Ang HIYAS na MANDIRIGMA ( Unang Paglalakbay)

Ang Pakay ng Bisita

Chapter 5!!!

Mage point of view!!!!

Habang papalapit kami sa mansiyon ng mga Lucero, bigla akong naka ramdam ng kakaibang kaba, kaba na parang may mang yayaring Hindi maganda, ngunit kahit kinakabahan ako, Hindi takot ang kaba na aking naramdaman, kaba na Hindi ko maipaliwanag

Napatingin ako Kay Marcos, ng halos matanaw ko na Ang mansyon, nginitian ko Siya.

Isa pa rin sa aking iniisip ay ang posibilidad na maaring may misyon ako Kong bakit ako naririto sa panahong ito at Kong bakit ako NASA katawan ng aking grate grandmother,, at iyon ang kailangan ko alamin, ngunit ang Tanong paano at sino ang posibilidad na maari Kong tanungin o meroong bang tao na makakatulong sa akin sa panahon na ito na supposed to be e milya milya ang layo sa panahon ko.

Napansin Kong inalalayan ako ni Lucia, ng papasok na kami sa harapang pinto ng bahay, muli akong napatingin Kay Marcos naa seryosong nakatingin sa aming unahan, Kong Kaya napatingin na rin ako dito. Napakunot noo ako sa aking Nakita

Isang binatang nakangiti ang sumalubong sa dalaga, at Lalo pa siyang nagulat ng hawakan nito ang kanyang kamay at halikan nito, pasimple ko Naman itong hinila dahil para akong kinilabutan sa kanyang nagawa, nainis ako sa kapreskuhan nito at pagngisi

Marcos!!!
Mukhang napaaga ang pagbisita ng aking pamangkin???
Tanong nito sa lalaking kaharap nila at sumalubing sa kanila sa may pintuan

Arnulfo!!!
Sapagkat may pakay ang ating pamilya sa kanila
Tumingin ito sa dalaga at muling ngumiti, inirapan Naman ito ng dalaga, at tumuloy na sa Sala ng kanilang bahay

Mage!!!
At ano Naman ang Pakay mo Aber, ni Hindi nga kita Kilala para bisitahin ako ng ganitong kaaga, Wala ka Naman sigurong lahing intsik???
Mabilis itong tinalikuran kasunod si Lucia at Marcos

Arnulfo!!!
Hayaan mong ipakilala ko Ang aking sarili sa magandang binibini,
Muli itong ngumiti, at hinarang Silang muli, napakunot noo naman si Marcos
Soy Arnulfo Samonte, hijo de señor Fidel  Samonte El Unico heredero ( ako si Arnulfo Samonte, anak ni señor Fidel Samonte ang nagiisang tagapagmana )

Mage!!!
Ano Naman pakialam ko Kong taga pag mana ka,. Heredera ako baka nakakalimutan mo
At iniwan ng tuluyana ng dalaga Ang binatang si Arnulfo doon at pumunta Siya sa kanyang mga magulang upang magbigay galang sa mga ito, nakangiti Naman siyang niyakap ng kanyang Ina, tumabi Siya sa kanyang Ina samantalang si Lucia Naman ay nagtungo sa kusina.

Mage!!!
Ano pong meroon mama, papa, tila may maaga tayong bisita, na muntikan ng maunahan ang pagtilaok ng mga manok sa pugad???

Señora Anastasia!!!
Kami man ng iyong ama ay naguguluhan rin anak, halikan naupo ka Muna mukhang napagod ka sa iyong maagang pamamasyal

At inakay Siya nito sa Isang mahabang upuan na andoon, kapwa Sila naupo, kaharap nila ang mag asawang Samonte
Seryoso naman Niya ang mga itong tiningnan, medyo napatingin pa Siya sa kanyang likuran ng marinig Niya ang boses ng binatang si Marcos, at Nakita na rin niyang naupo si Arnulfo sa tabi ng ama nito. Sa likurang upuan pala Niya ngtungi Ang binata, lihim siyang napangiti

Marcos!!!
Manong! Tila yata maaga ang inyong pagbisita dito???
Seryoso ito nakatingin sa panganay na kapatid
Naramdaman Naman ng dalaga na tila Hindi maganda ng samahan ng magkapatid.

Señor Fidel!!!
Tulad rin ng maagap mong pagbisita dito,, bakit ka rin ba naririto kapatid ko

Marcos!!!
Manong,, nakakalimutan mo yata na matalik Kong kaibigan ang panganay na anak ng señor Lucero, magkasama kami maging sa aming trabaho, Isa pa ay alam mong bata pa ako ay talagang dito na ako halos lumaki sapagkat inaanak ako ng señor, at ang aking lupain na minana ay malapit lang sa Hangganan ng kanilang lupain