♡~11~♡

43 4 0
                                    


Ne mengjes Andi e kishte cuar ne spitale ku doktori u kishte siguruar qe nuk kishte pasur demtime te ndonje organi. Demtimet ishin vetem siperfaqsore dhe kishin marr nje ngjyr si ne lejla dhe doktori i keshilloi te perdorte nje krem.
Mbas vizites do te ktheheshin ne shtepi po kokfortesia e Aleas beri qe ai ta dergonte ne shkolle.
Alea hyri ne shkolle dhe ora e dyte e mesimit sapo kishte filluar. Trokiti ne deren e klases dhe e hapi kur degjoj 'hyre' nga ana tjeter.

- Me fal per vonesen mund te hyj?

- Po eja ulu ne vendin tend se tani do filloj mesimin.
Alea u ule ne banken e saj dhe menjeher u ndesh me shikimin pyetes te Kires.

-Do te shpjegoi gjithcka ne fund te ores. - tha Alea me ze te ulet

Mbaroi dhe ora e dyte dhe te gjithe dolen jashte per pushimin ndersa Alea me Kiren qendruan brenda. Gjate gjithe pushimit Alea i tregoi gjithcka qe i kishte ndodhur qe kur kishte dale nga shtepia e Kires.

Nga ana tjeter ne nje zone te humbur qe ndodhej jashte qytetit ishte Diablo, Soni, Andi me Luisi i lidhur ne nje karrige.
E kishte kuptuar gabimi qe kishte bere qekur u permend mbiemer i Draghi mbrem, por tani ishte shume vone asgje nuk kthehej mbrapa.
- Me njehe mua? E di kush jam?

Asnje pergjigje mbizotronte vetem qetesia e cila bente qe nervat e diluit te ngriheshi me shume.

- Meqe nuk e dike po ta them une e mbane mende cfare ke bere mbrem? Jam vellai asaj qe ja kishe bere trupin sterr. Tani e di cfare do te bej? Ja ta them do te beje aq sterr ty sa ne fund kur te kem mbaruar do te ngelet vetem hiri jot.

- Ne fillim me lere te argetohem une sepse me ate qe ke bere mbrem ke firmosur vdekjen tende. Draghive nuk mund tu prekesh as fijen e flokut dhe te dalesh pa asnje demtim.

- Te lutem jo me fale nuk doja. - tha Luisi.

Filloj te qante se e kuptoj qe ishte ngaterruar me personat e gabuar dhe kjo me shume mundesi ishte dita e fundit qe shihte drite dielli me sy.

E kishin torturuar me ore te tera,  tani gjendje i pajete ne karrige dhe sic i kishte then ne fund fare vetem hiri do i mbetej. I vune flaken qe vetm hiri ti mbetej.

- Kete ndere qe me bere duke kapur kete qelbesire do ta mbaje mend Diablo Draghi dhe nese nje dite do te keshe nevoj per ndihem dihje qe dera ime do jete gjithmon hapur per kedo  qe mbane mbiemrin Draghi.

Mbasi u pershendeten secili shkoj ne rrugen e tij dhe Andi u nis per ne shtepi ku po e triste Alea.

- Erdha une nga je?

- Jam ne guzhin eja te hash dhe ti.

- Si je si i ke plaget i ke lyer me pomaden po kokrrat i pive?

- Kaq shume sa pyetje me bere nuk i mbaj mend. Mire jam dhe po i bers te gjitha ato qe tha doktori.

- Po e di une sa mire je ti po ngrije pak bluzen larte te shikoj.

- Nuk jan aq keq ja shikoj.

- Ja qifsha ropte shiko si te jane bere lejla fare.

- Do sherohen nuk ka gje tani ha se do te ftohet.

- Do marresh perseri ne pune dadon.

- Jo nuk kam me nevoj per te jam e madhe tani.

- Nese do qe babi jote mos te marri vesh asgje do e punsosh prap. Une do te largohem pasneser kam shume pune andej prandaj me duhet te shkoj. Dhe nuk dua qe ta kem mendjen mbrapa kur te largohem, dadoja do te ndihmoj. Deri sa te sherohesh vetem shkolle shtepi dhe e kunderta.

- Ne rregull zoti shef Andi me kushtin qe babi nuk do ta marri vesh asnjeher kete histori.

- Ateher marveshja eshte kjo ti merr dadon une duhet te jem ne djeni per cdo gje nga ty. Dhe derisa te sherohesh komplet nuk ka vend tjeter pervec shkoll shtepi. Ti respekton marveshjen une nuk i tregoj asgje babait tende.

- Ne rregull vetem se tek mami do vete per dite si kam vajtur me pare.

- Jo  eshte me rrezik, e di qe eshte e rendesishme per ty por po e bej per te miren tende.

- Po si perhere mendoni per te miren time  nuk jam me e vogel.

-Por as e madhe nuk je. Marveshja ime eshte kjo eshte ne doren tende te vendosesh.

- Te urrej e di kete.

- E di qe me do shume.

- Te urrej dhe keto dite do me cosh ti te mami. - tha ajo dhe u largua nga guzhina.

- Keto ketu mi ngece mua per ti rregulluar shtrige, thuaj shyqyre qe nuk je mire se asgje nuk do prekja me dore.

- Epo ja qe fati im i mire dhe i joti i keq qe nuk jam mire plus e ke hak se po me ndalojn te shkoj te mami.
Bertiti Alea duke qeshur qe nga dhoma e saj . Doli para pasqyres dhe filloj te lyente plaget te cilat i dhimbnin aq shume dhe pse ne syte e te tjerve hiqej sikur nuk i dhimbnin fare.

Vajza qe me shpetoi jeten.Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora