İZAKAKU

2.0

Warning: Kan vb.

Ben İzana Kurokawa. Tanıştığım çocuğu düşünürken uyuya kalmıştım.

Sabah uyandığımda duş almak için banyoya gittim ve dün kan gölüne çevirdiğim manzarayı gördüm.

Küveti temizlemek için yürürken ayağıma bi cam parçası battı.

- Off, siktir ya!

Doğru ya! Sinirimden aynayı da kırmıştım. İlk önce yerdeki cam kırıklarını temizleyip sonra küvete tekrardan yöneldim.

Kanla karışık suyun akıp yok olmasını izledim bi süre. Sonra da küvetin kenarlarına su tutup kan izlerinin tamamen yok olmasını sağladım.

Tekrar küveti suyla doldurup oturdum ve düşünmeye başladım.

Benim bu kadar kısa bi sürede birine bağlanmamın baş sebebi abim olarak gördüğüm ama ölen Shinichiro'ydu aslında.

Babam piçin tekiydi. Beni Filipinli bi kadından peydahlamış ama sanki bunu ben yapmışım gibi derdini ben çekiyordum.

Bu olayı annemden öğrenmiştim ve o an beni terk etmişti. Tekrar görüşmedik. Görüşmek de istemem çünkü kendimi suçlu hissediyorum.

- Off, şimdi bunları nasıl hatırladıysam unutmam lazım.

Genelde bunu yapmaya alışkın olduğum için vücudumdan damlayan sulara aldırmadan küvetten çıktım ve banyonun sağ köşesinde duran dolabın çekmecesinden bi jilet aldım.

Küvete tekrar oturduğumda kurtulmak istediğim düşüncenin aile sorunlarım olmadığını farkettim. Onlar bi anda uçup gitmişti sanki. Daha biraz önce o düşünceler için elime almıştım bu jileti.

Ama şimdi düşündüğüm tek şey Kaku'ydu.

- Salaksın sen İzana.

Kendi kendime söylenirken bileğime attığım ilk kesikle acıyla inledim.

- Ahh, derin kestim galiba. Neyse siktir et.

Bileğime boylu boyunca çizikler atmaya devam ederken ağlamaya başlamıştım. Ağlamamın sebebi bileğimdeki acı değil kalbimdeki acıydı.

Bileklerimden akan kanlar çok güzel gözüküyordu. Bileklerim ve kollarım kanla kaplandıkça daha fazlasını istiyordum. Kendimi kırmızıya boyamak istiyordum.

Kendimi durduramayacağımı anlayıp jileti kenara fırlattım.

Pembeleşmiş suya düşen gözyaşlarım hızlanırken anlık gelen sinirle ayağa fırladım.

- Bi günde bu kadar bağlanılmaz be. Ağlama artık İza-

Kendi kendime bağırışımı bölen kapı zilinin sesiydi.

Söz verdiğim gibi bölümü yazdım.

Minik bi hata yaptığım için (Aslında minik değil. Aynı bölümün içeriğini değiştirerek bir daha atmışım. Ama ne tesadüf ki yarısı aynı. Onu sildim onun yerine yazdım. Bundan sonra da bi daha yazdığım son bölüme bakmadan diğer bölümü yazmayacağım.) son attığım bölümü sildim. Ama şuan doğru sırada ilerliyorum.

Okuyan herkese teşekkürler. Okuyanlar için bölüm atmayı ihmal etmemeye çalışacağım.

Eğer bu bilek kesme olayı saçma oluyorsa düşüncelerinizi belirtin lütfen. (Zaten büyük ihtimal bu bölümden sonra tekrar bilek kesme vb. bölümler olmaz.)