It's Complicated (Luke Brooks Fanfic)

Chapter 5

Je werd wakker door de regen die tegen je raam kletterde, typisch dit weer in Melbourne. Wacht even. Waarom heb je je jurk nog aan? Je haar was wel los en je schoenen waren ook uit. Gina had dit vast gedaan. Je wreef in je ogen en checkte je telefoon, niks je was niet populair. Je deed je joggingbroek aan en een veel te groot shirt. Het zat lekker ok? Don't jugde me. Oh well dacht je en liep naar de keuken. Je keek even in de spiegel in de gang god je zag er niet uit! Tsja het was nog geeneens 7 uur maar toch. Je liep de keuken binnen, Jai Beau en Gina zaten pancakes te eten. 'Morning love.' Zei Gina. 'Wil je wat ontbijt?' 'Nee dankje, ik heb niet zoveel honger.' Zei je en liep naar het aanrecht voor een kop thee. 'We brengen mama over een halfuur naar het vliegveld, ga je mee?' vroeg Beau. godver, je was het hellemaal vergeten, Gina vloog vandaag naar Sydney voor haar werk. 'En Luke?' vroeg je terwijl je aan een stoel ging zitten. 'Luke werd eerder wakker om afscheid van me te nemen toen ging hij terug naar bed.' Zei Gina. 'Ik denk dat ik hier afscheid neem, ik zie er niet uit.' Zei je, het was waar je zag er echt niet uit. Maar je kon ook tegen Luke praten. Alleen. Jullie praatten een beetje met z'n 4ren tot Gina moest gaan. Je wist dat ze maar 4 dagen weg zou gaan maar je zou haar toch missen. Beau en Jai gingen in de auto zitten en jij hielp Gina met haar spullen in de auto zetten. Toen Gina de klep dichtdeed gaf ze je een knuffel. 'Let goed op mijn jongens.' Zei ze en liet je los. Het begon te regenen en je liep snel naar de voordeur je zwaaide Gina uit die als een gek heen en weer zwaaide met haar hand. Je liep naar binnen toen ze je niet meer kon zien. Nu was het wachten geblazen, waanneer zou Luke wakker worden? Het duurde een kwartier voordat je een kuchje van Luke's kamer hoorde. Je liep door de gang en keek als een stalker door de deur, yep hij was wakker. Je liep naar binnen en klom de ladder op naar het bovenste bed van het stapelbed. Hij lachte en opende zijn armen je klom onder de deken met hem. Je sloeg je armen om hem heen en legde je hoofd op zijn borst. -lol- hij leek niet boos, maar je voelde je toch schuldig. Luke sloeg ook zijn armen om je heen en toen lagen jullie daar.

'Luke het spijt me echt heel veel van gisteren.' Zei je na een stilte. 'Je hoeft nergens sorry voor te zeggen gek.' Antwoordde Luke, je voelde je iets beter maar je wist dat Luke uitleg wou. Ja een minuut stilte zei Luke weer iets. 'Wou je hem zoenen?' vroeg hij. 'Ik wou het echt niet, het was allemaal een misverstand, hij zei dat hij me leuk vond en toen gebeurde het allemaal snel en...' je probeerde het allemaal in 1x te vertellen. Je voelde de tranen uit je ogen komen. Luke draaide zich meer naar je toe. 'Jasmijn, waarom huil je?' vroeg hij terwijl hij de tranen wegwreef met zijn hand. 'Ik voel me zo schuldig en ik weet niet waarom.' Legde je uit. Je voelde zijn lippen op je voorhoofd en zijn armen trokken je nog meer naar hem toe. Luke was goed in troosten. Je keek naar hem en jullie ogen hadden intens oogcontact voor een paar seconden daarna boog hij zijn hoofd naar voren en kuste je. Je deed je ogen dicht, van de kus kreeg je rillingen. Luke trok zich langzaam terug en ging door met je knuffelen, hij zei geen woord. Oh god, nu was je in de war, in de war maar blij. Je vond de kus leuk en wou het nog wel een keer herhalen. Zonder je shock te laten zien bleef je in zijn armen en samen vielen jullie in slaap.

Luke's p.o.v. -suprise-

Je werd net wakker en kuchte, je hoorde voetstappen en een paar seconden later liep Jasmijn op haar tenen de kamer binnen. Je was opgelucht om haar te zien maar ook nerveus. Zie klim in je bed, je was wat in de war. Had ze gisteravond vergeten? Jasmijn deed haar armen over je heen en legde haar hoofd op je borst. Het was je eerste reactie om jouw armen ook om haar heen te slaan, om haar te beschermen en warm te houden. 'Luke het spijt me zo van gisteravond.' Zei ze zacht. Ze was het niet vergeten. Jasmijn was ook niet iemand waarop je lang boos kom worden. Dat zei Nina ook al toen jullie een paar dagen geleden hadden geskyped, je moest lachen toen Jasmijn vertelde dat zij en Nina elkaar echt haatte op de basisschool. Toen kwamen ze bij elkaar in de klas op 1 Gymnasium, dat was nog erger vonden ze toen, en toen kwamen ze er ook nog achter dat ze alle 2 theater stroom deden waar ze alle 2 het 1e jaar al hadden mee gestopt. Ze werden vriendinnen toen ze naast elkaar moesten zitten bij wiskunde, Nina en Jasmijn waren de enige die het niet konden en daardoor werden ze vriendinnen. In de 2e stroomde Jasmijn af naar VWO. Nu zit Nina in 5 Gymnasium. Je had heel hard gelachen om dit verhaal. 'Je hoeft nergens sorry voor te zeggen gek.' Zei je tegen haar, je wou haar niet nog stommer laten voelen maar er gingen nog zoveel vragen door je hoofd heen. Je kon je niet meer inhouden na een minuut. 'Wou je hem zoenen?' vroeg je. 'Ik wou het echt niet, het was allemaal een misverstand, hij zei dat hij me leuk vond en toen gebeurde het allemaal snel en...' ze werd rood omdat ze het je allemaal wou vertellen. Je kon aan Jasmijn's stem horen dat ze verdrietig was. Shit wat had je gedaan. 'Waarom huil je?' vroeg je. Je veegde de tranen van haar gezicht. 'Ik voel me zo schuldig en ik weet niet waarom.' Zei ze, je kuste haar voorhoofd om haar beter te laten voelen. Je knuffelde haar weer. Je wou nooit meer loslaten. Je keken elkaar recht in de ogen voor een paar seconden. Toen was het moment dat je meer van haar hield dan als een vriendin. Je kon het niet meer en boog je nek naar benden en kuste haar op haar lippen. Ze trok zich niet terug, jij ook niet. Je wou doorgaan met haar zoenen maar je wist niet wat er door haar hoofd ging dus je trok je terug. je ging door met haar knuffelen en deed je ogen dicht. Je wou Jasmijn voor altijd in je armen houden. Je wou dat ze van jou was - lol dat klonk raar, laat ik het zo zeggen, je wou dat ze jouw vriendin was.- geen woord werd gesproken en naar een paar minuten voelde je dat ze in slaap viel. Je wou je niet bewegen, ze leek zo relaxed en rustig. Ik ben nu de gelukkigste jongen in de wereld dacht je. Nu wist je waarom je zo jaloers werd toen je Jasmijn samen met Aaron zag. Je was verliefd op Jasmijn Heupers - J J - en je kon er niks aan veranderen.

A/N

man, dat was het cheesyste dinng ooit nou dat chapter Luke's girlfriend? van WSOTAGNTL is ook erg. Toen ik dit schreef dacht ik: Feels, Feels, Feels, too many feels. Nou wie shipt Lumijn? Of Jake? Maar dat zijn Luke en Jai al euhm. Jaske :D