♡~6~♡

50 5 0
                                    


Nje dite e re filloi me energji pozitive.
Alea u zgjua heret dhe filloi te behej gati. Veshi nje pal xhinse te zeza me bel te larte, nje bluze te zeze me meng te shkurtra, hodhi dhe nje bluze sportive larte. Filloi te shrintnte floket qe tani nuk ishin me te drejt por me shkallzim, leu qerpiket dhe buzet me nje shkelqyes. Mori canten dhe u nis per ne shkolle se bashku me miken e saj Kiren. Kur mberriti para portes se shkolles  u shkembye me Diablon.  Te dy shkembyen nga nje shikim dhe secili iku ne drejtim te kunderte.

- Alea moter nese e mban dhe pak me gjate doren time shtrenguar te siguroj qe nuk do me punoj per nje jave.

- Me fal shume nuk doja por ti e di si behem une kur e shikoj ate.

- Po e di po shkojm tani se zilja ra.

Po futeshi brenda dhe Alea po mendonte ate shkembimin e veshtrimeve qe kishte ndodhur pa me pare. Ishte komplet e perhumbur ne boten e saj vetem kur nje e perplasur e solli ne vete qe e beri te kuptoj se ishte duke rene. Ne fakte ra dhe u perplas  keq ne toke pastaj nje tjeter person ra larte saj.

- O nena ime sa u vrava e marrte dreqi. - ishte duke u ankuar ajo vajza qe kishte rene siper saj.

- Alea je mire? - po e pyeste Kira po ajo nuk po kuptonte asgje.

Pastaj hyrja e Diablos ne shkolle dhe gjendja e saj e ulur akoma ne fillim te shkallve me nje goce sipere e beri te ndihej e turperuar.

- A je mire me fal se nuk ishte faiji im.

- Nuk...- fjala i ngeli e pa mbaruar sepse degjoj nje ze te njohur.

- Mari cje ne kete gjendje keshtu. - tha Diablo drejte vajzes qe kishte ren siper saj.

Diablo kishte ngelur i habitur kur kishte hyre ne shkolle dhe kishte pare te motren siper nje vajze tjeter dhe zere se te shtrira ne fillim te shkallve.

- Jam mire fal kesaj vajze qe ra  per fajin tim por po mos te kishte qen kjo do isha me ndonje hund te thyer tani. Me fal dhe nje here je mire besoj nuk je vrare shume. - u drejtua ajo perseri Aleas.

- Po mire jam mos u shqeteso, besoj se dhe ti nuk je vrare?

- Kush ta beri kete Mari.- u hodhe Diablo duke mos duruar diskutimet e tyre, kur perbrenda nuk po ndihesh i qete se kush kishte guxuare ti bente kete motres se tij.

Nga ana tjeter Alea ishte nervoze sepse e kuptoj qe ai ishte shume i inatosur dhe pse mundohej ta fshihte.

- Nje nga kurvat e tua ka qen Diablo qe do i kem prishur planet duke mos u bere shoqe me te keshtu ajo nuk kishte se si te binte ty ne sy.

- Mire se do i rregulloi une gjerat po ngrihu boll me ndenje shtrir ketu le dhe gocen pa u ngritur.

Maria beri te ngrihej po kur vuri kemben ne toke nje dhimbje  i perashkoi te gjith kemben sa e beri te berrtiste.

- Aaaaaa. Diablo me dhemb e kam ndrydhur nuk ngrihem dot .- tha ajo me syte me lot.

- Do ja q▪︎▪︎▪︎r▪︎▪︎ atij qe ta beri kete.

- Prite nje momente Diablo, mund ta ulesh te shkolla Marian- tha Alea duke bere qe Diablo te kthehej i cuditur nga ajo por nuk tha gje dhe beri si i tha ajo.

- Mari me shiko pak do te bej nje masazh te vogel qe do te qetsoj pak dhimbjen, por gjate procesit do te dhemb pak. Do qe ta bej apo jo eshte ne doren tende.

- Po vazhdo te lutem...

- Alea mua me quajn Alea.

Alea i beri nje masazh te thjeshte ku pervec Kires ishte dhe Diablo qe po e shihte cdo levizje te saj. Ndryshe nga Kira qe e dinte se shoqa e saj bente cdo gje per te ndihmuar te tjeret, Dioablo ngeli i habitur nga sjellja e saj dhe e beri me konfuz. Zilja e telefonit bie dhe ai shikon qe ishte Soni.

- Fol Son ca do?

- Nga humbe o Diablo e lam qe do dilnim.

- Doli nje problem Son nuk kam kohe per gjera te tjera.

- Ca ndodhi o Diablo se po me shqetson te duhet ndihm?

- Asgje o Son, Mari me ato te sajat si gjithmon.

- Mos me thuaj mua me ato te mijat se nuk ishte faiji im po i kurvave te tua. Dhe Son hajde shpejt me merr se ne kete nuk flas me. - berrtiti Maria per ta degjuar dhe Soni nga ana tjeter i tel.

- Femi ngeli nuk u rrit njeher, te vi une  vella apo...

- Hajde Son nuk kam nerva te merrem me te tani, po te pres ketu ne hyrje jemi.

Nuk vono shume dhe Soni mberriti aty ku ishin ata.

- He moj trazovace nuk rri njeher rehat.

- Son rri se do te marr dhe ty inate. Me mire hajde me ndimoh nje cik te mbahem te ty.

- Alea faliminderit dhe njeher.

- Une nuk bera asgje Maria, per mendimin tim shko be' dhe nje vizite te mjeku. Mirupafshim ne po largohemi eja Kire se jemi bere vone.

Ato u larguan dhe kur e pa se kush ishte ajo, Soni nuk mund ta linte kete raste pa e ngacmuar shokun e tij.

- Ishte ajo goca Diablo? Goce e mire dhe Marine e ndihmoj.

- O Son rri mos me shty ta shtie ne dore dhe te ta tregoi sa e mire eshte, ne fund te fundit dhe ajo femere eshte.

Pasi kishin cuar Marian tek doktori dhe me vone ne shtepi ishin kthyer perseri ne shkolle.  Ishte ore e fundit dhe ai me grupin e shokve te tij ishin jashte por nuk ishin te vetm dhe klasa e saj ishte jashte.
Ne nje moment kthen syte dhe shikon ate duke e pare nje djal kalon aty duke shkuar drejte saj dhe ajo shkon i hidhte ne qafe.

- Alea zemer si je .

-O Andi zemra ime sa supriz te bukur nuk te prisja kaq shpejte. Si je ti shpirte.

- Mire jam un po shko merr cante se do te largohemi.

- Ok ja nje vrap dhe erdha.

- Si je Kire do vish dhe ti - e pyeti Andi.

- Mire ti? Jo do rri dhe kete ore. Nga mbazditja mbase dal nje xhiro andej.

Sjellja e saj e konfuzoi Diablon nuk e kuptonte ajo ishte duke pare ata apo ate djalin qe u hodh ne qafe. Soni shikon ate qe po shihte Diablo dhe donte ta ngacmonte pak.

- Qenka dhe ajo goca jashte.

- Sikur the qe ishte vajze e mire Son.

- E mire eshte o Diablo pse?

- Te ishte e mire nuk hidhesh atshtu ne krahet e cunave.

- Nuk di cte them. - tha Soni duke filluar nje loje me Diablon sepse e dinte qe ai ishte kushurire i Aleas.

E njihte Andin kishte pasur ca pune te perbashkta me pare dhe takoheshin ndonjehere kur ai vinte ne qytet.

Vajza qe me shpetoi jeten.Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora