında bile olmuyorki bir insan. Hak veriyorum sana.

Sana göre aden şuan orada ama senden başka kimse görmüyor onu. Eda yıkılır ve gözünü kaçırır bir anlığına. Yine baktığında aden yok olmuştur? Haa? Nerde o? Gerçekten şizofren miyim yani ben? Annemler haklı mıydı yani? hayır... Hayır bu bir rüya bu bir kabus... Eda bayılır.

5 ay sonra...

Ela hanım kızını ziyarete gelir. Kızı ruhsuz gibi duvara bom boş bakar... Kızımmmmm edammm.. Sarılır ona ama eda tepki bile vermez. İlaçların etkisiyle aklı yok gibidir adeta.

Üzgünce doktoru ile konuşmaya gider. Doktor ona edanın itiraflarını anlatır. Meğer köpeğini bıçakla hunharca öldüren kendisiymiş annesi yıkılır. Bu... Bu canilik! Bu benim kızım değil doktor (ağlar). Anıl ise gerçekten kötü olmayan çocuk ona asla eziyet etmemiş.

Bunları tamamen kendi kafasından uydurmuş. Aden diye biri de yok. Hatta kıyıya vurup kendi başına dışarıda kalmış. Kız, balıkçılar tarafından evine getirilmiş. Anıl gerçekten onun için endişe etmiş. Partide herkesin şok olduğu şey edanın bir sevgilisi olması değil, orada kimsenin olmamasıymış.

Bu yüzden annesi rezil olduk demiş. Elinde bir yüzük bile yokmuş.

Evet... Bu senaryoyu bir şizofrenin gözüyle okudunuz. Ve onca şeyin varlığına eda gibi inanıp en az onun kadar emin oldunuz.

Size bir şizofreni ile empati kurdurdum. Ve bazı şeylerin göründüğü gibi olmadığını gösterdim... Ön yargılarımız nelere sebep veriyor malesef. Kötü sandıklarımız iyi,iyi sandıklarımızda kötü çıkar bazen.

Umarım hikayemi beğenmiş ve keyif almışsınızdır okurken. Bir dahaki hikayede görüşmek üzere!;)