It's Complicated (Luke Brooks Fanfic)

Chapter 8

That's a pretty big trunk on my Lincoln town car, ain't it?

Big enough to take these broken hearts and put 'em in it

Now I'm driving 'round on the boulevard, trunk bleeding

And everytime the cops pull me over, they don't ever see them

And I've got this black suit on

Roaming around like I'm ready for a funeral

Five more miles 'til the road runs out

I'm about to drive in the ocean

I'mma try to swim from something bigger than me

Kick off my shoes and swim good, and swim good

Take off this suit and swim good, and swim good, good

Got some pretty good beats on this 808 CD, yeah

Memory seats I'm sitting on stay heated

I woulda put tints on my windows but what's the difference

If I feel like a Ghost, no Swayze, ever since I lost my baby

I've had this black suit on

Roaming around like I'm ready for a funeral

One more mile 'til the road runs out

I'm going off, don't try stopping me

I'm going off, don't try saving

No flares, no vest, and no fear

Waves are washing me

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Je stond op je koffer te wachten, tsjee dacht je. Schiet op koffer! Eindelijk, daar was hij, je pakte hem op en rolde hem achter je aan, naar het welkomsding. Je zag Nina al staan je zwaaide overenthousiast. 'NINAAAAAAAAAA.' 'JASMIENHEEEEEEE.' schreeuwden jullie tegen elkaar en sloegen elkaar om de hals, iedereen keek jullie raar aan. Maar dat kon jullie niet zoveel schelen. 'Ik heb je zo erg gemist!!!.' zei Nina toen jullie elkaar loslieten, 'Ik jou ook!' zei je en pakte je koffer weer op die je had laten vallen omdat je naar Nina toe rende, 'Laten we iets drinken bij de Starbucks.' zei Nina, je knikte en ging naast haar lopen. In de Starbucks bestelde je een Java Chip late, en Nina een warme chocomel, jullie gingen ergens zitten. 'Is het leuk in Melbourne?' vroeg Nina terwijl ze een slok nam van haar drinken. 'Ja hoor...' zei je. 'Wat is er?' vroeg Nina, 'Niks het is niks.' zei je, 'Komop Jasmijn je kan me alles vertellen.' Toen vertelde je het hele verhaal, vanaf Aaron tot Zac, Nina zat de hele tijd verbaasd te kijken. 'Woow. Iedereen wil je!' zei Nina, je moest lachen. 'Of terug.' voegde Nina eraan toe. 'Wat moet ik nu doen met Zac.' zei je en zuchte, 'Ga gewoon met hem lunchen en maak hem duidelijk dat je hem niet meer wil, en dat die sms niet voor hem was.' zei Nina, dat was duidelijk. Je nam een slok van je koffie en keek uit het raam, het was leuk om weer in Nederland te zijn, maar je miste de jongens, 'Waar denk je aan?' vroeg Nina, 'De jongens.' zei je en glimlachte. 'Ik ga proberen niet jaloers te worden en ik ga echt een keer mee naar Melbourne.' zei Nina en nam nog een slok. Je moest lachen, 'Zeker weten.'

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Je was al 2 dagen terug in Enschede en morgen ging je weer terug naar ''huis''. Je liep naar het restaurant waar je met Zac had afgesproken, je had er zo geen zin in, je zuchte en liep verder. Jullie hadden afgesproken in het restaurant waar jullie altijd heen gingen als koppel, je kon je nog herinneren dat je vaak over de tafel leund een Zac kuste op zijn perfecte lippe- STOP JASMIJN! Dacht je, je moet niet zo over hem denken, denk aan het advies van Nina, maak het hem duidelijk. dacht je in jezelf en liep het restaurant binnen. Je liep naar achteren en daar zag je Zac zitten, knap als altijd. Hij stond op en knuffelde je, je glimlachte en knuffelde hem terug. Hij gaf je een kus op de wang.. oke dit was niet de bedoeling zei je, maar fakte een lach. Jullie gingen zitten. 'Het is zo leuk om je weer te zien.' zei Zac. Je was over Zac heen maar dacht eraan wat er zou zijn als jullie niet uit elkaar waren gegaan, Luke dacht je. Er zou geen Luke zijn. 'Halloooooo? Leef je nog.' Vroeg Zac en zwaaide zijn hand voor je gezicht. 'Oh god sorry, mijn gedachten zijn een beetje verweg deze ochtend.' zei je en lachte zenuwachtig. 'Maak je geen zorgen de mijne ook, ik denk dat we alle 2 zenuwachtig zijn.' zei Zac zelfverzekerd. 'Dus hoe is Melbourne?' vroeg hij. 'Leuk! Ik hou van mijn werk en het is super leuk daar.' zei je. 'Nog leuke mensen ontmoet?' vroeg Zac. Luke. HOU OP HERSENS. 'Ja ik woon bij een familie met kinderen van mijn leeftijd dus ik ontmoet veel mensen door hun.' zei je. 'Geen vriendje?' vroeg Zac. Luke? NEE HERSENS HOU OP. 'Uh, nee.' lachte je en keek naar de grond. Gelukkig kwam de ober eraan om te vragen wat we wouden drinken. 'Een cola alsjeblieft.' zei Zac. 'Een water voor mij.' zei je, je wou absoluut geen prik in je drinken want je was bang dat je je erin ging verslikken als Zac weer iets raars zou vragen. Jij en Zac bleven praten, het was net vroeger. Zac vertelde over zijn coach en probeerde hem na te doen waardoor je heel hard moest lachen. Zac legde zijn hand op die van jou en je hield op met lachen. 'Je lach is zo damn schattig.' zei Zac, door deze opmerking moest je lachen, wat de situatie niet echt hielp want je ex-vriendje zat aan je hand. 'Ik mis je Jasmijn.' zei Zac. 'Ik mis jou ook gek! Maar ik kan niet elk weekend naar Enschede komen.' zei je. 'Ik bedoel dat ik ons mis.' zei Zac, je had de prikkels in je drinken nieteens nodig, je deed het erg goed zelf. 'Oh.' zei je nadat je klaar was met bijna doodgaan. Je voelde niet meer dan vriendschap voor hem, natuurlijk had je er wel over nagedacht om weer iets met hem te beginnen, maar je kon het niet. ''Zac, het is te moeilijk nu, sorry, ik kan het niet.' zei je. En je voelde je alsof je net zijn hart in 1000 stukken had gebroken. 'Het is goed, ik wist dat het nu niet zou werken, maar nu weetje hoe ik me voel, kan je er op z'n mist over nadenken?' vroeg hij. Nou hij smeekte eerder, 'Natuurlijk.' zei je en keek in zijn verdrietige ogen.

Die nacht kon je alleen maar nadenken over wat Zac had gezegd. Luke. Je moest hem bellen, je tikte zijn numme in en drukte op bellen, hij ging een paar keer over. 'Hallo?' hoorde je Luke zeggen, hij klonk moe. Hij was nog steeds alleen thuis, je vond het best zielig. 'Hoi, ik ben het.' zei je. 'Oh hoi ik ben het.' zei Luke en klonk meer wakker. 'Jep, ik belde gewoon om te zeggen dat ik je mis.' zei je. 'Ik wacht op het vliegveld over 17 uur babe.' zei Luke, aaw hij was aan het aftellen. 'hehe, kan niet wachten om je weer te zien loner.' Zei je en lachte. 'Het is zo stil in huis zonder jullie.' 'Aaw ik ben morgen weer thuis Lukeeyyy.' Antwoordde je. 'Kan niet wachten.'  Zei Luke. 'Love you.' 'You too. Byeeee.' Zei je, 'Bye Jasmienheeeeeeeeeee.' zei hij en jullie hingen op. Je had dat gesprek echt nodig. Je miste zijn stem.

Die volgende ochten zette Nina je af op het vliegveld en vloog je weer om de armen. 'Ik ga je zo erg missen Jasmienheeee!' zei Nina en kreeg tranen in haar ogen. Je moest zelf ook huilen. 'Ik kom gauw weer, of jij hier ok?' Zei je en veegde de tranen van Nina's wangen, Nina glimlachte. 'Veel plezier!' zei Nina en gaf je nog een laatste hug. Je hoorde dat je vliegtuig ging boarden en pakte je koffer. 'LOVEYOUUUUU.' Schreeuwde Nina toen je wegliep, je lachte en draaide je om. 'LOVE YOU TOOOOOOOOO.' Schreeuwde je terug. En ging in de rij staan voor het vliegtuig. 'Jullie 2 zijn een leuk koppel.' Zei een mannenstem achter je, je draaide je om en zag een onbekende man maar moest toch lachen om de opmerking. 'Hahaha dankje? Maar we zijn geen koppel.' Zei je droog. 'Oh sorry! Wat erg.' Zei de man. 'Geeft niks.' Zei je en toen was je aan de beurt.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Je was net geland in Melbourne, je ogen zagen er vast verschrikkelijk uit omdat: 1 Je een enorme jetlag had en 2 omdat je iedereen nu al miste. Je stapte het vliegtuig uit, pakte je koffer en liep de ontvangst ruimte in. Je keek om je heen en toen zag je hem. Zijn glimlach was enorm. Hij liep verlegen naar je toe met zijn handen in zijn zakken. Toen hij bij je was gaf hij je een stevige knuffel, toen pakte hij zonder twijfel je gezicht vast en kuste je. Voor iedereens gezicht?! Je kon het niet laten om te lachen in de kus. Je viel keihard voor Luke en omdat hij je kuste dachte je dat hij hetzelfde voor jou voelde. 'Je ziet er geweldig uit Jasmijn.' zei Luke, je bekeen je outfit. Sweatshirt, korte broek. En je haar in slordige krullen langs je gezicht. Voordat je iets kon zeggen pakte Luke je koffer, sloeg een arm om je heen en liepen jullie naar de auto. Luke gooid je koffer ergens achterin en jullie stapten in. Niet voordat Luke je had opgetild en je door de lucht had gezwaaid. 'Dusss.' zei Luke toen jullie in de auto zaten. 'Hoe was je date?'