Ang HIYAS na MANDIRIGMA ( Unang Paglalakbay)

Ang muling pagkikita

First person point view!!!

Maagang nagising ng Araw na iyon ang dalaga,, mabilis siyang nag ayos ng sarili Niya at ipinasya niyang maglakad lakad sa bakuran nila, napaka lawak ng hacienda na ito,, ngunit sa panahon Niya ay Hindi na ganito kalaki ang farm ng Lola Niya, halos Isang barangay na Ang laki at lawak ng Lugar na ito.

Ginusto Niya ulit maglakad lakad baka sakali makakiha Siya ng kasagutan sa LAHAT ng mga katanungan Niya,, o baka sakaling may Isang tao dito na alam Kong bakit Siya andito sa Nakaraan ng kanyang ninunong si Adriana,, sinasabi ng Lola Niya noon lagi na Kaya may hiyas ang pangalan Niya ay dahil sa may malaki Silang pagkakahawig ng kapatid ng Lolo ng Lolo Niya.
Iniisip din Niya Kong matagal na ba magkakilala si Adriana at Marcos o may mas malalim pang  dahilan sa pagkakakilala na ito para maging Ganon ang mga titig ng binata at huling pangungusap na binitawan nito kahapon.

Hindi namalayan ng dalaga na nakarating na pala siya sa Lugar Kong saan Sila kahapon naabutan ni Marcos, muli siyang naupo sa batong NASA ilalim ng mayabong na punong narra na nakaharap sa sapa, naging payapa ang dalaga, masatap sa pandama ang ihip ng hangin,,, napapikit Siya ng liparin ng hangin ang kanyang buhok, nakalimutan nga pala Niya itong ipusod

Marcos!!!
Buenos dias señorita Adriana,,, muli tayong nagtagpo sa Lugar na ito binibini,, nagpasalamt ako na kahit nawaglit sa isipan mo Ang tungkol sa atin Hindi namn nakaklimot Ang puso mo sa Lugar na ito

Mage!!!
Napataas ang kilay, habang hinahawi ang buhok niya na inilipad ng hangin, nainis siyang Hindi Niya naipusod ang kanyang buhok bago Niya naisipang gumala
" Sa aking pagkakaalam ginoo, Hindi kita kinatagpo ngayon, sapagkat ninais ko lang na mag pahangin

Marcos!!!
Patawad binibini sa aking biro,, at yumukod pa ito, hayaan mong unti unti Kong ipaalala sa iyo Ang mga pinagsmahan natin

Mage!!
Inirapan Niya ang binata,,
Magsabi ka nga ginoo ng katotohanan sa akin,, dati mo na ba akong kakilala o may ugnayan ba tayo

Marcos!!!
Talaga nga bang ako ay iyong kinalimutan mo na binibini
At sumandal ito sa tagiliran ng punong kinasasandalan din ng dalaga, muli na Naman Nakita ng dalaga Ang lungkot sa mga Mata nito

Mage!!!
Sa totoo lang Hindi talaga kita maalala, sumasakit ang ulo ko
At napasapo ang dalaga sa ulo, sino ka nga ba, pakiusap nais Kong sabihin mo sa akin

Marcos!!!
H'wag mo ng pilitin ang iyong sarili binibini Kong Hindi mo maalala,, nabanggit sa akin ng iyong kapatid na naaksidente ka sa iyong pagaaral, Kong Kaya ka inihatid ng mother superiora sa inyong tahanan

Mage!!!
Aksidente???
Napuzzle ang dalaga, naaksidente ako, muli niyang nasapo Ang kanyang ulo

Marcos!!!
Ikaw daw ay nahulog sa hagdanan, at napahampas ang iyong ulo, na naging dahilan upang Ikaw ay dalawang Araw na walang Malay...maaring iyon ang dahilan Kong Kaya nakalimutan mo Ang Kong Anong Meron tayo noon

Mage!!!
Patawad ginoo, Kong nakalimot man ako, paumanhin Hindi ko sinaasadyang kalimutan Kong ano man ang meroon tayo
Napatungo Siya, dahil naramdaman Niya ang emosyon nito na parang nasasaktan dahil sa Hindi Niya ito maalala, at nalulungkot Siya para dito

Pumulot ito ng bato at itinapon sa talon, tumalbog ang bato sa Tubig bago ito lumubog

Pinagmasdan ng dalaga Ang binata habang nakatalikod ito,, pakiramdam Niya ay nasasaktan Siya para dito....Kong Kaya!!!!

Mage!!!
Maari mo bang ipaalala sa akin Kong Anong Meron sa atin noong mga panahong Hindi pa kita nakakalimutan
Nakangiti Siya dito ng lumingon ito sa kanya,,, napangiti na rin siya, at pakiramdam ng dalaga ay biglang lumukso ang puso Niya Kong Kaya namula Siya at napatakip ng abaniko sa kanyang Mukha