Chap 2

12 0 0
                                        

Kiefer.

Nilagpasan niya lang ako kaya dumeretso na ako sa loob.

Nakita ko si Drake na nakaupo habang may pina play sa laptop. What's that?

"Good afternoon, Sir Odem--"

"Sit here." Aniya.

Umupo ako sa tabi ni Drake. "What are you doing?" I whispered.

"Shh. You're saved."

Nakita ko ang video na tinapon ni Kio ang kape sa aking desk.

"Where did you get the video?" I said.

"Luckily, nagti tiktok sina Shaira, so they got this on cam." Pag explain niya.

That's crazy. Bakit niya gagawin 'yun? Hindi naman kami nagi interact. Wala rin kaming pag tatalo.

"I'll get you new cases. Make sure you won't leave it anywhere again." Tumayo ito. "You may leave."

Tago akong napa irap. Kung ibang estudyante 'yan, malamang ibabagsak na niya 'yan. But that's Kio we're talking about.

Lumabas nalang kami. Humarap ako kay Drake at niyakap siya.

"Thank you, ah!" Tumawa ako. "Siguro pinagiinitan na ako 'non kung 'di dahil sa 'yo. Kain tayo? Libre kita."

Napalinga siya sa paligid at hindi makatingin sa mata ko. "Hoy!"

"Huh? Ah, yeah, yeah, no prob." He smiled.

Nagkibit balikat nalang ako at bumaba na kina Fin. Anong oras na rin pala.

Nakaramdam ako ng akbay. "Sa dorm ko nalang tayo kumain?" Tiningnan ko si Drake.

"The fuck?!"

Napabitaw ang lalaki sa pag akbay sa 'kin. Is he crazy?

"Sorry. I thought it was my friend. Mag kasing height kasi kayo."

Hinablot ko ang id niya. Atlas Hitori Golveo.

"Dati ka bang Diyos?" Ngumisi ako.

That's fucking horrible than Kiefer that sounds like a cat's name.

"Are you rude?"

Nagulat ako sa mata niya. Grabe, para akong kakainin bigla. Nahiya tuloy ako.

It's too late to apologize kaya pinakita ko rin ang id ko.

"Sana fair na tayo. Bye."

Dumeretso ako sa lobby ngunit wala na sila roon. Tangina, iniwan ba nila ako


Draken:

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Draken:

In short, wala akong makakasama

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


In short, wala akong makakasama. Nag drive nalang ako papuntang dorm dahil tatapusin ko nalang ang series na pinapanood ko.

Naligo ako at umorder ng pagkain.

"Ilang months na ba nung nagawa ko 'to?"

Isang taon na yata, gagi. Punyetang law school. I think need ko na mag drop.

How to get away with murder, Season 4 ep 10.

"'Yan!"

Sa kalagitnaan ng panonood, tumunog na ang doorbell ko. It feels illegal to watch a series without having something to eat.

"1,390 po."

Ibibigay ko na sana ang bayad ng may asong sumulpot sa tabi nya.

"Mocha!"

That voice sounds familiar.

Atlas!

"Sinusundan mo ba ako?" Walang hiya kong tanong.

"My friend lives here."

"Excuse pa." I whispered af inabot ko ang bayad ko sa delivery guy.

"Stop acting like we're close." He said as he leave.

Hindi ko na siya pinansin at pumasok nalang. After a few minutes, my phone vibrated.

Twitter:
@atlashitori Started following you.

"Stop acting like we're close' my ass." I smirked.

To Be Continued.

If Anything Goes WrongTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon