𝙊𝙉𝙀 𝙎𝙃𝙊𝙏 𝙎𝙏𝙊𝙍𝙄𝙀𝙎

𝐵𝑟𝑜𝑘𝑒𝑛 𝑃𝑖𝑒𝑐𝑒

Habang naglilibang ako sa Facebook, may pumukaw na isang acc. Napangiti ako kasi ang galing niya magsulat, like through his post he can express  what he feels.

Napagisipan ko na magcomment, then I always tease him na bigyan nya ako ng kachat or like jowa tapos he replied in my comment nireto n'ya ako sa isa n'yang kaibigan.

Nagusap na kami no'n, his name is Caleb.

"Hi Zyen!" Pagtawag niya saakin.

"Uy! Caleb, musta ka na?" Pagtanong ko.

At laging nauudlot 'yong usapan namin. Then after pinuntahan niya ako sa classroom namin.

"Zyen?" tawag ni Caleb.

"Uy!" sagot ko lang.

"Pwede ka bang maayang kumain?" tanong niya na ikinagulat ko.

Akala ko 'di n'ya ako maaaya niyan.

Caleb is a real gentlemen. Caleb and I are in Fastfood Chain, siya na daw ang magbabayad ng order namin kasi daw siya nagaya siya magbabayad. Tama nga naman.

Bigla akong napatigil sa pagkain ng biglang niya akong tanongin.

"Zyen, can I court you?" Bigla akong nabilaukan.

"Nasisiraan ka na ba ng bait ha?" tanong ko lang.

"Seryoso ako," sambit niya.

At ng gabing 'yon 'di ako makatulog kakaisip sa sinabi ni Caleb. Oo, aminin ko I like Caleb since no'ng una ko s'yang nakilala.

Kaumagahan, I saw Caleb.

"Caleb?" tawag ko. He just ignored me.

During classess, naisip kong magsulat nalang sa papel para makausap si Caleb.

At ang sagot niya sa tanong ko.

"Huh! Kailan ko sinabi?" tanong n'ya

Mas ikinagulat ko ang sumunod niyang sagot.

"Sorry I was drunk that night." Hindi nalamang ako umimik.

After an hour nakita ko si Lucas.

"Hoy! Lucas," sigaw ko kay Lucas

"Ano ba 'yon, ba't ka sumisigaw," sumbat niya.

"Eh!, ba't hindi mo tanongin ang siraulo mong kabigan." Pagsigaw ko pa.

At simula no'ng araw na 'yon naging close kami ni Lucas, he always makes me smile in simple joke or sayings niya nagugustuhan ko na siya.

Iniiwasan ko na s'ya, lahat ginawa ko para iwasan siya. At makikita ko sa mata niya ang panghihinayang kung ba't ba ako umiiwas sa kaniya.

"Zyen, ba't ka lumalayo saakin?" tanong niya at lumayo ako.

"May nagawa ba ako?" Pagpapatuloy niya.

"Ah! Lucas, can you stay away from me?" tanong ko.

"Ba't, may nagawa ba ako?" He asked me too.

"Ganito kasi 'yon Lucas, nahuhulog na ako sayo at ayaw ko umasa sa wala like Caleb did," sagot ko.

"Then what about me, you think wala akong nararamdaman." Nagulat ako sa sinabi niya.

Then after that day, Lumabas labas na kami ni Lucas. Hindi ko alam if this is a date or just normal a day with friend.

After 2 days, nakikita kong iniiwasan niya ako. Hindi naman ako manhid para hindi maramdaman na iniiwasan niya ako. Everytime na makikipagusap ako, he always says na-

"Sorry busy ako"

Napagdesisyonan ko na kausapin si Lucas.

"Lucas, can we talk?" tawag ko kay Lucas.

At tumayo siya mula sa kinauupuan niya. Sinusundan niya lang ako. Hanggang sa nakarating kami sa bench sa likod ng cateen.

"Lucas, gusto ko na itigil 'yong pagpapantasya ko na kaya mo rin akong mahalin, gusto ko ng itigil ito kasi habang tumatagal lalo akong nahihirapan at nasasaktan. I know we're not both ready para pumasok sa isang relas'yon, pero Lucas I really love you I really do. Ewan ko nga eh, ba't sa dinami-dami ng lalaki sa mundo ikaw 'yong pinili ng puso ko. Hindi ka naman perpekto kung minsan nga eh bully ka, pero wala eh ikaw pinili eh. So Lucas, I want to stop this fantasy of mine alam ko namang kahit kailan you'll never like me. Napilitan ka lang kasi that time I confess to you ayaw mong bustedin ako, but you know what I was so pathetic thinking that you really do like me. I love the man that can't love me back. Bye." Diretso at walang prenong sabi ko.

"After this day, don't talk to me at all." Pagpapatuloy ko.

Then he walked away.

___________________________

A weeks passed.

I admit, I miss Lucas I really miss him. Then I decided to chat him. Mukhang kinain ko ang sarili kong sinabi dahil 'di ko s'ya matiis. Kaya ako na ang gumawa ng paraan para makausap siya.

"Hi!," sabi ko

I'm waiting for his response, then finally he respond.

"Uyyy!," sagot niya.

"Long time no talk." Pagtuloy niya

"Yes, it's been a weeks right," I said

"Oo nga noh." He answered.

"Akala ko ba iiwasan mo na ako." Nagulat ako sa tanong niya.

"Ah! Oo," sagot ko nalang.

After that night, hindi nanaman kami naguusap feeling ko wala akong maihaharap na mukha sakan'ya.

_________________________

After 1 week, walang pagbabago ganon pa rin. Hindi na kami naguusap at hindi rin ako gumagawa ng paraan para kausapin siya.

Bigla ko nalang nalaman may girlfriend na siya. Hindi na ako nagulat do'n kasi after my confrontation to him nalaman kong may nililigawan siya. Kaya 'di na ako nagulat.

Pinuntahan ko siya sa likod ng canteen para icongratulate.

"Uy! pare congrats nga pala." Pagsisimula ko ng usapan.

"Ay! salamat." Tumatawa niyang sabi.

At tumayo na ako para sana umalis ng bigla niya akong tinawag.

"Aalis ka na?" tanong n'ya

"Ah! yun lang naman ang sadya ko eh, sige alis na ako may lakad pa ako eh," tugon ko

_________________________

Lumipas ang mga araw at buwan, 'di na kami naguusap ni Lucas hanggang sa nalaman ko nalang na wala na sila ni Thea. Nagpagdesisyonan kong kausapin siya para damayan.

"Hey! Lucas," tawag ko sakan'ya

"Uy!," tugon niya

"Zyen, thank you sa lahat ha. Ingat ka palagi." Pagsisimula niya

"Ano bang sinasabi mo?" Naguguluhan kong tanong

"Aalis na ako, pupunta na ako ng States para do'n mag-aral," sagot n'ya.

"Paalam." Nakangiti n'yang sabi

"Ah! Lucas, bago ka umalis I have something to tell you." sabi ko.

"Ewan ko kung bakit ikaw pa rin, maniwala ka Lucas ginawa ko na lahat just to forget you, all about you pero ewan ko ba ba't itong pusong ito," sabi ko pa habang tinuturo ang puso ko.

"Ikaw pa rin ang pinipinili." Pagturo ko sakan'ya

Pero ni isang emosyon 'di ko nakita sa mata n'ya.

"Sige alis na ako." Pagsagot niya lang

I just found myself crying at the corner of my room. Thinking how painful it is, by ignoring my feelings towards him.

At ngayon narealize ko na wala lang 'yong nararamdaman ko for him. Para siyang hangin na dinadaan daanan lang niya.

Manhid ba talaga s'ya o sad'yang
'di niya lang ako kayang mahalin the way I love him.