Baştan Sona (PPG X RRB) (TAMAMLANDI)

11.Bölüm (Yılbaşından önce kaos)

Selam ben geldiimm. Favoriniz Buttercup Utounim. Özlediniz beni dimi? Tamam tamam ağlamayın. Yeni hikayemize geçiş yapalım hazır mısınız? Evet tabi ki hazırsınız. En son Butch ile güzel zamanlar geçirdiğimizi yazmışım yani her güzel şeyin bir sonu vardır değil mi? Ben başlayayım

Günler akıp gidiyordu. Bilirsiniz hayatın monotonlaştığı ve başınızın derde girmediği zamanlar.

Butch'la aramız güzeldi kızlar iyiydiler ve onlarında sevgilileri iyiydi. Butch beni her gün okuldan alıyordu ve ciddiyim ayrı olduğumuz her an anın acısını fazlasıyla çıkarıyordu.

Barıştığımız gün 1 hafta bende kalmıştı sonra Blossom ve Bubbles evimin çok pis olduğunu söyleyip ikimizi de evden atmış ve evi temizlemişlerdi.

O gün Butch bana onunla birlikte yaşamam için yalvarsa da kabul etmemiştim. Bazı şeyleri sindirmem için zamana ihtiyacım vardı.

Maskeli gölgesizler, Butch'un şirketi, ailemiz, benim işim, babam, arkadaşlarım...

Bu konuda Butch oldukça tuhaf davranıyordu. Ona ne zaman Townsville gitme konusunu açsam konuyu değiştiriyor veya kapatmaya çalışıyordu.

Yani yaşadığı şeyler hakkında az çok bilgi sahibiydim ama benim için önemli bir konuydu. Sonuçta benim ailem ve arkadaşlarım ordaydı ve oraya gitmek istiyordum ama tabi ki Butch'un ifadelerinden buna pekte hevesli olmadığını bilmiyordum.

Tabi ki bunun bir başka kavgayı da beraberinde getireceğine...

O gün okuldan çıkmış ve Butch'la arabadaydık. Kızlarla mesajlaşıyordum. O sırada Bubbles'tan gruba bir mesaj geldi. Mesajda Boomer'ın asla Townsville dönmek istemediklerini ve bizide göndermeyeceklerini söylediklerini gördüm.

Gözlerim fal taşı gibi büyümüştü. Kızlar "Ne!?" tarzı tepkiler verirken bende en az onlar kadar şaşırmıştım. Gözlerim anlık Butch'a dönerken o da kırmızı ışıkta durmuştu. Bana bakarak benim şaşırmış ifademe gülmüş ve dudağıma minik bir buse kondurup önüne dönmüştü. (Lütfen ama sapık olduğunu unutmayalım)

Bende hızla önüme döndüğümde Butch benim utandığımı düşünüp gülmüştü ama ben hala üstümde ki şoku atlatmaya çalışıyordum. Townsville bir daha asla gidememek. Hayatımın sonunu burada geçirmek. Tanrım...bu asla istediğim bir şey değildi.

Yani LARA fena sayılmazdı. Çok güzel imkanlara sahipti ama benim hayatım Townsville'de geçti ve ben orayı kolay kolay bırakamazdım.

Evimin önünde duran araba ile düşüncelerimden sıyrıldım. Butch'un ışıl ışıl gülümsemesi solarken benden ayrılcağı için muhtemelen mutsuzdu.

Ona bağırmak istesem bile düşünmem lazımdı belki mantıklı bir sebep bulabilirdim yada bir  yalana inanmak isterdim.

Butch'a dönerek yanağını öptüm ve ifadesizce arabadan indim. Eve girdim ve Butch'un gitmesini bekledim. Ardından günlük işlerimi bitirdim ve kızlarla 4'lü konuşma başlattım. Uzun bir süre konuştuktan sonra durumu anlamıştım ve içimde büyüyen bir sinir vardı.

Butch'a sinirliydim bana böyle bir konudan asla bahsetmemesi bile beni sinirlendiriyordu. Ne demek kız arkadaşını geldiği yerden sonsuza kadar ayırmak? Aklım almıyordu ve sinirden başım ağrımaya başlamıştı.

Bubbles'ın söylediğine göre Boomer'ı erkeklerle konuşurken duymuş. Dedikleri şey ise bizi olabildiğince LARA'da tutmak ve gitmememizi sağlamaktı. Bunu neden yaptıkları biraz belliydi ama bunu ne olursa bize söyleyip aramızda halletmeliydik.

İlişkiler bunun üzerine kurulu olmalıydı. Butch'un korku ve endişesini anlayabiliyordum ama bunu ne olursa olsun bana söylemeliydi. Sırf bundan bahsetti diye ben onu bırakıp gidecek değildim ki.

Çalışma masama oturdum ve biraz ders çalışmaya çalıştım belki kafamı dağıtır diye. 10 dakika sonra hep aynı satırı okuduğumda hiçbir işe yaramadığını anladım. Biraz oyun oynayıp televizyon izledim ama hiçbir işe yaramadı.

Butch beni birkaç kere aramış olsa bile açmadım. Açarsam kavga ederdik çünkü. Amacım olabildiğince onu düşünmemekti. O ise beni arayıp bir sürü mesaj atıyordu ama umursamamaya çalışıyordum.

Bir süre daha başım ağrıyınca dolapta sakladığım bir şişe şarabı çıkardım ve ceketimi giyerek bahçeye girerek orada ki şezlong benzeri şeylerden birine oturdum. Şarabı açarken onu bardağa doldurdum ve tek dikişte içtim. Bunu birkaç kere daha tekrarladım ve ön tarafta bir araba park etme sesi duydum.

Muhtemelen komşulardan biridir diye umursamadım ve uzandım. Yıldızlara bakarken aklıma küçüklük anılarımızdan biri geldi. Ona karşı düşüncelerimin ilk değiştiği zaman. Oldukça şaşırdığım zamanlar Butch'un gizemli bir kutu olduğu zaman. Gerçekten karışık bir bulmacaydı...

Belki de hayatı boyunca onu asla tam olarak çözemeyecektim ama en azından yanında olmaya çalışıyordum.

Butch: Buttercup...

Butch'un sesi ile sağ tarafıma döndüğümde bana doğru hızla ilerlemiş ve bana sarılmıştı. Bu soğukta onun sıcacık kollarına girmek bile beni mutlu ederken beni bırakmasını bekleyerek ona hiçbir karşılık vermedim. ( Boşuna mı bad girl oldum ben)

Butch: Seni aradım defalarca çok endişelendim

dediğinde ise telefonumu alarak onun beni 10 kere daha aradığını gördüm. Bugün Aralık ayının 31'ydi yani yarın yılbaşıydı.

Hiçbir tepki vermeden ona baktığımda bana bakan düşüncelerinde karışık bir ifade vardı. Ellerimi tutarken gözleri gözlerimden ayrılmadı.

Butch: Bebeğim sorun ne? Bilmeden seni kırıcak bir şey mi yaptım?

...

Sessiz kaldım bir şey demedim ve önüme dönerek uzanmaya devam ettim. Butch bana birkaç dakika baktıktan sonra yanımda ki şezlonga oturup konuşmamı bekledi.

- Sarhoş olmak istiyorum

dedim ve ağızımdan başka hiçbir şey çıkmadı. Aramızda belli bir soğukluk vardı ve ben bunu engellemedim. Butch ise bir süre bekledikten sonra ayağa kalktı ben gideceğini düşünürken o ise içeri girdi ve bir şişe şarap daha getirdi.

Beni kucağına alırken şarabı bardağıma yine koydu ve elime verdi. Ne olduğuna şaşırsam bile onun sözleri beni daha da şaşırtmıştı.

Butch: Eğer istediğin buysa sana engel olamam ama üşüyüp hasta olmanı istemiyorum o yüzden sen uyuduğunda seni içeri yatırıp gideceğim tamam mı?

- Bunları hak ettiğimi düşünüyor musun?

Butch: Eğer seni ait olduğun yerden kopardıysam sana oradan daha iyi bakmalıyım

dedi ve ikimizde o gece parlak yıldızlar eşliğinde ben uyuyana kadar konuşmadık.

Evet bitti. Biraz kısa oldu gibi ama son bombayı patlatmak için burada bırakıyorum. Sadece bir bölüm sonra bu günlük sanırım burada bitecek. Sonuçta buraya kadar ne olduğunu az çok anlamışsınızdır diye düşünüyorum. Bu bizim hikayemizin bir parçasından ibaret. Neyse finalde görüşmek üzere bay bay.