sacrifice | junhao

[8]

sabah olmuştu hao kalkar kalkmaz her sabah yaptığı gibi soğuk bir duşa girdi giyindi ve resmine son kez detaylı bir şekilde baktı ve resmini de alıp okula doğru yürümeye başladı. okulu çok uzak değildi 15dk'lık bir mesafe vardı, hao yürümeyi seviyordu bu yüzden hep yürüyerek giderdi okula.

----------------------

"eğer resimlerinizin hangi hastalığı temsil ettiği anlaşılıyorsa iyi çizmişsiniz demektir.

"mingyu dur tahmin edeyim, çoklu kişilik bozukluğu?" kafa salladı mingyu

"dino, borderline?" "evet"

bir kaç kişiye de baktıktan sonra sıra hao'ya gelmişti. Öğretmeninin nutku tutulmuş gibiydi yaklaşık 30 saniye sadece resmine baktı ve en sonunda hao'ya döndü.

"resmi yaşamışsın resmen"

hao merakla vereceği cevabı bekliyordu

"şizofreni?"

çok zor olmasa gerekti.

--------------------------------

hao bahçeye çıkmıştı ve bu sefer insanlar topluluk şeklinde geziyordu resmen hao'nun içini kötü bir his kaplamıştı. Şuan yanında sarılıp ağlayabileceği bir jun yoktu. Ve insanlar hep birlikte hao'yu gösterip korkmuşçasına ona bakıyorlardı. Onlar hao'dan korkuyorlar mıydı bilinmez ama hao onlardan korkuyordu.

hemen kalkıp lavaboya gitti elini yüzünü yıkamak istiyordu. O sırada yanında Jun belirdi hao başta korkmuştu ama jun olduğunu görünce rahatlamıştı.

"bugün seni görmedim"

"geç gelmek zorunda kaldım"

"anladım"

jun hao'nun yüzünü ellerinin arasına aldı ve konuşmaya devam etti.

"iyi misin sen rengin solmuş"

"şey ben mi? iyiyim"

"emin misin"

"evet"

jun tam hao'ya birşey söyleyecekti ki içeri birisi girdi. Hao biraz daha insanların ona garip bakmasını kaldıramayacağı için jun'u orda bırakıp çıktı.

-----------------------------

bu sefer gece yarısı değildi güneş yeni batıyordu hao ilk defa güneş batarken bir resim çizecekti. Ve bu sefer ki resmi diğerlerinden çok farklı olacaktı.

Hao önce bir kalp çizdi tüm detaylarıyla, kılcal damarlar da dahil tüm damarlarını çizmişti kalbin. sağ atriyum ve sol atriyum simsiyahtı. sağ ve sol ventrikül ise kanıyordu kan kırmızısıydı. hao bunu o kadar gerçekçi çizmişti ki gerçekten kan akıyor gibiydi bilmiyordu belkide kendi kalbinden şuan kanlar akıyordu ve bu yüzden bu kadar iyi çizmişti. sol ve sağ atriyumdaki hayatsızlık,bezmişlik,kalp kırıkları bir yana sol ve sağ ventriküldeki kanayan kırmızı kan oraya renk veren tek şeydi ama bu renk vermesi bir yana bir yandan da işlevini yitirmesine sebep oluyordu kanıyordu...