მხოლოდ შენ 2 ნაწილი(დასრულებული)

🖤6

კი ყველაფერი კარგადაა ,მინდა მიზეზი გითხრა თუ რატომ წავედი
-გისმენ
-პირველ რიგში უნდ აიცოდე რომ ეს მხოლოდ წარსულია და ახლა ასი პროცენტით შეყვარებული ვარ იუნგიზე-დაიწყო თავისთვის რთული ამბის მოყოლა -იცი იყო დრო როცა მიყვარდი თე,თან ძალიან
-სულელო რას მეუბნები ეგ ისედაც ვიცი და ის არიცი რომ მეც მიყვარხარ-ახითხითდა ომეგა
-არა თე მაცადე გთხოვ ,მე სხვა სიყვარულს ვგულისხმობ ,იცი შენს მიმართ საშინლად დიდ გრძნობებს განვიცდიდი, სწორედ ამიტომ წავედი საშინლად მიჭირდა შენი და ჯონქუქის ყურება ,შემდეგ ბავშვიც და ეს ყველაფერი უბრალოდ მკლავდა -ომეგა გაოგნებული უსმენდა ბიჭს
-შენნნ რას მეუბნები ჯიმინ, ეს ახლა რატომ მითხარი აქამდე
-არშემეძლო-გააწყვეტინა ბიჭს-როგორ მეთქვა,მეშინოდა ვიცოდი თავს დამნაშავედ ჩათვლიდი გიცნობ თეჰიონ, ამის თქმას მანამ არ ვაპირებდი სანამ გულიდან არ ამოგიგდებდი და ასეც მოვიქეცი, უბრალოდ რომ არ მეთქვა არასდროს მაპატიებდი
-ხო არგგაპატიებდი ახლაც ვბრაზობ, ამდენი ხანი რომ მიმალავდი მაგრამ ასევე ვამაყობ შენით ჯიმინ,-ჯადოქარს ყბა ჩამოვვარდა
-რას გულისხმობ ამწამს გითხარი რონ შენს საუკეთესო მეგობარს უყვარდი

-სწორედ ამიტომ ჩიმ, შენ ეს ერთხელაც არ დააყენე წინ, შეგეძლო ჯონქუქი შეგეძულებინა ჩემთვის,ან ათასი საშინელება გაგეკეთებინა მაგრამ არა შენ ასეთი წმინდა ხარ, არც კი გაგიაზრებია მსგავსი რამ, პირიქით ყოველთვის ჩემი საყრდენი იყავი და ახლა ასმაგად გაფასებ ძვირფასო-ჯადოქარს ნელ-ნელა აემღვრა თვალები-ხელები ძკიერ მოხვია მეგობარს და მის მკერდზე აქვითინდა
-მიყვარხარ თე
-მეც ჩიმ უზომოდ
-მართლა? და თუასეა ჩემი თხოვნა შეასრულე ,
-რა
-ჯონქუქს მეორე შანსი მიეცი-მაიშინვე შეეცვალა ომეგას სახე
-მასზე ნუ მელაპარაკები
-არა თე,ის შენი შვილის მამაა.რაც არუნდა იყოს და შენი მეწყვილე,
-მეწყვილე რომელმაც მიღალატა
-მესმის,ახლა საშინლად ბრაზობ, მეც როცა გავიგე მისი დახრჩობა მინდოდა მაგრამ როცა ვუყურებ მის სახეს თუ როგორ გიყურებთ შორიდან მის სევდიან თვალებს ,უბრალოდ არშემიძლია დავაიგნორო, და ახლა როცა დაინახა თითქოს ვკოცნიდით განადგურდებოდა ვფიქრობ ეს საკმარისზე მეტი სასჯელია
-ჯერ ვერაფერზე ვფიქრობ ჩიმ ,უბრალოდ მინდ ამასაც ისე ეტკინოს როგორც მე ,გთხოვ გამიგე
-ბიჭებმა ისაუბრეს კარგა ხანს რას არ განიხილავდნენ სარამო ხანს კი შინ დაბრუნდნენ, სახლში შესულთ სიტუაცია ეუცხოვათ,თითქოს ყველა რაღაცას ელოდ ადა აი ისიც, ჯონქუქმა სწრაფად ჩამოირბინა კიბეები ხელი დაავლო ომეგას და კარისკენ დაიძრა
-რას აკეთებ ცხოველო გაგიჟდი-მკლავზე დაეჭიდა მაგრამ ამაოდ
-იმას ვიბრუნებ რაც მე მეკუთვნის-თავისი წითლად მოელვარე თვალები შეანათა და სვლა განაგრძო თან ომეგას ხელს არუშვებდა ,მანქანაში ძალით ჩასვა
-ჯეონ გამიშვი ბოლოჯერ გეუბნები-შეღრინა ომეგამ
-არა -მკაცრი იყო მისი ხმა -ნუ ფართხალებ არმინდა დაგაბა -ესღა თქვა და კარი მიუხურა თავად გვერდით მიუჯდა ,ომეგამ დიდხანს ეჯაჯგუნა კარს მაგრამ ვერაფერი დააკლო
-შეწყვიტე მასე მხოლოდ თავს დაიზიანებ-ხელზე ჩააფრინდა
-ნუ სულელობ ჯონქუქ ,გამიშვი შენთან საუბარი არმინდა ,თან ბავშვი-ბავშვს იუნგი და ჯიმინი მიხედავენ-სიტყვა გააწყვეტინა
-არმაინტერესებს გააღე მეთქი
-შეწყვიტე ამის დედაც,რატომ ვერ ხვდები რომ ვნანობ ,ყველაფერს ვნანობ არგინდა არა ჩემი მოსმენა,მოგიწევს რადგან ჩემი ომეგა ხარ და ახლა უკვე უფრო დიდი კავშირიც გვაქვს, ასერომ კეთილი ინებე და მშვიდად დაჯექი-მანქანა დაძრა ,მიხვდა ომეგა რაცარუნდა ექნა ვერაფერს გააწყობდა, ხმას აღარ იღებდა, მაგრამ ბრაზისგან ხარივით ფრუტუნებდა,ალფას ერთიორჯერ ტუჩის კუთხე ჩაუტყდა დანახულისგან და გზას დაადგა, ერთ უზარმაზარ მდელოს მიადგნენ, არშეეძლო გაოგნება დაემალა თეჰიონს იდეალური იყო აქაურობა, მანქანა გააჩერა, მოუარა და კარი გაუღო, ომეგა გადმოვიდა ისე აპირებდა წასვლაც არც შევხედავო მაგრამ ურასუკაცრავად, ალფამ ხელზე ჩაავლო ხელი მიხედვაც ვერ მოასწრო ისე გაისმა ჩხაკუნის ხმა, როცა დახედა უკვე ბორკილებით იყო მიბმული ალფაზე
-ეს რა თამაშია ჯონქუქ-კბილებს შორის გამოცრა
-ისე ვერ დაგაკავებ ,გამექცევი -ჩაიცინა და ხელზე მოქაჩვით ანიშნა გამომყევიო
-სად მივდივართ-ომეგას ხმა მშვიდდებოდა, არშეეძლო არეღიარებინა მოენატრა ეს ხმა
-მინდა ვისაუბროთ ,მინდა ისევ ვნახო შენი ღიმილი თე ,მინდ აისევ განახო რომ საშინლად მიყვარხარ და ამას ვერაფერი შეცვლის, საფეხმავალო ბილიკს გაუყვნენ, ისე მიაბიჯებდნენ სიტყვა აღარ დაუძრავთ, პატარა გორაკს აუყვნენ და მალევე ჩიხში ლამაზი ტბა გამოჩნდა
-იცი ეს რაადგილია
-რა
-აქ პირველად შევიგრძენი ჩემი ძალა, აქ პირველად გარდავისახე და შევხვდი ჩემს მგელს, ეს ადგილი ჩემი პირველი დაბადებაა
-და აქ რამინდა
-მინდა იცოდე შენ ვინ ხარ ჩემთვის, თეჰიონ, ვაღიარებ, იმ ომეგასთან მართლაც ვიწექი ,მაგრამ ეს არიყო არანაირი გრძნობა ეს არიყო სიამოვნება ეს მხოლოდ დიდი შეცდომა იყო, როცა მას ვუყურებდი მხოლოდ თავი მეზიზღებოდა მაგრამ უკვე გვიანი იყო,
-ამას რატომ მეუბნები
-რადგან იცოდე ჩემთვის მხოლოდ შენ არსებობ, ერთად ამდენი რამ გამოვიარეთ თე, ერთმანეთით ვარსებობდით, და ახლა კიდევ უფრო დავაფასე ეს რადგან დავინახე უშენობა უბრალოდ მკლავს,
-მაშინ რატომ მიღალატე
-მაპატიე გთხოვ, მეც დავივიწყებ იმ ვითომ კოცნას-ომეგამ თვალები დაჭყიტა
-ხო რაიყო მართლა გეგონათ იუნგი ჩემი ძმა მომატყუებდა, როცა დამინახა რადღეშივიყავი ყველაფეეი მიამბო
-მოვკლავ ,ან ჯიმინს ვეტყვი რომ მოკლას
- შენ ოღონდ შემირიგდი და პირობას გაძლევ აღარასდროს განმეორდება იგივე
-როგორ გენდო
- თეჰიონ
-რა
-შეწყვიტე საკმარისად არ დამტანჯე? ცხოვრებაში არავის წინაშე მუხლი არ მომიდრიკავს შენ კი ლამის ფეხებში ჩაგივარდე
-ხო ვხედავ ,მაგრამ მე ისევ განვიცდი
-მეც განვიცდიდი თეჰიონ ,ისე ნუ მოგაქვს თავი თითქოს მხოლოდ შენ განიცდი, -ომეგამ შენიშნა ალფას ხმა როგორ გაუმკაცრდა
-იცი რადღეში ჩავვარდი როცა ექიმმა გამოვიდა და მითხრა ერთერთი აირჩიეო, იცი რადამემართა მაგ დროს, -ალფას სხეული დაეჭიმა
-საშინელი ტკივილი თეჰიონ ,საშინელი შიში ,ბრაზი ყველაფერი ერთად ეს გაუსაძლისი იყო, და შენ მეუბნები რომ მე არ განმიცდია? ცდები ძალიან ცდები
-მე ....-სიტყვა ვეღარ დაასრულა რადგან ალფამ არდააცადა კიდევ ერთი სიტყვაც ეთქვა ,ხელი წელზე მოჰხვია და მთელი ძალით მიიკრა მკერდზე, ისე დააცხრა ტუჩებზე როგორც აკრძალულ ხილს, ხელები ცდილობდა შეწინააღმდეგებოდა მაგრამ მელევე ომეგას გულმა არამხოლოდ მისი ხელები გონებაც მოიცვა და მხოლოდ მომთხოვნ და მაცდუნებელ კოცნაში ჩაითრია

----------

მოვედი ვიცი დავიკარგე ,ძაან ვწუხვარ მაგის გამო😪😪😪😪😪