İZAKAKU

3.8

ÜÇ YIL SONRA

Ben İzana Kurokawa. Tanıştığım çocuğun ölümünün üzerinden üç yıl geçti.

Bu üç yıl boyunca bi daha Ran'ı göremedim. Beni o gün Kakucho'nun evinde bırakıp gitmişti. Anahtarları yanıma bırakmış, bi daha o eve uğramamıştı.

Kendi evimi bırakıp orada yaşamaya başladım.

Kakucho'nun bana son olarak bıraktığı kağıtta yazdığı gibi kendime asla zarar vermedim. Bazen üzüntüden boğulsam bile acımı dindirmek için asla bileklerimi kesmedim.

Onlar Kakucho'nundu. Ben Kakucho'nundum.

O bilekleri o öpmüştü ve iyileşmişlerdi.

O günden beri saçımı hiç kesmedim. Çünkü onun parmakları benim saçımda gezinmişti.

Kakucho'dan sonra onun olan bana, asla dokunmadım.***

Ve bi de kimseye bağlanmadım. Zaten 3 yıl boyunca hayatıma kimse girmedi.

Birinin sorumluluğunu almak istediğim için küçük bi erkek çocuğu evlat edindim. En azından böylece hem kendimi yalnız hissetmezdim hem aklım başıma gelirdi hem de o küçük çocuğu oradan kurtarmış ve ona kalan bütün sevgimi vermiş olurdum.

Evlat edindiğimde 5 yaşındaydı. Şuan 7 yaşında ve ilkokul kaydını yeni yaptırdım.

Kakucho'ya yüzündeki yarası dışında o kadar çok benziyor ki, bana her an onu hatırlatıyor.

Aynı onun gibi utangaç. Küçük bi şeyde hemencecik yüzünün kızarmasını engelleyemiyor.

Yani fiziksel özellikleri dışında karakter özellikleri de bana onu hatırlatıyor.

Arada sanki yalnız hissettiğimi anlayıp, gelip bana sarılıyor.

- Baba, ne zaman parka gidiyoruz? Arkadaşımı özledim.
- Yarın gideriz. Çünkü bugün geç oldu.
- Ama yarın okulumun ilk günü.
- Olsun akşam gideriz.
- Tamam baba.
- Koş da dişlerini fırçala. Erkenden uyuyalım ve sabah erken kalkıp okula yetişelim.
- Yehuu, tamamm!

Evin içinde koşuşturarak banyoya girdi.

- Koşturma takılıp düşersin.
- Tamam.

Dişlerini fırçalayıp geldikten sonra vazgeçemediği hikayesini okudum ve beraber uyuya kaldık. Sabaha olan alarm erken çalacağı için sorun olmayacaktı.

(*** : Burada kendi bedeninin Kakucho'nun olmasından bahsediyor. Biraz anlaşılmaz oldu onun için açmak istedim.)

Diğer bölüm final bölümü.

Özel bölüm atar mıyım bilmiyorum. Ama bu hikayeyi bitiriyorum.

Herkese iyi okumalar. :)

Bu kitabı bitirdikten sonra özleyeceğime adım gibi eminim.